A
Anoniem
Guest
@ Reisa: dank je wel! Hopelijk gaat jouw dag morgen beter!
Liefs, Dory
Liefs, Dory
A
Anoniem
Guest
@ Mama van Melanie en Lars: Ik was vandaag bij de drogist en ik vroeg om iets rustgevends voor een klein kind. Toen kreeg ik Kindival. Dat doet wat jij omschrijft bij Tussistin. Alleen was dat volgens de drogist voor verkoudheid, hoesten en benauwdheid. Dus dat zou ik niet nodig hebben voor mijn dochter. Het maakt op zich niet uit, hoor. Ik ben blij met de tip, anders was ik ook niet naar de drogist gegaan. Maar misschien willen andere mama's ook zoiets proberen, vandaar dat ik het toch even neerzet. Misschien is het rustig worden wel een bijwerking van de Tussistin, dat kan natuurlijk ook.
Oja, we zijn voor onze meid ook bezig bij een soort homeopaat. Volgens mij zoiets als bioresonantie. Daar is ontdekt dat ze veel last had en heeft van bepaalde bacterieën en schimmels. De "nieuwste ontdekking" bij mijn dochter is nu iets dat haar angstig, prikkelbaar en depri maakt, samen met slaapproblemen en nekpijn. Hopelijk gaat de behandeling helpen.
Omdat ze zo vrolijk was die vijf dagen dat ze goed sliep, weiger ik te accepteren dat ze gewoon een prikkelbaar en humeurig kind is. Natuurlijk is ze zeker een heel pittig dametje, maar daarvan zijn er veel meer. Maar toen ze uitgerust was, was ze echt zo'n ander kind. Ongelooflijk! Ik lag 's avonds haast te stuiteren in mijn bed van blijdschap! Ze was zo vrolijk en lief. Dat beeld probeer ik nu vaak te onthouden. Maar juist omdat ik weet dat het ook zo kan, baal ik ervan als het weer maandenlang prut is.
Gelukkig helpt dit mooie weer wel een beetje!
Dory
Oja, we zijn voor onze meid ook bezig bij een soort homeopaat. Volgens mij zoiets als bioresonantie. Daar is ontdekt dat ze veel last had en heeft van bepaalde bacterieën en schimmels. De "nieuwste ontdekking" bij mijn dochter is nu iets dat haar angstig, prikkelbaar en depri maakt, samen met slaapproblemen en nekpijn. Hopelijk gaat de behandeling helpen.
Omdat ze zo vrolijk was die vijf dagen dat ze goed sliep, weiger ik te accepteren dat ze gewoon een prikkelbaar en humeurig kind is. Natuurlijk is ze zeker een heel pittig dametje, maar daarvan zijn er veel meer. Maar toen ze uitgerust was, was ze echt zo'n ander kind. Ongelooflijk! Ik lag 's avonds haast te stuiteren in mijn bed van blijdschap! Ze was zo vrolijk en lief. Dat beeld probeer ik nu vaak te onthouden. Maar juist omdat ik weet dat het ook zo kan, baal ik ervan als het weer maandenlang prut is.
Gelukkig helpt dit mooie weer wel een beetje!
Dory
A
Anoniem
Guest
Hoi Dory,
Sorry foutje ik heb 2 dingen door elkaar gehaald.
Het geen wat ik bedoel zit in een oranje met blauw doosjes het is een fles met met een vloeibaar spul erin (Klinkt logisch maar ik probeer het zo goed mogelijk uit te leggen)
Het kan heel goed van kindival zijn als ik bij de drogist ben ga ik gelijk voor je kijken en geef ik je de goede naam door.
Je zegt ook dat het gedrag van je kleine jou keus voor een eventueel 2de kindje in de weg staat.
Heb ik eerst ook gedacht maar ieder kind is verschillend.
En ik vind juist dat de dat mijn zoon met mijn dochter compenseert en merk echt dat de dag steeds makkelijker wordt.
Ze gaan elkaar nu ook echt vermaken
Het is en blijft natuurlijk een moeilijke keus want je moet het wel treffen dat niet alle twee je kindjes wat moeilijk zijn.
Wij hebben er wel bewust voor gekozen om aan een tweede te beginnen toen de oudste 2,5 jaar was zodat je dalijk ook je handen wat meer vrij heb voor de kleine.
Toen Lars is geboren was melanie 3 en 3 maanden zo heeft ze eerst 9 maanden aan haar broertje kunnen wennen en toen brak het school tijdperk aan.
ik weet niet of je er wat aan heb maar ik wilde je wel mijn ervaring vertellen.
