leeftijd

hallo allemaal,
ik ben 6 weken en 4 dagen geleden bevallen van een meisje!
Ik kwam pas halverwege de weeen erachter dat het eigenlijk echt begonnen was, t ging allemaal zo snel. vond ook echt niet dat het pijn deed, een fijn gevoel was het ook niet, maar t deed zeker geen pijn.K had t m vantevoren allemaal veel erger voor gesteld.Ik wou na   de bevalling al gelijk uit bed om op te gaan ruimen. Mij hebben ze dus ook in de kraamweek vast aan mn bed moeten plakken. Iedereen zegt nu dat t allemaal zo snel is gegaan vanwege mn leeftijd, ben namelijk pas 22. K denk ook wel dat het daar een beetje aan ligt. Maar nou hebik een vraag aan alle andere jonge moeders, hebben jullie ook t idee dat je op straat nagekeken wordt, omdat je zo jong moeder bent? grtjes
 
Hoi,

Dat snelle herstel komt juist omdat je nog jong bent. Ik heb op 7 juni een geplande keizersnede gehad en de gyn. zijn mond viel open toen hij tegen een uur of 5 op mijn kamer kwam. Ik zat namelijk al recht op en mijn warme maaltijd te eten terwijl Kyra om 12:36 uur geboren is. Toen ik hem vertelde dat ik gelijk 3 broodjes had gegeten toen ik terug was op de kamer sloeg hij zowat stijl achterover.
Ik was op dat moment ook de jongste op de afdeling. De meeste vrouwen zijn boven de 30 als ze kinderen krijgen. Niet dat daar wat mis mee is maar je wordt inderdaad een beetje raar aangekeken als je nu al met een kleintje loopt! Ik ben 24 dus niet oud... maar ook niet jong. Jong kinderen krijgen vind ik als je nog tiener bent.
Mijn zusje was 19 toen ze beviel van haar zoontje... pfff dat vind ik wel jong hoor!

En laat de mensen maar lekker kijken..... je weet wel beter :)

Groetjes,

Frieda
 
Hallo chantalle,

Ik zelf ben 24 en heb een meisje van 4 en een zoontje van 9 maanden.
Ik denk dat het herstel wel met je leeftijd te maken kan hebben, maar het is denk ik ook geluk hebben.
De eerste heb ik ook met een keizersnede gekregen en mijn herstel ging heel langzaam maar had ook de domme pech dat mijn wond 2x ging ontsteken.
De tweede ging op de natuurlijk weg en moest wel gehecht worden. Ook hierbij ging het herstel weer langzaam omdat de hechtingwond ook hier 2x onstoken is geweest.
Dus zo zie je maar.....
En wat nakijken betreft, daar moet je je niet druk om maken, ik weet wel hoe het voelt.
Maar ik ben altijd alleen maar heel torts geweest op mijn kindjes.
En weet je leeftijd zegt helemaal niks, als voor jezelf het gevoel maar goed zit. Dat is het allerbelangrijkste!!!!!!!!

Groetjes Keyno
 
hoi chantal 1985

ik ben ook een moeder van 22 jaar heb een zoontje van 15 maanden en ben nu 27 weken zwanger van onze dochter

ik heb 48 uur van begin tot het eind over me bevalling gedaan 2 uur geperst en veel last van hechtingen
toch ben ik niet het type dat op bed blijft liggen dus heb veel beneden gezeten
na 7 dagen wilde ik naar buiten toe weg want ik zag de muren op me afkomen

als ik in de stad loop vooral buiten je eigen woonplaats zijn er toch  nog veel mensen die je na kijken of die je hoort denken bijna

zo van och heb je zo een jong ding nu al met een kind  

terwijl ze niet weten dat ik al 3 jaar samen woon met me man we schelen 15 jaar en dat we echt bewust voor kinderen hebben gekozen

mensen oordelen zo snel
maar ik doe het soms zo als ik in de rij mensen die kijken   dan zeg ik hardop tegen me zoontje           gaan we zo naar huis schatje naar papa toe  

sommige mensen beginnen dan in een keer wel tegen je te praten of tegen je zoontje

