Hoi allemaal, ik moet echt even mijn verhaal kwijt (ongegeneerd klagen)..
Onze dochter is 13 maanden en een pittige tante. Tot 9 maanden een goede slaper in de nacht maar nu al een hele tijd niet meer. Moet er vaker tijdens de nacht uit dan dat ze gewoon lekker door slaapt. Er is altijd wel iets; tanden, ziek, sprongetje…
Dat icm moeten werken breekt me echt op. Mijn geduld is echt nog maar minimaal.. vanochtend heeft ze niet geslapen en net werd ze na een half uurtje slapen alweer wakker. Dan weet ik dus ook weer dat de nacht weer helemaal klote wordt (ze is ook altijd standaard om 7.00 wakker, uitslapen doet ze niet aan) Hebben een weekje vrij gehad met de feestdagen, maar uitrusten komt er gewoon helemaal niet meer van.
Merk dat ik de laatste tijd steeds meer uit m’n slof schiet, naar haar toe maar ook tegen mijn man. Echt heel erg, maar soms verlang ik zo terug naar de tijd toen we nog geen kind hadden
Nu komt ook nog de vraag of we een tweede willen.. ja dat wil ik, maar toch ook weer helemaal niet als ik zie hoe het nu gaat. Moet er niet aan denken om nóg zo’n handenbinder te hebben. Iemand die hier herkenning in ziet of opbeurende woorden heeft? Kan ze even goed gebruiken nu
Onze dochter is 13 maanden en een pittige tante. Tot 9 maanden een goede slaper in de nacht maar nu al een hele tijd niet meer. Moet er vaker tijdens de nacht uit dan dat ze gewoon lekker door slaapt. Er is altijd wel iets; tanden, ziek, sprongetje…
Dat icm moeten werken breekt me echt op. Mijn geduld is echt nog maar minimaal.. vanochtend heeft ze niet geslapen en net werd ze na een half uurtje slapen alweer wakker. Dan weet ik dus ook weer dat de nacht weer helemaal klote wordt (ze is ook altijd standaard om 7.00 wakker, uitslapen doet ze niet aan) Hebben een weekje vrij gehad met de feestdagen, maar uitrusten komt er gewoon helemaal niet meer van.
Merk dat ik de laatste tijd steeds meer uit m’n slof schiet, naar haar toe maar ook tegen mijn man. Echt heel erg, maar soms verlang ik zo terug naar de tijd toen we nog geen kind hadden
Nu komt ook nog de vraag of we een tweede willen.. ja dat wil ik, maar toch ook weer helemaal niet als ik zie hoe het nu gaat. Moet er niet aan denken om nóg zo’n handenbinder te hebben. Iemand die hier herkenning in ziet of opbeurende woorden heeft? Kan ze even goed gebruiken nu