Hoi collega-moeders,
Kunnen jullie mij adviseren?
Mijn Merijn van 5 weken slaapt steeds slechter/minder. Afgelopen nacht is hij voor de helft wakker geweest (al dan niet huilend). Ik heb het idee dat hij nog moet leren zelf in slaap te vallen.
Eerst dacht ik dat zijn huilbuien/niet slapen door krampjes kwamen, maar dat is maar gedeeltelijk het geval. Als hij drinkt of al goed slaapt reageert hij maar lichtjes en gaat hij niet brullen bij het enorme geborrel in zijn buik en de winden waar een volwassen vent trots op zou zijn...
Tot voor kort viel hij nadat ik hem bv gegeven had meteen in slaap, 's nachts en overdag. Overdag werd hij kort daarna nog wel eens wakker, zeker als ik hem van mijn schoot haalde en ergens anders te slapen legde, maar 's nachts was hij wel zo diep in slaap na de bv dat hij gewoon doorsliep in zijn bedje. Nu dut hij maar kort weg en wordt overdag snel wakker en ook 's nachts gebeurt dit steeds vaker. Met als gevolg twee zeer vermoeide ouders en een baby waarvan het dag-nachtritme nu geheel overhoop ligt.
Nu zei de arts op het cb dat ik hem in slaap mocht/moest laten huilen. Ten eerste verbaasde mij dat , want tegenwoordig is het enige wat je hoort/leest 'als je kind huilt, pak hem op en troost hem', maar goed, ik snap dat ik dan straks 24 uur per dag met hem rondloop. Ten tweede vraag ik mij af hoe lang ik hem moet laten huilen. Hem twee/drie uur aaneen laten brullen tot de volgende voeding (nieuwe ronde, nieuw kansen) lijkt mij toch ook niet echt werken! NIet voor hem en niet voor mij, of ben ik soms een watje van een moeder???
Sinds een paar dagen gebruiken we weleens een speentje. Soms helpt dit, maar regelmatig tuft hij 'em meteen weer uit. Ook beweegt hij veel en zwaait steeds met armpjes en ligt te trappelen. Ook slaat hij de speen dan wel eens uit zijn mond.
Hoe hebben jullie het 'in slaap leren vallen' gedaan. Als jullie je kind lieten huilen, hoe lang etc.? Heeft iemand nog andere tips?
Groetjes van een steeds vermoeidere Gea
Kunnen jullie mij adviseren?
Mijn Merijn van 5 weken slaapt steeds slechter/minder. Afgelopen nacht is hij voor de helft wakker geweest (al dan niet huilend). Ik heb het idee dat hij nog moet leren zelf in slaap te vallen.
Eerst dacht ik dat zijn huilbuien/niet slapen door krampjes kwamen, maar dat is maar gedeeltelijk het geval. Als hij drinkt of al goed slaapt reageert hij maar lichtjes en gaat hij niet brullen bij het enorme geborrel in zijn buik en de winden waar een volwassen vent trots op zou zijn...
Tot voor kort viel hij nadat ik hem bv gegeven had meteen in slaap, 's nachts en overdag. Overdag werd hij kort daarna nog wel eens wakker, zeker als ik hem van mijn schoot haalde en ergens anders te slapen legde, maar 's nachts was hij wel zo diep in slaap na de bv dat hij gewoon doorsliep in zijn bedje. Nu dut hij maar kort weg en wordt overdag snel wakker en ook 's nachts gebeurt dit steeds vaker. Met als gevolg twee zeer vermoeide ouders en een baby waarvan het dag-nachtritme nu geheel overhoop ligt.
Nu zei de arts op het cb dat ik hem in slaap mocht/moest laten huilen. Ten eerste verbaasde mij dat , want tegenwoordig is het enige wat je hoort/leest 'als je kind huilt, pak hem op en troost hem', maar goed, ik snap dat ik dan straks 24 uur per dag met hem rondloop. Ten tweede vraag ik mij af hoe lang ik hem moet laten huilen. Hem twee/drie uur aaneen laten brullen tot de volgende voeding (nieuwe ronde, nieuw kansen) lijkt mij toch ook niet echt werken! NIet voor hem en niet voor mij, of ben ik soms een watje van een moeder???
Sinds een paar dagen gebruiken we weleens een speentje. Soms helpt dit, maar regelmatig tuft hij 'em meteen weer uit. Ook beweegt hij veel en zwaait steeds met armpjes en ligt te trappelen. Ook slaat hij de speen dan wel eens uit zijn mond.
Hoe hebben jullie het 'in slaap leren vallen' gedaan. Als jullie je kind lieten huilen, hoe lang etc.? Heeft iemand nog andere tips?
Groetjes van een steeds vermoeidere Gea