groetjes soraya
 
Soms denk ik dat jullie als 'jonge' moeder je ook gauw bekeken voelen, dat het dus ook aan jullie zelf ligt...als iemand naar je kijkt op straat of naar je kindje, weet jij niet wat iemand denkt natuurlijk. Je zult vast wel eens opmerkingen krijgen, maar ook dat bedoelen mensen niet altijd zoals jullie het opvatten denk ik.
Ik zou me er maar niet druk over maken als ik jullie was! Als je gelukkig bent op deze leeftijd met kinderen, dan is dat gewoon geweldig toch?
Maar het is ook wel voor te stellen dat sommig mensen dat misschien toch denken, de meeste jongeren op deze leeftijd zijn met hele andere dingen bezig. En de meeste vrouwen hebben ook niet de kans om zo jong kinderen te krijgen. Het ligt helemaal aan je situatie natuurlijk. Niet voor alle vrouwen is het eenvoudig om jong kinderen te krijgen, willen ze nog een beetje een redelijke job krijgen (want dat je je kinderen een beetje redelijk kunt onderhouden is toch ook wel een fijn idee toch?). En niet iedere vrouw is gelukkig met een baan wat niet helemaal bij haar past. Die mannen hebben het toch zo gemakkelijk denk ik dan maar....
Met werk is het vaak zo dat de vrouw de opmerking krijgt: kun je het wat combineren met de zorg voor je kids en huishouden? duh....vaders krijgen die opmerkingen nooit!!!!!!!!! Daar erger ik me wel eens aan.
Ach zo ergeren we ons allemaal wel eens. er zijn ergere dingen op de wereld denk ik dan!
Veel geluk in het leven!
 
Ik was 23 toen ik mijn eerste kindje kreeg en ik heb dit nooit zo ervaren.
Ik heb nooit het idee gehad dat mensen dachten dat ik te jong was, maar kreeg juist veel positieve reacties.
Ik denk dat het soms misschien idd je eigen beleving is.
Als mensen het over tienermoeders hebben, loopt die leeftijd zelfs door tot 25 jaar. Terwijl het 25 jaar geleden heel normaal was om op 20-jarige leeftijd moeder te worden.
En ach, wat maakt het uit hoe mensen over je denken, als je zelf maar gelukkig bent, toch?
Geniet lekker van je baby en wees trots op jezelf als jonge moeder.
Sil
 
hoi hoi,

ik denk dat de snelheid van herstel vooral te maken heeft met een snelle/makkelijke bevalling. Ik was zelf 29 toen ik mijn eerste kreeg, in 2.5 uur tijd, en mijn tweede kwam twee jaar later in 2 uur op de wereld. Ik ging dus ook na de bevalling meteen douchen, en na 1 nachtje ziekenhuis naar huis (had wat mij betreft wel eerder gekund). Hier krijg je geen kraamhulp, dus 3 dagen later ging ik al met de kleine bij mijn werk langs (ik moest ook even bij de dokter langskomen om iets na te laten kijken), en een week later kwam mijn zus over uit NL, en ben ik haar gewoon op gaan halen op het vliegveld. Ik voelde me prima.

Na de tweede ging het precies zo. Ik ging soms wel even op bed liggen smiddags "omdat dat zo hoorde", maar eignelijk was ik meteen weer helemaal op de been. Ik kookte het eten, deed de kleine in bad, en was stiekem wel blij dat ik geen kraamhulp had die me naar bed kon sturen.

Ik hoop dat het nu bij de derde weer zo snel gaat, en dat ik weer zo snel op de been ben (ik ben nu 37, oud he!)

Groetjes,

Ellen
 
Nou ik ben ook bevallen toen ik twintig was het was een verassing dat ik zwanger was en ik was me ook zeker aan het druk maken wat mensen er allemaal wel niet van dachten.
ik ben met een keizersnee bevallen en ik zat 's middags ook al weer recht op en liep in de avond ook zelf naar het toilet. de arts die 's ochtens mijn vliezen had gebroken wist helemaal niet dat ik niet natuurlijk was bevallen hij vond ook dat ik er nog erg  vitaal bij zat!!
toen mijn zoontje 8 dagen was zei mijn kraamhulp kom we gaan een stuk lopen door de straat en ik durfde gewoon niet in eerste instantie ik woonde nog bij mijn ouders was niet getrouwd wat zullen mensen wel niet denken....maar ik werd door haar over de drempel heen gesleurd !   maar van de mensen die me vaag kenden kreeg ik toch wel een partij medelijde ..... ik vind mijn zoon helemaal geweldig heb een fantastische nieuwe vriend al weer ruim twee jaar en nu gepland zwanger van de 2e en 23 jaar oud en het itresseerd me nou echt geen r**t meer wat mensen denken!

doe lekker wat je zelf wil denk ik maar

gr kitseltje
 
Terug
Bovenaan