Laten huilen..

M

Mommy of DLG

Vanaf hoeveel weken lieten jullie je baby even liggen en huilen/jammeren?

Mijn zoontje is nu 4 weken & weet nou niet of ik hem dan gelijk moet pakken, bij overstuur is het anders natuurlijk.
 
Ik lier die van mij nooit huilen dit omdat ze zoo klein zijn en echr wat aan hand is ze kunne nog niet praten nu weet ik elk huiltje dus kan ik snel zien als wat is ja of nee dan alsnog laat ik het niet huilen maar trots ik hem en klaar
 
Denk dat het heel persoonlijk is om uberhaubt te laten huilen. Ik heb het nooit gedaan. Soms is er inderdaad niks aan de hand maar wil je kindje gewoon je nabijheid.
 
Ik heb ons dochtertje ook nooit laten huilen toen ze zo klein was. Volgens mij wordt het ook niet meer geadviseerd dat te doen, tot ze in ieder geval 6 maanden zijn. Maar je moet ook vooral doen waar je jezelf goed bij voelt.
 
Wij hebben het ook nooit gedaan, nu nog steeds niet (26 maanden), daar zit wel enige nuance in uiteraard.
Toen hij echt nog baby was lieten we hem niet alleen in zijn bed huilen, dus we bleven bij hem en boden troost tot hij rustig was, door bijvoorbeeld een hand op zijn borst te leggen en sussende geluiden maken.
Nu hij ouder is laten we hem nog steeds niet alleen huilen, als er echt verdriet is. Als hij drama maakt, dan wacht ik op de gang tot hij klaar is met zijn drama en ga ik naar beneden.
Ik denk dat ons zoontje zich hierdoor heel veilig voelt, op ons vertrouwt dat we hem niet in de steek laten (en dus in de buurt zijn als hij ons niet kan zien). Hij gaat dan ook, op slaapregressies en periodes van verlatingsangst na, zonder moeite slapen, slaapt door en gaat zodra hij wakker wordt lekker spelen totdat hij dat zat is.
 
De eerste 10 maanden echt nooit. Ook geen jengelen. Want het hielp niet. Ze werd er alleen maar meer wakker van. En als het overdag in de woonkamer was, dan werkte het me alleen maar op mn zenuwen. Met veel geborgenheid en troost is ze ook gewoon een leuke baby geweest die prima even zelf een kwartiertje kon spelen. Als ze jengelde dan was er wat. 
Na 10 maanden veranderde dit wel iets. Echt huilen troosten we nog steeds altijd. Maar vooral snachts merkten we dat ze soms in haar droom even jengelde. Als je dan ging kijken maakte je haar goed wakker. Dus we luisterden toen eerst of ze het doorzette. En bij het op bed leggen voor de nacht kon/kan ze best wel een feestje vieren. Soms vrolijk, soms wat boos/verdrietig. En als ik steeds snel weer terug ga, verandert het binnen een paar dagen in dat ik niet de kamer uit mag. Dus ik laat haar vaak even 5 minuutjes jengelen. En dan kijken, repeat. Ze wordt dan vanzelf rustiger en gaat slapen. Ik luister wel goed naar de toon. Als het echt een beetje jengelen is, oke. Maar als het huilen wordt dan troosten we tot ze rustiger is, wel in haar bedje. 
Ze is nu 16 maanden en ze is nu oud genoeg om te snappen dat je soms even moet wachten. Dus ik laat haar nu ook wel eens even jengelen als ik nog even de vaatwasser inruim of zelf naar de wc moet ofzo. Maar ik leg wel uit wat ik doe en waarom ze even moet wachten. Een baby snapt dit echt niet. 
Kortom, het is langzaam gegroeid. En echt huilen troost ik altijd.
 
Ik zou sowieso de eerste 6 maanden je kleine niet (onnodig) laten huilen. Vooral als hij nog zo klein is, zou ik ‘m lekker bij me nemen!
Ze zijn pas net op de wereld en alle indrukken zijn gewoon nog heel veel voor ze.
Je gaat met de tijd de huiltjes herkennen en als je weet dat het jammeren om het jammeren is, kan je ‘m wel paar minuutjes even laten maar dat komt pas echt met een paar maanden.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan