Krijsen om alles

<p>Beste ervaringsdeskundigen,</p><p>Ik ben ten einde raad en ik hoop dat jullie de gouden tip hebben. Mijn jongste dochter is bijna 1.5 en er gaat geen dag voorbij dat ik haar niet het liefste ter adoptie opgeef. Ze kan zo lief en leuk zijn, maar zodra er ook maar iets gebeurt waarvan zij denkt dat het haar niet zint dan zet ze het op een schreeuwen/gillen/krijsen. Als haar grote broer soms alleen al naar haar kijkt, als wij haar niet begrijpen (praten is natuurlijk lastig). Als ze linksom wil maar wij rechts. Ze heeft bijna geen reden nodig om door merg en been heen te krijsen. </p><p>En op deze manier hoeft het van mij niet meer eigenlijk. Ik heb al 1.5 jaar een kind dat veel huilde, en slecht sliep. Dat was eindelijk doorbroken en nu heeft ze dit 'bedacht' om de boel mee te terroriseren.</p><p>Ik ben op en ik weet niet hoe lang ik dit gedrag nog vol ga houden tot ik mijn geduld verlies.</p><p>Het schreeuwen negeren heeft geen zin. Rustig uitleggen dat ook zij speelgoed en aandacht moet delen heeft geen zin. Time Out geven heeft geen zin.</p><p>Wat heeft wel zin?</p>
 
https://zeghetmetjehandjes.nl
Bekijk deze link maar eens of op haar Instagram. Mijn baby is nog maar 7 maanden dus verder geen tips maar dit kwam ik tegen en ik was erg onder de indruk van de ervaring van Misa. Haar zoontje was 1.5 en vol frustratie en driftbuien. Ze kwam toen baby/kind gebaren tegen en dit werkte super goed want een kind kan zich al veel eerder uiten maar komt in de frustratie omdat niemand het begrijpt. Blijkt dat kinderen vanaf 6/7/8 maanden zich met gebaren wel 'verstaanbaar' kunnen maken. Er zijn trouwens op internet nog meer gratis dingen te vinden hierover.
 
Ik zou samen met haar hulp gaan zoeken om in een positieve flow te komen samen. Ik denk dat ze letterlijk schreeuwt om positieve aandacht en weet inmiddels zelf hoe het is om compleet op te zijn en hoe erg een huilbaby invloed kan hebben op je plezier als moeder en de relatie met je kind. Maar ga aan die relatie werken en het zal beter worden! Er zijn veel therapeuten zoals IMH specialisten die precies met de relatie aan de slag gaan en voorkomen dat je dingen doet waar je spijt van krijgt als je je geduld verliest. Gun het jezelf, en het wordt echt beter!
 
Zoooooo herkenbaar!! Mijn zoontje ook heel onrustige (huil) baby. Vanaf 1.5 terror buien aan 1 stuk door net af en toe eventjes een korte goeie periode. Ook een slechte prater. Nu ruim 2 en hij heeft besloten dat hij geen middagdut doet als ik hem naar bed breng. Alsrie dat n paar dagen volhoud begintie ds dag al met buien. Dus vermoeidheid is wel echt een trigger. Maar ook wrs kiezen en het slechte praten. Tis soms zo zwaar. Ik ben nooit n roker geweest maar door hem sta ik soms echt even n momentje buiten. Waar ik me dan later weer schuldig over voel. Wij geven hem wel bachbloesem. Van www.bachbloesemmix.nl. de mixen voor voor boos kind en hoogsensitief kind nemen hier de scherpe randjes wel weg. Verder hoop ik echt heel erg dat t beter wordt als hij goed gaat praten..
 
Oh ja wel nog n tip. Die buien kunnen hier ook onwijslang duren maar negeren werkt toch echt als enige. Streng aanspreken, afleiden en de gang helpt hier echt amper. Tis hier weer helemaal raak de laatste week maar wel n goeie periode achter de rug. Ik schaam me soms voor de buren maar ja.. ik kan er ook niks aan doen. Mn dochter is een compleet ander kind...
 
Onze tweede dochter is ook pittig. Ze was geen huilbaby, maar vanaf een jaar of 1 kwam haar zeer sterke eigen wil naar boven. Ze weet wat ze wil en accepteert geen nee. Ze blijft maar volhouden. Alles is een strijd.
Onze eerste dochter is ontzettend rustig en heel lief. Ik vind het soms zielig voor haar. Ze is ook weleens geslagen of gebeten door haar zusje om niks. Ze kan wel goed praten, maar dat helpt niet perse. Wat wel helpt is haar veel laten helpen met alles. Dat vindt ze leuk. En accepteren dat alles een strijd is ?
We hebben haar ook geleerd dat ze sorry moet zeggen en een knuffel moet geven als ze te ver is gegaan. Dat doet ze nu ook en dan smelt ik weer. Maakt alles goed!
 
Dank voor de reacties. Fijn om te horen dat ik niet de enige ben met een mini monster. 
We hebben gebaren geprobeerd, maar ze pakt het gewoon niet op. Praten gaat ook nog moeizaam terwijl ze Donders goed weet wat je aan haar vraagt of zegt. Ze kan heel consequent reageren met ja of nee op vragen. 
Onze oudste van 4 moet zich ook constant aanpassen en doet ook echt z'n best. Het is zo zielig. Ook bij hem merk je dat hij dr zat is. Waar hij haar als baby altijd probeerde te laten lachen is dat helemaal over. 
 
Wow, wat een negativiteit over je kind. Je schrijft alsof ze dit expres doet.
Heel snel hulp zoeken zodat je kindje weer de liefde en stabiliteit krijgt die het nodig heeft.
 
Terug
Bovenaan