Mijn 2e kindje is ook een hele pittige.
De oudste is net 4 en zo'n lief en braaf meisje, zo'n zacht karakter en is nooit bewust stout of gemeen.
De jongste is 2 en echt altijd grenzen opzoeken, zomaar slaan uit het niks en ze is fysiek sterker dan haar zus en ze wint het echt als ze ruzie hebben. Dat vind ik ook echt zielig voor m'n oudste. Gelukkig zijn ze ook heel dol op elkaar en kunnen ook goed samen spelen.
We hebben de oudste echt moeten leren om soms een duw terug te geven als haar zusje haar bewust pijn doet. In zo'n geval mag dat van me, want alleen als ze zelf een pijnprikkel terug krijgt, stopt ze met klieren.
Ondertussen is ze ruim 2 en gaat het echt al veel beter. We zijn heel duidelijk en consequent en ze weet zo goed waar de grenzen liggen. En nu de oudste naar school is, komt zij overdag echt tot rust nu ze alleen kan spelen van 8.30 tot 14.00. Echt mooi om te zien. En die uurtjes van 14.00 tot 19.00 dat ze samen zijn, vind ik heel goed te overzien en tja, een beetje ruzie hoort er ook bij. Daar leren ze allebei van. Voor de oudste is het wel eens zielig dat ze niet tegen haar zusje op kan, maar ze wordt er wel sterker en weerbaar van en dat is echt goed voor haar, haar 'stoute zusje' heeft haar geholpen nu ze op school zit om sterker te zijn
Ik proef in je bericht ook wel heel veel negativiteit tegen je kind, dat maakt me verdrietig. Je kindje doet het niet expres maar kan zich nog niet goed uiten. En hoe gefrustreerder en bozer jij wordt, hoe onhandelbaarder zij wordt...
Bekijk eens de dingen die je kindje wel graag doet en speel daar op in. Mijn jongste is dus ook heel ondernemend en een heel pittig karakter, maar ze vindt het bijvoorbeeld heeeerlijk om boekjes te lezen, te verven, te knuffelen en samen in het grote bed liedjes te zingen. Zulke rustmomenten pakken we en dan is ze ook nog maar zo'n lief klein meisje met een zacht hartje wat zoveel liefde nodig heeft, ook al slaat ze soms een kwartier later weer de hersens in van haar zus
Veel sterkte. Ik hoop echt dat je uit de negatieve spiraal komt en het positief kunt benaderen. Soms boos zijn of een rotdag hebben en schreeuwen hebben we allemaal wel eens. Maar je kinderen knuffelen en positief benaderen en liefde en rust uitstralen is echt het belangrijkste. Jij moet hun veilige haven zijn!
De oudste is net 4 en zo'n lief en braaf meisje, zo'n zacht karakter en is nooit bewust stout of gemeen.
De jongste is 2 en echt altijd grenzen opzoeken, zomaar slaan uit het niks en ze is fysiek sterker dan haar zus en ze wint het echt als ze ruzie hebben. Dat vind ik ook echt zielig voor m'n oudste. Gelukkig zijn ze ook heel dol op elkaar en kunnen ook goed samen spelen.
We hebben de oudste echt moeten leren om soms een duw terug te geven als haar zusje haar bewust pijn doet. In zo'n geval mag dat van me, want alleen als ze zelf een pijnprikkel terug krijgt, stopt ze met klieren.
Ondertussen is ze ruim 2 en gaat het echt al veel beter. We zijn heel duidelijk en consequent en ze weet zo goed waar de grenzen liggen. En nu de oudste naar school is, komt zij overdag echt tot rust nu ze alleen kan spelen van 8.30 tot 14.00. Echt mooi om te zien. En die uurtjes van 14.00 tot 19.00 dat ze samen zijn, vind ik heel goed te overzien en tja, een beetje ruzie hoort er ook bij. Daar leren ze allebei van. Voor de oudste is het wel eens zielig dat ze niet tegen haar zusje op kan, maar ze wordt er wel sterker en weerbaar van en dat is echt goed voor haar, haar 'stoute zusje' heeft haar geholpen nu ze op school zit om sterker te zijn
Ik proef in je bericht ook wel heel veel negativiteit tegen je kind, dat maakt me verdrietig. Je kindje doet het niet expres maar kan zich nog niet goed uiten. En hoe gefrustreerder en bozer jij wordt, hoe onhandelbaarder zij wordt...
Bekijk eens de dingen die je kindje wel graag doet en speel daar op in. Mijn jongste is dus ook heel ondernemend en een heel pittig karakter, maar ze vindt het bijvoorbeeld heeeerlijk om boekjes te lezen, te verven, te knuffelen en samen in het grote bed liedjes te zingen. Zulke rustmomenten pakken we en dan is ze ook nog maar zo'n lief klein meisje met een zacht hartje wat zoveel liefde nodig heeft, ook al slaat ze soms een kwartier later weer de hersens in van haar zus
Veel sterkte. Ik hoop echt dat je uit de negatieve spiraal komt en het positief kunt benaderen. Soms boos zijn of een rotdag hebben en schreeuwen hebben we allemaal wel eens. Maar je kinderen knuffelen en positief benaderen en liefde en rust uitstralen is echt het belangrijkste. Jij moet hun veilige haven zijn!