Gr Lique
en nogmaals het ligt niet aan jou
Sorry foutje ik heb 2 dingen door elkaar gehaald.
Het geen wat ik bedoel zit in een oranje met blauw doosjes het is een fles met met een vloeibaar spul erin (Klinkt logisch maar ik probeer het zo goed mogelijk uit te leggen)
Het kan heel goed van kindival zijn als ik bij de drogist ben ga ik gelijk voor je kijken en geef ik je de goede naam door.
Je zegt ook dat het gedrag van je kleine jou keus voor een eventueel 2de kindje in de weg staat.
Heb ik eerst ook gedacht maar ieder kind is verschillend.
En ik vind juist dat de dat mijn zoon met mijn dochter compenseert en merk echt dat de dag steeds makkelijker wordt.
Ze gaan elkaar nu ook echt vermaken
Het is en blijft natuurlijk een moeilijke keus want je moet het wel treffen dat niet alle twee je kindjes wat moeilijk zijn.
Wij hebben er wel bewust voor gekozen om aan een tweede te beginnen toen de oudste 2,5 jaar was zodat je dalijk ook je handen wat meer vrij heb voor de kleine.
Toen Lars is geboren was melanie 3 en 3 maanden zo heeft ze eerst 9 maanden aan haar broertje kunnen wennen en toen brak het school tijdperk aan.
ik weet niet of je er wat aan heb maar ik wilde je wel mijn ervaring vertellen.
Gr Lique
en nogmaals het ligt niet aan jou
A
Anoniem
Guest
Hoi Dory,
mijn kleine man is meestal vrolijk, maar slaapt overdag ook haast niet. De oplossing die ik daarvoor heb gevonden is er niet een uit het boekje, maar werkt hier heel goed.
Overdag slaapt Jurgen bij mij in bed, 2 uur ipv 20minuten!!!
En ik slaap dan ook.
Jurgen slaapt dan diep en rustig, slechts een enkele keer schrikt hij wakker, maar slaapt dan meteen weer door.
Ik hoop dat je iets vindt wat het voor jou ook makelijker maakt!
Sterkte voor nu en succes met zoeken naar een oplossing suzan
mijn kleine man is meestal vrolijk, maar slaapt overdag ook haast niet. De oplossing die ik daarvoor heb gevonden is er niet een uit het boekje, maar werkt hier heel goed.
Overdag slaapt Jurgen bij mij in bed, 2 uur ipv 20minuten!!!
En ik slaap dan ook.
Jurgen slaapt dan diep en rustig, slechts een enkele keer schrikt hij wakker, maar slaapt dan meteen weer door.
Ik hoop dat je iets vindt wat het voor jou ook makelijker maakt!
Sterkte voor nu en succes met zoeken naar een oplossing suzan
A
Anoniem
Guest
Hoi Dory,
Ja hoor, je mag alles vragen !
Ik heb ook heel lang gezegd, de beste vorm van anticonceptie is een huilbaby!!!
En mede daardoor zit er dus ook een leeftijdverschil van 6 jaar tussen beiden.
Ook omdat we gewoon te klein woonden en het nieuwbouwhuis vertraging had.
Ik heb ook na de bevalling vd 1e (die was ook dramatisch overigens....) ook heel lang gezegd, dit wil ik echt nooit meer.
En ik heb ook heel lang gewoon de behoefte niet gehad aan een 2e, zeker de eerste 2 jaar niet, en erna werd het makkelijker en kon ik meer gaan genieten en daardoor wou ik ook geen 2e. En tja, dan gaat het toch langzaam kriebelen en denk je, misschien is nr 2 wel heel anders, en als nr 2 weer zoveel huilt trekken we eerder aan de bel, bv koemelkallergie (die nr 1 achteraf ook bleek te hebben) en zeker astma in de gaten houden. En mijn ouders zeiden ook altijd als jullie evt een 2e willen en het word weer een huiler moeten jullie hem/haar gewoon regelmatig bij ons brengen om zelf bij te tanken.
En ik had ook wel het gevoel dat ik beter in mijn vel zat als een aantal jaar geleden, en je bent ouder, dus ik had wel het gevoel dat ik het beter aan zou kunnen. Mede omdat je weet wat je te wachten staat. Bij nr 1 had ik ook het gevoel dat ik echt "vast" zat zeg maar, nu weet ik dat het fases zijn en dat het op een gegeven moment ook echt beter word !
