Tess kletst de oren van mijn hoofd, echt dat mondje staat niet stil en ook heel veel verstaanbaar. Het is erg grappig om te horen, want veel is nog wel verbasterd, maar het komt goed want vanmorgen was papen opeens toch echt slapen (ok de keer erna weer terug naar papen maar toch.
Een paar voorbeeldjes, Owa (oma), tisie (televisie), Ata (opa, vanaf het begin en ze blijft volhouden, ze kan wel opa zeggen maar wil niet), Poes, Papagaai (bijna goed), appe (appel) tappen (stappen), papen (slapen), dank (dank je wel), Ingie (Inger mijn zusje (zegt ze sinds gister)), mama, trap, bed, bad, poeten (voeten en poetsen), bumba, poeh baa (poeh beer) lala, dipsy, po, kaas, pasta (chocopasta), schaap, vakke (varken), paad (paard), boe (koe), boei (boer), tetter (trekker), tikker (kikker), viss, vinder (vlinder), nijn (konijn), pop, fles, huis, tietuig (vliegtuig), maan, boemen (bloemen). En nog een aantal die ik vergeten ben.
Ze maakt ook zinnetjes, zo grappig Poes (en alles wat zijn ogen dicht heeft) papen, Dag Owa (en ieder ander lid vand e familie inclusief het huis als we weg gaan), Lala tisie, Dank mama, Tess kaas.
Ik vind het zo bijzonder dat ze dit kunnen, echt geweldig om te zien. Grappig vind ik wel dat ze ook woordgrapjes maakt, zo kon ze geen appelsap zeggen, we waren aan het oefenen en opeens zegt ze PAPAGAAI. Sinds dien blijft ze het zeggen, als ze een pak ziet of een slok neemt uit haar beker, dan is het PAPAGAAI, met een big smile. Tja en wij moeten daar om lachen, fout! Maar ik denk dat ze voordat ze 18 is wel appelsap zegt (ze kan het namelijk wel, soms vergist ze zich)
Hebben jullie kindjes ook wel eens dat ze opeens dingen niet meer zeggen, terwijl ze het eerst wel konden? Zo kon ze ballon zeggen, maar dat is nu maan (tja... het is rond maar dat is ook echt de enige overeenkomst) en daar is ze niet vanaf te brengen.
Groetjes Nanda, super trotse moeder van een kwebbel.
Een paar voorbeeldjes, Owa (oma), tisie (televisie), Ata (opa, vanaf het begin en ze blijft volhouden, ze kan wel opa zeggen maar wil niet), Poes, Papagaai (bijna goed), appe (appel) tappen (stappen), papen (slapen), dank (dank je wel), Ingie (Inger mijn zusje (zegt ze sinds gister)), mama, trap, bed, bad, poeten (voeten en poetsen), bumba, poeh baa (poeh beer) lala, dipsy, po, kaas, pasta (chocopasta), schaap, vakke (varken), paad (paard), boe (koe), boei (boer), tetter (trekker), tikker (kikker), viss, vinder (vlinder), nijn (konijn), pop, fles, huis, tietuig (vliegtuig), maan, boemen (bloemen). En nog een aantal die ik vergeten ben.
Ze maakt ook zinnetjes, zo grappig Poes (en alles wat zijn ogen dicht heeft) papen, Dag Owa (en ieder ander lid vand e familie inclusief het huis als we weg gaan), Lala tisie, Dank mama, Tess kaas.
Ik vind het zo bijzonder dat ze dit kunnen, echt geweldig om te zien. Grappig vind ik wel dat ze ook woordgrapjes maakt, zo kon ze geen appelsap zeggen, we waren aan het oefenen en opeens zegt ze PAPAGAAI. Sinds dien blijft ze het zeggen, als ze een pak ziet of een slok neemt uit haar beker, dan is het PAPAGAAI, met een big smile. Tja en wij moeten daar om lachen, fout! Maar ik denk dat ze voordat ze 18 is wel appelsap zegt (ze kan het namelijk wel, soms vergist ze zich)
Hebben jullie kindjes ook wel eens dat ze opeens dingen niet meer zeggen, terwijl ze het eerst wel konden? Zo kon ze ballon zeggen, maar dat is nu maan (tja... het is rond maar dat is ook echt de enige overeenkomst) en daar is ze niet vanaf te brengen.
Groetjes Nanda, super trotse moeder van een kwebbel.