Klagen

Herkenning ja! Net twee maanden van zulke nachten achter de rug en ben zwanger van de tweede en heb long covid. (Wallen tot op mijn knieën). Anyway sinds een week slaapt meneer ineens door! Niks meer gekke dingen in de nacht, geen fles meer, geen piepjes, geen huiltjes meer. Ik weet niet wat me overkomt! 


Hou vol! 


tip. Ik kocht het boek Slaap voor Dreumes en Peuter van Suzanne Willekes. En daar haalde ik even zoveel herkenning en steun uit. Een beetje zo'n Aha moment. Heel fijn. Daar staat ook duidelijk in wanneer ze toe zijn aan een slaapje minder. 


Succes! 
 
Herkenbaar! Ik heb mede daarom wat langere tijd tussen mijn beide kinderen gelaten. Mijn zoon wordt vrijdag 5 en mijn dochter is 5 maanden. Toen mijn zoon een dreumes was moest ik echt nog niet denken aan een tweede. (En ook niet toen hij peuter werd). Hij was ( en is nog wel) erg intensief. Sliep lang slecht (soms nog wel es een nachtje minder goed). Pas vanaf 3.5 gingen wij wat meer ruimte voelen voor een tweede kindje. Nou die is er nu en geen spijt van gehad! Sterkte! Het moederschap is soms pittig!!!
 
Die van ons is bijna 15maanden. Durf nu te zeggen dat hij redelijk doorslaapt.. en dan bedoel ik dat we, niet meer elke nacht gelukkig, nog maar een uurtje per nacht naast z'n bed staan. 
het hoort erbij, het is zwaar en er zijn ook dagen dat ik niet leuk kan doen en apathisch op de bank voor me uit staar terwijl hij met de blokken speelt. Dat ik de minuten weg kijk tot hij weer naar bed kan voor z'n slaapje en ik ook even op de bank kan crashen. Werken ook beiden fulltime. Probeer het te accepteren, het is wat het is, ooit gaat het over haha dan zijn ze niet uit bed te slepen! 
Snap je idee over een 2e, hier zelfde overweging gehad, maar dan liever nu even door de terror periode blijven gaan en uiteindelijk meer rust dan nu eindelijk een gekalmeerde situatie en dan weer all over again met de nieuwe baby.. 
je hoeft niet elke dag de perfecte leuke mama te zijn.. misschien helpt dat ;) 
 
Onze dochter heeft ook deze fase gehad en soms kan ze nog steeds zulke vreselijke nachten hebben en dan inderdaad zit je echt met je handen in het haar, het is vermoeiend, frustrerend en eigenlijk tast je in het duister maar gelukkig komt aan alles een einde. 
 
Breng haar eens een nachtje of dagje ergens naar toe, weet niet of er iemand is die kan oppassen? Mocht dit zo zijn dan is het echt helemaal oké om haar even een nachtje weg te brengen zodat jij/jullie even kunnen bijkomen. Wij doen dit zo nu en dan en om eerlijk te zijn is het soms zo lekker om dan heel even geen papa en mama te zijn, even lekker met elkaar zijn en kunnen uitslapen (en een goede nachtrust pakken) het zal je goed doen :)
 
Het is wat hè, dat slaapgebrek! Snap heel goed dat je even wilt klagen, hartstikke normaal ook. Vind mijn dochter echt de allerleukste! Behalve midden in de nacht ;) 
Hier sliep ze juist het eerste jaar heel slecht. We sliepen samen en ze dronk echt nog lang 2 / 3 keer in de nacht. Heel normaal maar niet heel leuk. Al sliepen we meestal zo weer verder samen. Gelijkelijk werd haar eerste ruk in haar eigen bedje steeds langer en nu slaapt ze "in principe" door. Maar vaak moet ik er alsnog even uit. Slokje water, even geruststellen.. is niet meer elke nacht en duurt niet heel lang maar manmanman. Sinds ze nu juist wat vaker langer slaapt trek ik die nachten dat ze ineens wel wakker is voor geen meter haha! 
Hier ook lichamelijk de wens voor een tweede maar ik ben er zelf nog niet helemaal overuit. Ons meisje was en is behoorlijk pittig en moet nog even niet aan een baby erbij denken. Wie weet komt het vanzelf... hoop het wel haha!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan