Misschien kan ik je ook enigzins geruststellen over het epilepsie verhaal.
Ik heb 2 kinderen met een milde vorm van kinderepilepsie. Het is niet helemaal waar dat ze op deze leeftijd daar nog geen last van kunnen hebben. Bij onze zoon werd het duidelijk toen hij 2 jaar was, bij onze dochter zagen we het met 8 maanden al. Achteraf gezien zijn er wel eerder aanwijzingen voor epilepsie geweest, maar die waren voor meerdere uitleg vatbaar.
Wat vaak wel zo is, is dat kinderen met epilepsie juist meer slapen. Dit omdat ze vreselijk moe worden door de aktiviteit in hun hoofd. Ook zal de ontwikkeling trager gaan. En zo te lezen heeft jullie mannetje daar (gelukkig!) geen last van. Maar als het in de familie zit is het wel reden om het in de gaten te houden. Heel slim dat je hulp gezocht hebt!
Ik heb geen vertrouwen in de kinderartsen van het CB. De onze hield steevast vol dat er niks aan de hand was met onze zoon en later ook met onze dochter. Net als de huisartsen trouwens. (ik was o.a een bezorgde moeder. ja, ja....) Uiteindelijk kwam ik een keer bij een andere huisarts die meteen zag dat het geen koortsstuipjes waren. (Duh, die hebben ze niet met 38/38,5 graden koorts) Na doorverwijzing naar een kinderarts in het ziekenhuis wisten we binnen een week wat er precies aan de hand was. Dus mocht je ooit wat gaan vermoeden: doorzeuren tot ze je serieus nemen!
Bij ons is erfelijkheidsonderzoek gedaan i.v.m. afwijkingen in de familie. Daar kwam uit dat onze kinderen kans hadden om allerlei aandoeningen te krijgen, maar geen epilepsie. Beide hebben ze het. En dan nog, er is goed mee te leven. Als het op jonge leeftijd geconstateerd word is de kans (hangt een beetje af van de vorm en plaats) groot dat ze aanvals en medicatievrij worden rond hun 7E of 14E. Bij onze zoon lijkt dat het geval.
Maar met Pascal lijkt het gelukkig allemaal goed te gaan. Gewoon weer lekker verder gaan genieten van jullie heerlijke mannetje.
Cathy (mama van Thom (8) en Danae (5))
Ik heb 2 kinderen met een milde vorm van kinderepilepsie. Het is niet helemaal waar dat ze op deze leeftijd daar nog geen last van kunnen hebben. Bij onze zoon werd het duidelijk toen hij 2 jaar was, bij onze dochter zagen we het met 8 maanden al. Achteraf gezien zijn er wel eerder aanwijzingen voor epilepsie geweest, maar die waren voor meerdere uitleg vatbaar.
Wat vaak wel zo is, is dat kinderen met epilepsie juist meer slapen. Dit omdat ze vreselijk moe worden door de aktiviteit in hun hoofd. Ook zal de ontwikkeling trager gaan. En zo te lezen heeft jullie mannetje daar (gelukkig!) geen last van. Maar als het in de familie zit is het wel reden om het in de gaten te houden. Heel slim dat je hulp gezocht hebt!
Ik heb geen vertrouwen in de kinderartsen van het CB. De onze hield steevast vol dat er niks aan de hand was met onze zoon en later ook met onze dochter. Net als de huisartsen trouwens. (ik was o.a een bezorgde moeder. ja, ja....) Uiteindelijk kwam ik een keer bij een andere huisarts die meteen zag dat het geen koortsstuipjes waren. (Duh, die hebben ze niet met 38/38,5 graden koorts) Na doorverwijzing naar een kinderarts in het ziekenhuis wisten we binnen een week wat er precies aan de hand was. Dus mocht je ooit wat gaan vermoeden: doorzeuren tot ze je serieus nemen!
Bij ons is erfelijkheidsonderzoek gedaan i.v.m. afwijkingen in de familie. Daar kwam uit dat onze kinderen kans hadden om allerlei aandoeningen te krijgen, maar geen epilepsie. Beide hebben ze het. En dan nog, er is goed mee te leven. Als het op jonge leeftijd geconstateerd word is de kans (hangt een beetje af van de vorm en plaats) groot dat ze aanvals en medicatievrij worden rond hun 7E of 14E. Bij onze zoon lijkt dat het geval.
Maar met Pascal lijkt het gelukkig allemaal goed te gaan. Gewoon weer lekker verder gaan genieten van jullie heerlijke mannetje.
Cathy (mama van Thom (8) en Danae (5))