A
Anoniem
Guest
Hallo,
Het is hier ook wel een herkenbaar verhaal. Zo heeft onze meid er eigenlijk nooit last van, overdag bedoel ik dan. Bij haar begint dit meestal als ze moe is. Het is dan niet zozeer dat ze me perse moet zien, maar ze wil gewoon bij me zijn. Soms knap lastig.
Het valt me op dat zoveel kindjes trouwens tijdens het koken als een blok aan de benen gaat hangen. Dat doet mevrouw hier ook. Het liefste gaat ze met haar neus in de pannen om te kijken wat er in zit.
Ze krijgt genoeg aandacht en ze kan ook heel goed en lang alleen spelen. Dus daar ligt het niet aan. Afleiden helpt de ene keer wel en de andere keer niet. Ik moet dus steeds weer iets nieuws verzinnen.
Och ja het zal wel over gaan.
Groetjes anne
Het is hier ook wel een herkenbaar verhaal. Zo heeft onze meid er eigenlijk nooit last van, overdag bedoel ik dan. Bij haar begint dit meestal als ze moe is. Het is dan niet zozeer dat ze me perse moet zien, maar ze wil gewoon bij me zijn. Soms knap lastig.
Het valt me op dat zoveel kindjes trouwens tijdens het koken als een blok aan de benen gaat hangen. Dat doet mevrouw hier ook. Het liefste gaat ze met haar neus in de pannen om te kijken wat er in zit.
Ze krijgt genoeg aandacht en ze kan ook heel goed en lang alleen spelen. Dus daar ligt het niet aan. Afleiden helpt de ene keer wel en de andere keer niet. Ik moet dus steeds weer iets nieuws verzinnen.
Och ja het zal wel over gaan.
Groetjes anne