En tja, tegen de verwachtingen in was ik meteen de 1e keer zwanger, nou toen kreeg ik het wel benauwd, en toen ging ik me afvragen of ik niet meer van nr 2 zou gaan houden dan van nr 1 (klinkt dat onpersoonlijk met die nr's, maar het typt sneller, hahaha)
De hele zwangerschap en bevalling gingen gelukkig ook beter als de eerste keer.
groetjes Bianca, enne, je mag me alles vragen hoor
Ja hoor, je mag alles vragen !
Ik heb ook heel lang gezegd, de beste vorm van anticonceptie is een huilbaby!!!
En mede daardoor zit er dus ook een leeftijdverschil van 6 jaar tussen beiden.
Ook omdat we gewoon te klein woonden en het nieuwbouwhuis vertraging had.
Ik heb ook na de bevalling vd 1e (die was ook dramatisch overigens....) ook heel lang gezegd, dit wil ik echt nooit meer.
En ik heb ook heel lang gewoon de behoefte niet gehad aan een 2e, zeker de eerste 2 jaar niet, en erna werd het makkelijker en kon ik meer gaan genieten en daardoor wou ik ook geen 2e. En tja, dan gaat het toch langzaam kriebelen en denk je, misschien is nr 2 wel heel anders, en als nr 2 weer zoveel huilt trekken we eerder aan de bel, bv koemelkallergie (die nr 1 achteraf ook bleek te hebben) en zeker astma in de gaten houden. En mijn ouders zeiden ook altijd als jullie evt een 2e willen en het word weer een huiler moeten jullie hem/haar gewoon regelmatig bij ons brengen om zelf bij te tanken.
En ik had ook wel het gevoel dat ik beter in mijn vel zat als een aantal jaar geleden, en je bent ouder, dus ik had wel het gevoel dat ik het beter aan zou kunnen. Mede omdat je weet wat je te wachten staat. Bij nr 1 had ik ook het gevoel dat ik echt "vast" zat zeg maar, nu weet ik dat het fases zijn en dat het op een gegeven moment ook echt beter word !
En tja, tegen de verwachtingen in was ik meteen de 1e keer zwanger, nou toen kreeg ik het wel benauwd, en toen ging ik me afvragen of ik niet meer van nr 2 zou gaan houden dan van nr 1 (klinkt dat onpersoonlijk met die nr's, maar het typt sneller, hahaha)
De hele zwangerschap en bevalling gingen gelukkig ook beter als de eerste keer.
groetjes Bianca, enne, je mag me alles vragen hoor
A
Anoniem
Guest
@ Mama van Melanie en Lars: Het geeft niets dat je twee dingen door elkaar hebt gehaald. Dat kan toch gebeuren? Wat lief dat je voor mij, als je er toch bent, bij de drogist wil kijken!! Dat vind ik echt super! Ik heb de Kindival al gehaald, maar dat zijn tabletjes. Ik moet nog even wachten met gebruiken, want mijn dochter is nu even bezig aan een homeopatische kuur van vijf weken. En ik wil niet alles door elkaar gebruiken. Maar ik wil het zeker gaan proberen.
Over een eventuele tweede, ja, ik hoop juist heel erg dat mijn dochter met een broertje of zusje ook meer vermaak heeft. Voor mezelf probeer ik ook te bedenken: hoe groot de kans is dat je 2 huilbaby's krijgt. Niet groot, denk ik. Maar het zal je maar gebeuren... Ik merk dat ik er nu nog last van heb. Vaak heb ik het gevoel dat we het hele eerste jaar hebben "weggegooid". Alles stond in het teken van huilen, huilen, huilen... Hoe we ook ons best deden om er iets van te maken. Het nu niet willen van een tweede voelt heel naar voor mij. Natuurlijk heb je het niet voor het zeggen, je weet nooit of het lukt, maar ik wilde altijd graag twee kids. En het liefst redelijk dicht op elkaar. Dat is soms wel jammer. Maar goed, ik ben ook blij dat ik in ieder geval een mooie dochter heb! Jouw redenering van het leeftijdsverschil bij jouw kinderen spreekt me erg aan. Natuurlijk valt niet alles te plannen, maar dat leeftijdsverschil lijkt me zeker wel wat.
@ Suzan k: Ik vind jouw tip heel leuk, inderdaad niet een uit het boekje, want die tips ken ik zo langzamerhand allemaal uit mijn hoofd. Ik zit alleen met een paar vragen: kruipt jouw zoontje niet meteen uit bed? Ik neem mijn dochter overdag wel eens even mee naar bed, om even te knuffelen en te spelen, maar zodra ze op bed is, wil ze er meteen af. En om nu zelf in een bed met spijlen te gaan slapen, gaat me ook wat te ver...
En wil jouw zoontje dan niet 's nachts ook bij jou in bed slapen? Daar ben ik namelijk zo bang voor. Ik wil dat ze gewoon lekker in haar eigen bedje kan slapen. Want hoe ouder ze wordt, hoe moeilijker het zal zijn om te wennen aan haar eigen bed, denk ik. Ik ben benieuwd hoe dat bij jou gaat.
@ Biasch: Wat toevallig: ik zeg ook altijd dat mijn dochter de beste vorm van anticonceptie is, ook voor andere stellen in mijn omgeving die twijfelen... Als zij toch nog twijfelen, is een huilbaby die je geen enkel moment even bij iemand anders kan brengen niet bepaald een leuk vooruitzicht... haha! Wel bedenk ik me ook steeds dat als er toch een tweede huilbaby komt, ik dan inderdaad veel eerder aan de bel zal trekken, dat ik toch zal proberen of ik dan wel even een oppas kan vinden, zodat ik even bij kan tanken. Fijn trouwens dat jij bij je ouders terecht kan, dat zal toch iets schelen, lijkt mij. Mijn moeder is 11 jaar geleden overleden en mijn vader, ja wat zal ik over mijn vader zeggen? Hij is een lieve man, maar sinds het overlijden van mijn moeder is alles hem te veel en is hij bijna nergens toe in staat. Dat klinkt misschien gemeen, maar zo bedoel ik het niet, hoor. Ik heb ook best veel zorgen om hem.
Fijn voor jou dat je tweede zwangerschap en bevalling beter gingen. Bij mij is zwanger zijn en bevallen ook allemaal niet zo'n pretje geweest. Ik vraag me wel eens af of je dan meer kans hebt op een huilbaby. Ik denk namelijk van wel.
Bedankt voor jullie adviezen en eerlijke verhalen. Dat helpt me zeker! Ik vind het fijn om te lezen dat ik niet de enige ben. En ik vind het helemaal fijn dat er toch nog hoop is voor een eventuele tweede, want die wil ik juist wel heel graag!
Ik weet niet of alle topics blijven of verdwijnen als het forum verandert. Mocht alles verdwijnen, dan laat ik natuurlijk nog wel weten hoe het gaat in een nieuw topic. Het zal trouwens wel even raar zijn, twee dagen geen forum. Want hoewel het me bijna altijd aan tijd ontbreekt om te reageren, lees ik, als het even kan, dagelijks mee.
Groetjes,
Dory
Over een eventuele tweede, ja, ik hoop juist heel erg dat mijn dochter met een broertje of zusje ook meer vermaak heeft. Voor mezelf probeer ik ook te bedenken: hoe groot de kans is dat je 2 huilbaby's krijgt. Niet groot, denk ik. Maar het zal je maar gebeuren... Ik merk dat ik er nu nog last van heb. Vaak heb ik het gevoel dat we het hele eerste jaar hebben "weggegooid". Alles stond in het teken van huilen, huilen, huilen... Hoe we ook ons best deden om er iets van te maken. Het nu niet willen van een tweede voelt heel naar voor mij. Natuurlijk heb je het niet voor het zeggen, je weet nooit of het lukt, maar ik wilde altijd graag twee kids. En het liefst redelijk dicht op elkaar. Dat is soms wel jammer. Maar goed, ik ben ook blij dat ik in ieder geval een mooie dochter heb! Jouw redenering van het leeftijdsverschil bij jouw kinderen spreekt me erg aan. Natuurlijk valt niet alles te plannen, maar dat leeftijdsverschil lijkt me zeker wel wat.
@ Suzan k: Ik vind jouw tip heel leuk, inderdaad niet een uit het boekje, want die tips ken ik zo langzamerhand allemaal uit mijn hoofd. Ik zit alleen met een paar vragen: kruipt jouw zoontje niet meteen uit bed? Ik neem mijn dochter overdag wel eens even mee naar bed, om even te knuffelen en te spelen, maar zodra ze op bed is, wil ze er meteen af. En om nu zelf in een bed met spijlen te gaan slapen, gaat me ook wat te ver...
