Leeftijdsverschil en keuzes

Alle mama’s heel erg bedankt voor jullie input. Ik heb er oprecht heel veel aan. Inderdaad, ik ga mijn wens van een gezin niet opzij schuiven voor carriere. Ik veroordeel niemand die dit wel doet, maar dit is gewoon niet wie ik ben.

Ik ga er wel voor om advocaat te worden, maar mijn kinderwens schuif ik hiervoor niet opzij :) we zullen zien wat de toekomst brengt!
 
Als jij het belangrijk vindt dat je twee kindjes niet teveel in leeftijd verschillen kun je daar voor nu toch het beste rekening mee houden? Advocaat worden kun je erna dan weer oppakken, of zie ik dat te makkelijk?
Mijn moeder heeft toen wij klein waren haar studie verder afgerond (master + promoveren). Ze heeft ons dus tussen haar studie door gekregen, als je dat zo kunt zeggen ?. 
Verder zou ik niet zo zeker zijn met zeggen dat ofwel jij of je vriend moet kiezen voor wat jij/hij leuk vindt. Je kunt het allebei echt wel doen! Mijn partner heeft een eigen advocatenkantoor en hij is júist heel flexibel in z'n tijd. Tuurlijk, periodes zijn er waarin het drukker is, maar hij kan heel veel tijd nemen voor onze zoon als dat nodig is. Ik daarentegen werk nu (even) fulltime, juist om m'n carrière een boost te geven omdat ik daar op dit moment gelukkig van word. Maar dat doe ik nu een jaar, en vanaf mei ga ik weer 4 dagen werken (onze zoon wordt in augustus 2) maar ben dan wel een stuk verder in m'n carrière. 

Wij weten nog niet zeker of we ooit een tweede willen, dus over een groot/klein leeftijdsverschil kan ik niet mee praten. Maar ik heb nooit een keuze tussen carrière of gezin gevoeld, m'n zoontje gaat altijd voor en dat we een tweede nog niet zeker weten heeft niet te maken met carrière. Ik zou daarentegen veel spijt gehad hebben om m'n carrière (helemaal) aan de kant te zetten voor gezin, vooral omdat je nog zo jong bent en het echt erna nog prima kunt oppakken als je kindje(s) jong is/zijn!
 
ik begrijp heel goed dat je twijfelt. Ik kocht een bedrijf over toen ik 20 weken zwanger was. Ik heb ook heel erg getwijfeld of ik het wel kon combineren en genoeg tijd voor mijn zoontje zou overhouden. Ik heb altijd de gedachte dat mijn zoon op de eerste plaatst komt. Tegelijkertijd ben ik er ook trots op dat hij twee hardwerkende ouders als voorbeeld heeft en dat wij er voor willen zorgen dat hij een goede toekomst heeft. Tuurlijk zijn er wel eens momenten dat we beiden gewoon echt moeten werken omdat er op het werk iets tussen komt en dat hij dus extra een keer naar opa en oma gaat. Het is af en toe hard werken maar je vind uiteindelijk wel een goeie balans. Plus dat ik ook blij word van mijn werk en bedrijf, en een blije mama is een blij kind! :)
 
Oja, en nog iets. Ik dacht ook altijd heel erg na over het 'perfecte moment' om zwanger te worden of aan een (hopelijk) tweede kindje te mogen beginnen. Maar eigenlijk is er geen perfect moment. Kinderen zijn nou eenmaal hard werken en er is altijd wel iets. Uiteindelijk komt alles wel goed terecht. Als je maar genoeg liefde te bieden hebt en een aantal ballen hoog kan houden, en aan jouw verhaal te horen is dat er ;)
 
Jeetje wat zijn er toch een powervrouwen op dit forum. Jullie geven mij echt het gevoel alles aan te kunnen en dat het allemaal goed komt! Heel erg bedankt hiervoor! Ik heb na lang denken besloten dat wij er als gezin gewoon voor gaan. Als de eerste 8 of 9 maanden is gaan wij voor een tweede en daarnaast zal ik gewoon heel hard gaan werken om daarnaast mijn carriere te maken, want inderdaad, de liefde is er, de wil en de motivatie ook , dus het wordt zwaar maar het moet gewoon lukken?
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan