<p>Hey meiden, ik zit met iets in mijn maag waar ik graag jullie mening over zou willen weten. Ik had altijd een prima band met mijn schoonouders, totdat ik zwanger werd. Mijn schoonmoeder ging zich ineens enorm opdringen, het is het eerste kleinkind aan beide kanten. Mijn eigen moeder vindt het ook fantastisch maar weet haar grenzen en kent mij ook goed en weet dat ik een duidelijke eigen mening heb en het prima allemaal zelf kan regelen (samen met mijn man uiteraard). Mijn schoonmoeder snapt dit absoluut niet, heeft het regelmatig over 'dat mag hij straks wel hoor' alsof het haar kind is. </p><p>Nu komt het...op een gegeven moment kwamen ze erachter dat we het kindje mijn achternaam gaan geven. Puur omdat we de naam van mijn man niet mooi vinden en het nu gemakkelijk is om de naam vd vrouw aan te nemen. Ideaal. Dit was not done. Mijn schoonmoeder stond huilend op de stoep en negeerde mij totaal. Ze vroeg steeds maar of mijn man er echt wel goed over had nagedacht, want het was wel een ontzettend vreemde gang van zaken zei ze. Mijn schoonvader zit mede hierdoor in een depressie. Hij had zijn vrienden al verteld dat er een stamhouder ging komen, en dat gaat nu niet door. Drama drama. Mijn man en ik hebben aangegeven dat ik hier ontzettend veel stress van ondervind, maar daar hadden ze totaal geen boodschap aan.</p><p>Het is inmiddels een paar weken geleden en ze hebben de kwestie 'geaccepteerd' en er mag nu niet meer over gesproken worden. Ik ben als de dood voor de toekomst. Ze gaan 1 dag per week oppassen. Ik voel me daar helemaal niet meer goed bij, maar wil ook geen ruzie met mijn man hierover. </p><p>Graag hoor ik jullie mening! </p>