En wil jouw zoontje dan niet 's nachts ook bij jou in bed slapen? Daar ben ik namelijk zo bang voor. Ik wil dat ze gewoon lekker in haar eigen bedje kan slapen. Want hoe ouder ze wordt, hoe moeilijker het zal zijn om te wennen aan haar eigen bed, denk ik. Ik ben benieuwd hoe dat bij jou gaat.
@ Biasch: Wat toevallig: ik zeg ook altijd dat mijn dochter de beste vorm van anticonceptie is, ook voor andere stellen in mijn omgeving die twijfelen... Als zij toch nog twijfelen, is een huilbaby die je geen enkel moment even bij iemand anders kan brengen niet bepaald een leuk vooruitzicht... haha! Wel bedenk ik me ook steeds dat als er toch een tweede huilbaby komt, ik dan inderdaad veel eerder aan de bel zal trekken, dat ik toch zal proberen of ik dan wel even een oppas kan vinden, zodat ik even bij kan tanken. Fijn trouwens dat jij bij je ouders terecht kan, dat zal toch iets schelen, lijkt mij. Mijn moeder is 11 jaar geleden overleden en mijn vader, ja wat zal ik over mijn vader zeggen? Hij is een lieve man, maar sinds het overlijden van mijn moeder is alles hem te veel en is hij bijna nergens toe in staat. Dat klinkt misschien gemeen, maar zo bedoel ik het niet, hoor. Ik heb ook best veel zorgen om hem.
Fijn voor jou dat je tweede zwangerschap en bevalling beter gingen. Bij mij is zwanger zijn en bevallen ook allemaal niet zo'n pretje geweest. Ik vraag me wel eens af of je dan meer kans hebt op een huilbaby. Ik denk namelijk van wel.
Bedankt voor jullie adviezen en eerlijke verhalen. Dat helpt me zeker! Ik vind het fijn om te lezen dat ik niet de enige ben. En ik vind het helemaal fijn dat er toch nog hoop is voor een eventuele tweede, want die wil ik juist wel heel graag!
Ik weet niet of alle topics blijven of verdwijnen als het forum verandert. Mocht alles verdwijnen, dan laat ik natuurlijk nog wel weten hoe het gaat in een nieuw topic. Het zal trouwens wel even raar zijn, twee dagen geen forum. Want hoewel het me bijna altijd aan tijd ontbreekt om te reageren, lees ik, als het even kan, dagelijks mee.
Groetjes,
Dory
A
Anoniem
Guest
hoi Dory,
ik heb ook geen spijlen om mijn bed
ja hij kruipt er dus ook wel af, ik heb een opstapje naast het bed staan zodat hij er zelf weer op kan (ik val wel eens eerder dan Jurgen in slaap) en doe de deur en het traphekje goed dicht. onze slaapkamer is heel leeg dus veel te spelen heeft hij er niet. bovendien heb ik de gordijnen echt dicht, dus ziet hij ook niet veel.
Jurgen slaapt 's nachts goed in z'n eigen bed, ik denk dat je daar niet bang voor hoeft te zijn!
ik ken trouwens nog iemand die een niet slapend kind op deze manier in slaap heeft kunnen krijgen. zij heeft een zoon (nu 14) die elke 2 uur wakker werd, elke nacht. met een jaar heeft ze hem in haar bed genomen en was het vrijwel meteen over (hij slaapt al weer zo lang in z'n eigen bed dat hij het zich niet herinnerd hoor!!!!!)
je omgeving kan wel commentaar geven, dus misschien is het rustiger voor je om het eerst een tijdje uit te proberen voor je het aan mensen verteld (als je het al verteld) het meest gehoord is hier: "als je hem in bed laat slapen, dan slaapt hij er straks op z'n 18e nog!" ik zeg meestal dat ik heb afgesproken met m'n man dat Jurgen z'n vriendin dan aan zijn kant mag slapen maar ik kan me voorstellen dat het heel irritant is om steeds te horen als je toch al moe bent!
let wel op,..... een slapend kind in je bed is een veel minder goed voorbehoedmiddel dan een huilend kind, ik ben al weer 21 weken zwanger van de 2e en Jurgen slaapt pas sinds 3 maanden 's nachts in z'n eigen bed (vanaf de 3e nacht zonder wakker te worden, hij sliep al vanaf de 1e nacht bij ons)
ik hoop voor je dat het werkt groetjes suzan
je mag me ook mailen op suzan@brilamsterdam.nl
ik heb ook geen spijlen om mijn bed
ja hij kruipt er dus ook wel af, ik heb een opstapje naast het bed staan zodat hij er zelf weer op kan (ik val wel eens eerder dan Jurgen in slaap) en doe de deur en het traphekje goed dicht. onze slaapkamer is heel leeg dus veel te spelen heeft hij er niet. bovendien heb ik de gordijnen echt dicht, dus ziet hij ook niet veel.
