Lastige situatie schoonouders

<p>Hey meiden, ik zit met iets in mijn maag waar ik graag jullie mening over zou willen weten. Ik had altijd een prima band met mijn schoonouders, totdat ik zwanger werd. Mijn schoonmoeder ging zich ineens enorm opdringen, het is het eerste kleinkind aan beide kanten. Mijn eigen moeder vindt het ook fantastisch maar weet haar grenzen en kent mij ook goed en weet dat ik een duidelijke eigen mening heb en het prima allemaal zelf kan regelen (samen met mijn man uiteraard). Mijn schoonmoeder snapt dit absoluut niet, heeft het regelmatig over 'dat mag hij straks wel hoor' alsof het haar kind is. </p><p>Nu komt het...op een gegeven moment kwamen ze erachter dat we het kindje mijn achternaam gaan geven. Puur omdat we de naam van mijn man niet mooi vinden en het nu gemakkelijk is om de naam vd vrouw aan te nemen. Ideaal. Dit was not done. Mijn schoonmoeder stond huilend op de stoep en negeerde mij totaal. Ze vroeg steeds maar of mijn man er echt wel goed over had nagedacht, want het was wel een ontzettend vreemde gang van zaken zei ze. Mijn schoonvader zit mede hierdoor in een depressie. Hij had zijn vrienden al verteld dat er een stamhouder ging komen, en dat gaat nu niet door. Drama drama. Mijn man en ik hebben aangegeven dat ik hier ontzettend veel stress van ondervind, maar daar hadden ze totaal geen boodschap aan.</p><p>Het is inmiddels een paar weken geleden en ze hebben de kwestie 'geaccepteerd' en er mag nu niet meer over gesproken worden. Ik ben als de dood voor de toekomst. Ze gaan 1 dag per week oppassen. Ik voel me daar helemaal niet meer goed bij, maar wil ook geen ruzie met mijn man hierover. </p><p>Graag hoor ik jullie mening! </p>
 
Sorry hoor, ik snap dat het jullie keuze is maar het is nogal wat.. begrijp je ook dat jouw man hun kind is en jullie ze hiermee veel verdriet hebben gedaan?
En vervolgens nog meer gaan straffen met de oppasdag van hun kleinkind..? Sorry maar succes daarmee. Ik weet niet of jullie band daar sterker van zal worden, ik vermoed van niet.. 
 
Het is jullie eigen keuze en dat hebben zij te accepteren. Het is jullie kind, zij hebben hun tijd gehad. Nu mogen zij natuurlijk ook genieten van dit wonder (mede door de oppasdag) maar jullie bepalen samen hoe jullie dit voor je zien.
Het is heel lastig maar ik vind dat je in je recht staat. 
 
Het is jullie eigen keuze en dat hebben zij te accepteren. Het is jullie kind, zij hebben hun tijd gehad. Nu mogen zij natuurlijk ook genieten van dit wonder (mede door de oppasdag) maar jullie bepalen samen hoe jullie dit voor je zien.
Het is heel lastig maar ik vind dat je in je recht staat. 
 
Wat een domme reactie hierboven, pff! 
@Ellytje, lastige situatie! Het is jullie keus en dat hebben ze maar te accepteren heel simpel gezegd. Ik vind het heel debiel en egoïstisch van je schoonmoeder dat ze er geen boodschap aan heeft dat jij hier stress van ondervindt. Waar hebben we het over, een achternaam! Kom op zeg. Ik vind het erg ouderwets dat we er maar vanuit moeten gaan dat de kinderen standaard de achternaam van de vader krijgen. We leven in een hele andere tijd tegenwoordig. 
Ondanks dat jullie het er "niet meer over mogen hebben" zou ik tóch het gesprek aangaan met je schoonouders, hoe lastig ook! Maar je wil niet dat dit in de weg gaat staan als de kleine er straks is. 
Succes met de laatste loodjes van je zwangerschap en nog meer succes met deze situatie. Het komt vast allemaal goed!! 
 
 
 
 
Jullie kind jullie regels en wensen. Niet te moeilijk over denken. Onze dochter krijgt ook mijn achternaam. M’n vriend vond het lastig dit te vertellen aan zijn vader maar he, het is 2019. Kom op zeg. Waarom zou het nog steeds perse de achternaam van de vader moeten zijn. 
 
En over dar oppassen. Ik zou daar ook stelliger in zijn. Je wil maar 1 ding en dat is dat je ergens 1000% achterstaat waar je je kind achterlaat. En als dat dus nu niet je gevoel is, bespreek dit dan met je man. Wie weet ervaart hij een zelfde gevoel. Aan de hand van dit gesprek sowieso gesprek je met je schoonouders dat heel duidelijk wordt wat JULLIE willen ten opzichte van de opvoeding.  
 
Ik vind jullie allebei wat te overdreven. Het is jullie keuze om jullie kind niet de achternaam van de vader te geven. Dat hebben je schoonouders te accepteren. Om nu die ene dag per week 'af te pakken' door deze kwestie vind ik wel extreem. Eerst maar eens kijken hoe het loopt zou ik zeggen.
 
Schoonvader in depressie ervan... sorry, maar dan was er al een genetische kwetsbaarheid voor depressies, anders raak je echt niet van zoiets in een depressie. 
We denken in 2019 zo vooruitstrevend te zijn, maar kijk nu maar eens als als je iets kiest wat nog niet als de norm wordt gezien. Gelijk staan er mensen op zijn kop.
Jullie hebben het grootste recht om jullie kind op te voeden zoals jullie willen en met de naam die jullie kiezen. Ik zou er ook niet van gediend zijn als mijn schoonmoeder of eigen moeder zou zeggen dat ie wel iets mag wat ik niet wil hebben. Mijn kind, mijn regels. Niet die van de grootouders. Dat ze iets meer mogen bij opa en oma is normaal, maar ik verwacht dat ze wel de belangrijke dingen in een opvoeding doen zoals wij dat willen. 
Ik zou toch het gesprek met ze aangaan als je er voor jezelf rustig in kunt gaan, zodat je misschien straks met een beter gevoel de zaakjes rond de oppasdag kunt regelen. 
 
Terug
Bovenaan