Kribbig

Ik ben de laatste dagen zo kribbig.. Zo af en toe kan mijn man niets goed doen.. Ik probeer me dan in te houden met mijn uitbastingen.. Omdat ik het vermoede heb dat het grootste gedeelte bij me zelf ligt..

Heb gelezen dat dat normaal is aan het eind van de zwangerschap,hebben jullie hier ook last van?
 
Ik kan niet zeggen dat ik kribbig ben, kan wel sneller janken!!
Gister gezeik met mijn schoonzus, nou daar zou ik normaal echt niet om janken hoor! Heb toch niks met haar, maar gister werd ik er niet goed van en ff een potje zitten janken. (gelukkig niet waar zij bij was!!)
ach ja hormonen!!

Groetjes Anne
 
Vandaag gaat het nog steeds goed maarja ben dan ook alleen ook al kan ik wel vloeken als de kleine man me ribben uit elkaar trekt maar gisteren zat ik gewoon te mopperen op me kerel omdat hij niet direct de thee in schonk bij het ontbijt bijv..

En gaf zelfs me kerel van op de kop dat hij het ontbijtje had verpest omdat hij niet direct de hond ging uit laten

Zulke rare dingen zeg maar..

 
Ja hoor, dit heb ik ook wel. Leef echt een beetje in mijn eigen wereldje soms, net alsof ik me daar het beste kan voorbereiden op wat er komen gaat!
En dan moet er dus niet teveel gezeur aan mijn hoofd zijn..
 

Ik denk dat mijn vriend erg jalours zou zijn op je man als hij dit zou lezen. Ik ben nl. al 31 weken kribbig! Zullen wel de hormonen zijn, maar ook de spanning of alles wel goed zal gaan en de lichaamlijke ongemakken. Gelukkig is mijn vriend een erg lief/geduldig type die mijn buien maar gelaten over zich heen laat komen. en ik doe echt mijn best om me in te houden. Over een paar dagen trouwen we. Ik denk dat hij gillend weg was gerend als ik me niet zou in houden maar echt alles zou "snauwen" wat in me op komt.
Heb net maar een kaartje voor hem gekocht en maak vanmiddag een pretecho. Ziet hij vanavond weer waarom hij nog even moet doorbijten.

veel sterkte, het is rot voor jullie allebei.

Groetjes Judith
 
Terug
Bovenaan