Ik herken het wel hoor.
Ik wilde bij de eerste heel erg graag een jongentje. Ik weet niet waar dat uit voort kwam, maar dat gevoel had ik altijd al en dat was ook echt mijn beeld als ik naar de toekomst keek!! Wij hebben dan ook met 16 weken een geslachtsbepaaling laten doen,. Het was dan ook een jongen..Ik was later best teleurgesteld, dat het geen meisje was, echt hormonen, ik was er op dat moment, natuurlijk, net zo blij mee geweest! Ik kan er wel heel geheimzinnig over doen, maar ik had gewoon die wens. BUITEN NATUURLIJK EEN GEZOND KIND!! Dat staat natuurlijk op de eerste plaats! Maar ik heb ook heel veel vriendinnen om me heen, die de voorkeur duidelijk bij de tweede hebben! En dat mag toch ook wel. Ze houden toch net zo veel van het kindje hoor, ongeacht het geslacht! Mijn tweede is ook een jongentje. Wij hebben er nooit voor gevreen ofzo. Ze zijn allemaal uit liefde geboren en niet uit de tijd van de gemeenschap, zoals je wel eens leest!!
En hoe is het bij jouw?
Is het geslacht ook wat je wenste??
Groetjes