Jurgen slaapt 's nachts goed in z'n eigen bed, ik denk dat je daar niet bang voor hoeft te zijn!
ik ken trouwens nog iemand die een niet slapend kind op deze manier in slaap heeft kunnen krijgen. zij heeft een zoon (nu 14) die elke 2 uur wakker werd, elke nacht. met een jaar heeft ze hem in haar bed genomen en was het vrijwel meteen over (hij slaapt al weer zo lang in z'n eigen bed dat hij het zich niet herinnerd hoor!!!!!)
je omgeving kan wel commentaar geven, dus misschien is het rustiger voor je om het eerst een tijdje uit te proberen voor je het aan mensen verteld (als je het al verteld) het meest gehoord is hier: "als je hem in bed laat slapen, dan slaapt hij er straks op z'n 18e nog!" ik zeg meestal dat ik heb afgesproken met m'n man dat Jurgen z'n vriendin dan aan zijn kant mag slapen
maar ik kan me voorstellen dat het heel irritant is om steeds te horen als je toch al moe bent!let wel op,..... een slapend kind in je bed is een veel minder goed voorbehoedmiddel dan een huilend kind, ik ben al weer 21 weken zwanger van de 2e en Jurgen slaapt pas sinds 3 maanden 's nachts in z'n eigen bed (vanaf de 3e nacht zonder wakker te worden, hij sliep al vanaf de 1e nacht bij ons)
ik hoop voor je dat het werkt groetjes suzan
je mag me ook mailen op suzan@brilamsterdam.nl
A
Anoniem
Guest
hier dus het omgekeerde verhaal van mijn voorganger.
ook wij hebben nathalia bij ons in bed gelegd.
(vanaf dat ze schat ik een maand of 5 a 6 was)
ze wilt dus echt niet meer in haar eigen bedje slapen, snachts!!!
overdag wel. (waarom weet ik ook niet hihihi)
ze gaat dus echt niet slapen, voordat ze bij ons in bed ligt,
veilig tussen papa en mama.
nou moet ik zeggen dat ik het niet zo erg vind,
maar we gaan toch proberen om haar weer in haar eigen bedje te laten slapen snachts.
we gaan binnenkort verhuizen, en dan heeft ze haar eigen kamertje.
hopelijk werkt dit, en gaat ze de nachten doorslapen in haar eigen kamer.
(ze heef nu ook wel een eigen kamer, maar wij oeten daardoorheen om naar het toilet,balkon of keuken te gaan)
wilde toch even mijn verhaal doen, want het is dus niet altijd zoals bij mijn voorganger
ik zie het idd nog wel gebeuren dat nathalia nog wel heel lang bij ons in bed zou slapen.
(niet echt de bedoeling, want hoe ouder ze wordt, hoe meer ze gaat snappen en dan heb je dus helemaal geen priveleven meer)
liefs, do
ook wij hebben nathalia bij ons in bed gelegd.
(vanaf dat ze schat ik een maand of 5 a 6 was)
ze wilt dus echt niet meer in haar eigen bedje slapen, snachts!!!
overdag wel. (waarom weet ik ook niet hihihi)
ze gaat dus echt niet slapen, voordat ze bij ons in bed ligt,
veilig tussen papa en mama.
nou moet ik zeggen dat ik het niet zo erg vind,
maar we gaan toch proberen om haar weer in haar eigen bedje te laten slapen snachts.
we gaan binnenkort verhuizen, en dan heeft ze haar eigen kamertje.
hopelijk werkt dit, en gaat ze de nachten doorslapen in haar eigen kamer.
(ze heef nu ook wel een eigen kamer, maar wij oeten daardoorheen om naar het toilet,balkon of keuken te gaan)
wilde toch even mijn verhaal doen, want het is dus niet altijd zoals bij mijn voorganger
ik zie het idd nog wel gebeuren dat nathalia nog wel heel lang bij ons in bed zou slapen.
(niet echt de bedoeling, want hoe ouder ze wordt, hoe meer ze gaat snappen en dan heb je dus helemaal geen priveleven meer
)liefs, do