Loslaten

ook hier hetzelfde als patries en do
ik vind het ook heel moeilijk om mijn meisjes los te laten

altijd angstig dat er iets gebeurd of dat ze me missen oid haha

karlijn zelf heeft ook wel wat moeite om mij los te laten
ze zal niet snel bij mij weglopen en uit mijn , of ik uit haar zicht gaan
veels te bang dat mamma weggaat zonder haar

en floor hetzelfde
die is flink eenkennig aan het worden

liefs maurilla
 
Laura liep op de camping gewoon naar een ander veldje om ook eens in die zandbak te spelen, we konden roepen wat we wilden maar mevrouw kwam niet terug! Ook in de ballenbak (heel groot speel/klimgeval met ballen) vond ze geweldig, ook al kon ze me af en toe niet zien.

Annemiek, nu bijna 8 maanden is totaal nog niet eenkennig, ben benieuwd wanneer dat gebeurd.
 
Hier ook eentje hoor. In de supermarkt hier staat in de buurt van de kassa's zo'n kleurcomputer ding.
Nou als we halverwege de winkel zijn, dan vliegt ze daar al naar toe. In het begin in steeds kijken en terughalen. Maar inmiddels weet ik dat ze daar rustig gaat spelen. Mij houdt ze niet in de gaten hoor, maar ik haar natuurlijk wel, hahah.
 
Hallo!
Ik zou het af en toe wel erg lekker vinden als ze wat beter bij me in de buurt zouden willen blijven.... hier stuiven ze echt alle kanten op, hebben nooit langer dan 2 minuten zin om bij me te blijven.... de jongste is net 1, dus voor haar geldt dit gelukkig nog niet ;) Ze loopt nog niet, dus dat is ook anders.
Skip (net 4) fietst zelfs al alleen van de supermarkt naar huis (met mijn toestemming). Ik kan hem helemaal zien van daar naar ons huis, maar toch, echt ingrijpen kan ik niet onderweg.
Hij stopt bij elk oversteekpunt, kijkt links, rechts, links en fietst dan weer verder..... dan ben ik zó trots op hem!!!! En dat weet hij, dus dat stimuleert hem om het goed te doen ;)
Ik ben gelukkig ook niet zo bang aangelegd, dus van mij mogen ze vaak ook wel lekker hun gang gaan.
 
Echt last van loslaten heb ik nog niet gehad.

De eerste keer gastouder vond ik spannend, maar geen tranen (bij beide niet) en daarna had ik vertrouwen. Hij heeft het daar nog steeds naar z'n zin. De eerste keer psz was ook spannend, maar weer geen tranen (bij beide niet).

In de gaten hou ik hem wel graag. M'n schoonouders hebben een boerderij, achter het huis is een trampo, schommels, een zandbak en een voetdoel. Daar achter lopen shets (kleine paardjes), er loopt een stroomdraadje voor langs en thats it.
Laatst liep meneer ook naar achteren en heb ik stiekem om het hoekje gekeken, ging hij dus even paardjes aaien, maar er zit ook 1 happer bij dus tja echt helemaal loslaten wil dan niet, haha!
Wel zit er een verschil in loslaten en in de gaten houden vind ik, misschien is allert zijn een beter woord.
Wij zijn vanaf het begin er bewust mee bezig geweest dat meneer zich ook op z'n gemak voelt bij anderen en het vertrouwen heeft dat paps en mams weer terugkomen. Hij kan dan ook zonder problemen uit logeren en dat heeft hij al meerdere malen op verschillende adressen gedaan. Wij kunnen met een gerust hart weg en hij vermaakt zich.
Wij hadden later dan anderen een uk en daardoor zie je voorbeelden van hoe je het wel of niet wil. Soms zie je kinderen die nooit van hun vader/moeders zijde wijken of moeders die krampachtig hun kind bij hun houden, dan ben ik blij dat wij het anders aanpakken. Maar ja, dat is ieder voor zich en dat is maar goed ook!

Liefs Lientje

Ps In een winkelcentrum blijft meneer mooi naast me lopen, ik hoef hem bijna nooit aanwijzigingen te geven. Dit is ook wel anders geweest ;)
 
Ik leer Milton juist dat hij niet iedereen zomaar moet vertrouwen dat hij absolut niet met vreemde mensen mee mag. Hij wil nou na 4 jaar wel af en toe bij oma slapen en dat vind ik wel goed zo ik roep onze tijd komt wel weer ik had vroeger zelf altijd heimwee als kind ik wou altijd in mijn eigen bedje slapen. Onze tijd komt wel weer ik heb zelf voor kinderen gekozen dus ik moet er zelf wat voor laten . Shanice hoef van mij nog niet bij oma te slapen dat komt wel. en toen ik milton voor het eerst naar de psz bracht was geen probleem ik mocht gelijk weg absoluut geen tranen en zo ook met school. Hij roept zelfs mama ga nou maar
 
Er is een verschil in iemand vertrouwen of op je gemak voelen. Ons mannetje vertrouwd niet zomaar iedereen, maar als hij voelt dat wij ons op ons gemak voelen dan neemt hij dat al gauw over.

Vreemden op straat zegt hij niks tegen, dus nee daar zie ik ook echt wel een verschil in en hij gelukkig ook.

Ook ik heb bewust voor mijn mannetje gekozen maar er zijn momenten waarbij een kind af en toe bij een ander is. Toen ik een spoedopname had was ik blij dat ik hem weg kon brengen en dat hij het oke vond. Een surpriseparty voor m'n mams waarbij wij allemaal mee gingen was net zoiets.
Ik kan hem moeilijk meenemen naar dat soort dingen, ik kies bewust voor de rust voor hem op dat soort momenten, bij de mensen die ik vertrouw.
 
Lieve Lientje

Ik begrijp je wel hoor
Ik probeer alleen maar te zeggen dat het niet uit hoef te maken dat je je kinderen op die manier opvoed.
Het ene kind gaat eenmaal makkelijker weg dan de ander dat probeer ik ermee te zeggen en zolang wij zelf niet genoodzaakt om onze kindjes weg te brengen doen wij dat ook niet.
Of oma en tante moeten ermee aankomen dat ze met hun op stap willen en ze willen het zelf prima dan maar als ze niet willen ook prima
Is geen aanval he en ik voel mij ook niet persoonlijk aangevallen.

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan