Laten huilen

Als hij al in slaap valt in jullie armen en hij wordt weggelegd en wordt tussendoor wakker in bed, schrikt hij misschien omdat jullie er ineens niet meer zijn. Misschien kun je proberen om hem nog wakker in bed te leggen, dus dat hij weet dat hij in bed wordt gelegd en daar weer wakker gaat worden. Wakkertijden bijhouden hielp bij ons eerst ook, omdat ik bijna geen slaapsignalen kon herkennen. En als hij elke keer na 30min wakker wordt, kun je hem misschien voor zijn en bij 25 min naar ‘m toe om alvast te troosten en weer terug in slaap te begeleiden zodat hij niet overstuur raakt en helemaal wakker wordt.
 
Oei lijkt me echt niet de beste manier. Zeker wanneer hij zo overstuur geraakt... Nog een insta-tip vanuit België ?: happybabycoach. Zij heeft een online cursus Liefdevol Zelfstandig Slapen. Ook een aanrader!
 
Zoek eens liefde van een moeder op! Ik zelf ben heel erg op tegen laten huilen. Even laten jengelen vind ik anders.. maar echt huilen of krijsen vind ik echt te gek voor woorden.. via liefde van een moeder kan je goeie tips vinden (zowel insta als site) en je kunt bij haar ook betaalbare cursussen volgen.
 
Ik zie dat er al veel goede tips zijn gegeven voor wat insta accounts, daar zou ik zeker eens een kijkje nemen. Laten krijsen tot ze opgeven is echt een ouderwetse opvoedmethode en in mijn ogen ook echt helemaal niet nodig. 
Je kindje is "al 6.5 maanden" maar dat is stiekem nog hartstikke klein natuurlijk. Het is oké dat ie jullie nog nodig heeft. En als je zelf al zo'n weerstand voelt bij laten huilen wil ik alleen maar zeggen, volg je gevoel mama! Je doet het goed! Er is niks mis met je kindje als zelfstandig in slaapvallen "nog niet" lukt. Je mag hem echt helpen hoor, ze leren het uiteindelijk allemaal namelijk. In hun eigen tempo. 
Hier ook een kindje dat moeilijk alleen kon slapen. 's nachts sliepen we sowieso samen en overdag voedde ik haar in slaap en kon ik haar slapend wegleggen. Dat vond mijn omgeving ook maar soft. Maar voor ons werkte het. En nu nog steeds is het een meisje dat veel nabijheid nodig heeft, maar ze slaapt inmiddels al maanden elk dutje en de hele nacht in haar eigen bed.
Op den duur heb ik haar echt wel eens een paar minuten laten huilen trouwens hoor, omdat ik merkte dat er wat veranderde in waarom ze huilde. Dat is ook oké, je voelt het vanzelf. 
 
Ik heb de cursus van happybabycoach, osteapaat anja caers. Zij adviseert voor zelfstandig slapen dat je je kindje na een slaapritueel in bed legt. Gaat hij huilen dan probeer je eerst in bed te troosten. Je legt ook uit dat je hem gaat leren slapen, papa mama er zijn voor hem en hem gaan helpen, dat je hem zijn slaap gunt etc. Raakt hij echt overstuur dan pak je hem bij je (bijvoorbeeld zittend in een stoel op zijn kamer) en je laat hem ontladen. Ontladen is hem in je armen laten huilen, je zegt dan ook ja het is spannend ik geloof in je huil maar lekker uit. 

Ontladen gaat er van uit dat die emoties er even uit moeten en er mogen zijn, maar in de veiligheid van jouw armen. Is hij rustig? Dan ga je hem weer in zijn bedje leggen. En probeer je weer met ernaast zitten even strelen, hand op buik, liedje zingen whatever om hem zelf in te laten slapen. Raakt hij erg overstuur weer ontladen etc. Duurt het te lang (uren) dan wel overgaan tot wiegen en volgende dag weer proberen. 
Mijn zus past dit nu toe bij haar enorm temperamentvolle baby. Het werkt langzamerhand. Al merkt zij dat het bij hen ook veel tijd nodig heeft. Maar hij begint wel te begrijpen dat hij moet slapen en geeft zich eerder over nu. Wel moet hij elke keer even ontladen.

 
Dankjulliewel, lieve mama's! Fijne tips waar we zeker war aan hebben! We gaan onze kleine niet oneindig laten huilen. Morgen heb ik een afspraak met een slaapcoach. Zij gaat ons op een andere manier helpen. Ik hoop dat het snel zijn vruchten afwerpt.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan