Ach meis, heb je toch zitten malen gisteren?
Grappig hè? Hoe je hoofd op hetzelfde moment bevolkt kan zijn door stemmetjes van relativering en van stress? Het is ieder uur afwachten welk stemmetje de overhand heeft (of zeg ik nu iets heel schizofreens?
)
Dat de 20-wekenecho goed was, is zo'n goed teken. En het is niet voor niets dat ze de termijnecho al zo vroeg doen. Na een aantal weken kiest ieder kind zijn eigen tempo en is het steeds lastig om te vergelijken. Die zwangerschapsduur in weken die tijdens de meting op het schermpje verschijnt is niet meer dan een indicatie... een gemiddelde. Even ter vergelijk:
Ons kindje had met 32w5d een hoofdje en een buikje dat rond het 20e percentiel lag. De ledematen lagen onder het 3e percentiel (grootte conform 27w3d). Toch hoeven wij niet terug te komen, omdat alles er goed uit ziet en de conclusie luidde: "alle pijpbeenderen goed gegroeid, geen aanwijzingen voor een skeletdysplasie".
Natuurlijk ben je pas echt gerustgesteld als het moppie er straks blakend en wel is. Wat ons steeds gevraagd werd door artsen en verloskundige was of het kindje lekker beweegt. Is je diepste gevoel er één van paniek of van vertrouwen? Volgens mij zegt dat evenveel als (zo niet meer dan) een paar cijfertjes op een papiertje.
Heel veel succes vrijdag. Blijf in de tussentijd lekker van je afschrijven als dat nodig is. Dan blijven wij je volstoppen met positieve berichten en enorme harten onder je riem. Kop op!
Dikke knuffel,
Melian
