Heel herkenbaar.
Ik denk zelf dat als mensen zeggen dat het hun niks uitmaakt dat ze toch een beetje liegen.
Bij mijn eertse zwangerschap ging ik er voor 100% vanuit dat het een jongen zou worden, echt ik kon het niet anders invullen, dat wij met 20 weken kregen te horen dat het een meisje werd schrok ik daar wel even van.
Wat moest ik met eem meid, dat was mijn eertse gedachte, ik heb er ook echt aan moeten wennen, maar moet zeggen ik ben ziels gelukkig met haar.
Nu de tweede op komst, het maakt mij nu niet zoveel uit, maar stiekem hoop ik nu op weer een meid!!
Een jongen lijkt mij ook super, alleen toen ik mijn neefje ging verschonen vond ik dat toch wel erg lastig allemaal, ik was bang dat ik zijn balletjes uit hun zakje duwde, maar ja, als het een ingen gaat worden dan zal dat ook wel weer gauw wennen.