KRAAMTRANEN.

[Anoniem]

ik loop er mee, elke seconde van de dag kan ik wel zo om helemaal niets beginnen met huilen.
zoals vanmorgen toen ik besefde dat de kraamhulp niet meer kwam.
nu moest ik het echt allemaal zelf doen.
niet dat ik dacht dat ik het niet kon , maar gewoon, het voelde zekerder.
+ dat ik haar echt mag, en in de toekomst vaker zal zien.

stond te janken boven zijn badje toen ik die vandaag voor het eerst helemaal zelf deed.
en toen ik stond te kloten met zijn rompertje wat niet gelijk goed ging, en hij me aankeek met zijn grote blauwe ogen zo van neem de tijd maar hoor, ik lig goed, stond ik ook te janken.

wie heeft dit nog meer.

xxx martine

 

[Anoniem]

Nog geen kraamtranen hier. Maar Renske is nu 6 dagen oud, dus wie weet komen ze nog. Maar het hoort erbij he. Dus gewoon lekker laten lopen die tranen.

 

[Anoniem]

Ik heb het al in verschillende topics genoemd, maar ik heb er ook heel erg last van gehad!
Het is nu echt heel veel minder, maar soms moet ik ook ineens weer huilen! Ik ben nooit zo'n emotioneel persoon geweest, ook tijdens de zwangerschap had ik nergens last van, maar op de een of andere manier hebben de huil-hormonen een grotere plaats ingenomen.

Waarschijnlijk voel je je na een week of 2 ook wel weer een stuk beter. Vooral als je ook het worstelen met de BV op hebt gegeven en een flesje geeft. Dat scheelde bij mij ook al een hele hoop! Ik vind het nogsteeds jammer dat het niet lukte, maar dit gaat gelukkig wel goed.

Als je voldoende probeert te rusten en wat meer gewend raakt aan je nieuwe situatie zul je je binnenkort ook weer beter gaan voelen.

Liefs Cathelijne

 

[Anoniem]

Goh wat klinkt dit enorm bekend..
Ik kan ook om niks huilen!!
Het is al wel minder als de eerste 2 weken dat wel...

Soms als Shenaya huilt en ik de fles heb ggeven, schone luier, heb getroost en over d'r buik heb geaaid en ze blijft huilen.. Huil ik gezellig met d'r mee!

xx lies

 

[Anoniem]

Hoi dames,

ik heb het ook heel erg moeilijk gehad...
In het moederhuis begon ik om het minste te wenen.
Ons meisje had zichtzelf gekrapt, ze had er zelf helemaal geen last van, maar ik heb staan huilen dat het niet normaal meer was.
Ook toen ze haar kwamen halen, heb ik gehuild tot ze trug was.

Toen we thuis kwamen vloeiden te tranen weer over men wangen, van geluk!!
Vaak gewoon ook tranen van geluk... als ik naar haar kijk, denk ik van: wow dat is ons klein meisje... ik geniet echt van elk moment met haar...

Liefs,
van ons...

 

[Anoniem]

Hoi hoi,

Ik ben na de 1e zwschap emotioneler geworden, en nu nog een graadje meer. Kan om sommige dingen gewoon wat traantjes laten. Ach zal wel wat minder worden, maar ik denk dat ik een emo muts blijf. Ach, emoties tonen lucht ook op hoor!!!

Bertine

 

[Anoniem]

Dit keer valt het bij mij nog erg mee....... Heb het al veel erger gehad.
Ach ik denk dat ik in de laatste twee weken van de zwangerschap genoeg heb gehuild. Toen was ik juist heel erg emotioneel.

Maar er gebeurd in korte tijd ook zoveel met jezelf, is het nog gek dan???
We moeten toch een uitlaatklep hebben??

Liefs Hilma.

 

[Anoniem]

Kraamtranen ???

Ik kan me daar echt niks bij voorstellen !
Hoorde vorige week ook regelmatig nou vandaag komen ze hoor .
Nou echt niet !
Ben alleen maar dolgelukkig dat mijn kleine meisje gezond is en dat we nu eindelijk met zn 4 tjes zijn ..
Maar het is heel normaal ja , ben nu 10 dagen geleden bevallen dus ze komen waarschijnlijk niet meer !!

Liefs Jacq.