Lotte is lastig en ik ben het zat...

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi meiden,

Ik hou er normaal gesproken niet van om uitgebreid te klagen, maar ik moet dit even kwijt.

Al vanaf de eerste dag is Lotte best een lastige baby. De eerste weken heeft ze alleen maar gehuild, een fijne kraamtijd is het dan ook niet geweest. Ze is toen ook opgenomen geweest om het huilen te onderzoeken en met wat rust, regelmaat en inbakeren is ze toen wel wat rustiger geworden.

Groot probleem is haar opvliegende karakter. Het is een lieve, vrolijke baby, zolang je haar haar zin  maar geeft. En dat kan natuurlijk niet altijd. Tot nu toe heb ik heel veel toegegeven en nu begint het uit de hand te lopen.

Ze claimt me enorm en ik heb amper nog het gevoel dat ik zelf nog besta. Alles draait om haar. En dat komt me behoorlijk m'n neus uit. Dit komt ook door de borstvoeding die ze nog steeds krijgt. Een flessenweigeraartje, ik heb dit (helaas) ook niet afgedwongen in het begin.

Ze gaat heel lastig slapen, vaak valt ze na een hele poos in mijn armen in slaap. Ik probeer haar wel te laten huilen, maar vaak niet langer dan 10 -   15 minuten.  En omdat ze het dus ook niet gewend is, is het moeilijk om dit terug te draaien nu ze groter wordt.
Ook pappa is niet meer goed genoeg om haar te troosten. Het moet altijd mamma zijn. Nooit eens even pauze...

Ook wordt ze overal wakker van en halen we vaak acrobatische toeren uit om haar maar niet wakker te maken. Ook dit begint steeds meer uit de hand te lopen, omdat het van kwaad tot erger wordt.
En zo zijn er meer valkuilen waar we in zijn getrapt die we nu ongedaan moeten zien te maken.

Kortom, ik ben het zat om mevrouw maar steeds op haar wenken te bedienen, maar het is zo moeilijk om haar te laten huilen. Zeker 's avonds kan ze hartverscheurend 'mamma' roepen en dit heeeeeeeel lang volhouden!

Sorry voor het lange verhaal, maar ik moest het even kwijt...

Groetjes, Marisa
 
Ik kan alleen maar met je mee voelen. Ik ga je niet met tips bestoken want ik denk dat je zelf het beste weet wat je moet doen. Ik wil alleen maar zeggen dat ik met je mee leef. En dat het soms heeeeeeeeeeeeeeel erg moeilijk om een goede ouder te zijn. Je wil het beste voor je kind maar daarbij vergeet je jezelf veel te vaak.
Nou meid heel veel sterkte

Groetjes Karin mv Nathan 02-07-07
 
Hallo,
wil je ten eerste heel veel sterkte wensen want kan me voorstellen dat het af en toe heel moeilijk is. Kun je in elk geval hier een beetje je verhaal doen.
Je hebt vast inderdaad ook al heel veel tips gehad maar ik wou je er toch nog eentje geven. Alice wou ook nooit uit de fles drinken en dat hadden we ook nooit geprobeerd, ik dacht dat dat vanzelf wel goed zou komen. Niet dus... Na 7 mdn borstvoeding vond ik het ook wel goed maar Alice dus nog niet! Alle tips die er zijn uitgeprobeerd maar niets hielp, ze hoefde de fles maar te zien of het was mis.
Uiteindelijk gaf iemand me de tip om gewoon elke dag op hetzelfde tijdstip flesvoeding aan te bieden. Heb dit toen gedaan in een tuitbeker met een zachte tuit omdat ze de fles al niet meer hoefde te zien. Elke keer gewoon voor de borstvoeding even 3 minuten met die tuitbeker geprobeerd en daarna gewoon borstvoeding gegeven.Binnen een week nam ze al een paar slokjes. Daarna een keer weer een fles aangeboden en toen dronk ze zo de fles leeg! was helemaal verbaasd. Misschien iets voor jou? ik ben begonnen met een speen voor pas geboren babies, daar moest ze dus ook echt haar best voor doen misschien dat dat ook nog geholpen heeft.
Hopelijk heb je hier wat aan en in elk geval veel sterkte!
Groetjes Alberdien
 
haai

1 ding:

Ik dacht dat ik mijn eigen verhaal aan het lezen was, alleen dan de naam Lotte ipv Birgit... zo herkenbaar!!! Ik leef dus ook met je mee.
Birgit heeft ook de eerste 3 mnd enorm gehuild en kramp gehad, moeilijke start etc. Ook is ze toen opgenomen in het ziekenhuis om t te onderzoeken (kwam niet veel uit) ze was even rustiger. Ik heb t laatst op papier gezet wat ik allemaal gedaan heb, ik kwam op 1,5 a4tje (getypt) van inbakeren, koemelkallergie, osteopaat naar babymassage, aromatherapie en muziek bij t slapen etcetc. Ik geef ook nog BV, ze wil niet alrijd de fles...
Ze slaapt daar bij ook nog niet door (tot 10x toe wakker af en toe) Afijn ik had me erbij neergelegd maar ik heb nu nog 1 ding wat ik probeer : therapie-engelbarts.nl ik ben al 2x geweest, helaas niet de eorme wonderen als gehoopt, maar ik zie dat er een hoop emotie bij die kleine uitkomt, niet te geloven dus t is ergens wel goed.
Nou ik kan nog uren doortypen, maar moet weg. Ik begrijp hoe je je voelt. Ik voel me ook vaak (vriend is veel weg) een moeder die helemaal door haar kind wordt opgeslokt, hoe lief ze overdag ook is...
Ik weet dus echt hoe je je voelt!
Nou heel veel sterkte en geniet van de mooie momenten, want die zijn er ook genoeg!

Groetjes Evelien
 
hoi marisa,


 
ik heb ook een lotte inmiddels van 3.5 en zij heeft er ook een handje van om alles naar haar wens te laten verlopen, wel in een stuk mindere mate als jouw verhaal want ik denk dat ik anders helemaal gek was geworden. de lol in je kind verliezen is vreselijk zonde van deze kostbare korte periode en ik dek dat je daarom heel erg streng moet gaan worden, voor haar maar vooral voor jezelf!


 
je dochter loopt waarschijnlijk aardig tegen de 1 jaar en ze weet precies hoe ze je moet bespelen, een kwartiertje huilen voor haar stelt niks voor en de euforie is groot als jij uiteindelijk toch komt, als ik jou was zou ik haar laten huilen, hoe moeilijk ook, al duurt het uren, de halve nacht,... en de volgende dag gewoon weer, misschien duurt het een week misschien langer maar uiteindelijk zal ze door hebben dat ze met huilen niks bereikt. het zal heel erg moeilijk worden, vooral voor jou, want het is zo moeilijk om je kind te laten huilen, waarschijnlijk zal je zelf mee huilen de hele tijd. mar het belangrijkste is dat jij consequent bent, 1 x toegeven en je bent weer terug bij af.


 
hoe je met de driftbuien overdag om moet gaan weet ik eigenlijk ook niet, heel rustig blijven maar dat probeer je waarschijnlijk al, vooral niet betuttelen en haar eigenlijk pas haar zin geven als ze stil is maar misschien wordt ze dat wel nooit, je kan ook een plan laten opstellen bij het cb of op internet zoeken naar tips van die supernanny's, op tv zie je dat dat altijd werkt haha.


 
die fles is erg jammer, zo blijft ze maar aan jou vast geklampt,..oe vind ze siroop? of drinken uit een beker?


 
ik hoop dat je iets gaan vinden dat werkt, en anders zou ik echthulp gaan zoeken buitenaf want een dominante baby is erg maar ik denk dat een dominante peuter je helemaal tot waanzin brengt!


 
heel veel succes en als je het even zat bent,..klaag hier maar lekker!!!


 
veel liefs janneke.
 
Haai,

Herkenbaar... Wij hebben hier ook een veeleisende dame. Helaas is de enige echte oplossing aanpakken die handel. Wij hebben dit wel eerder al gedaan en genieten nu van het resultaat. Mette kon zo een uur krijsen en dan rolde ze het hele bed door. Het enige wat ik dan deed was ernaar toe gaan. Zonder contact te maken weer instoppen en weg gaan. Dit een keer of 20 volhouden en je bent van het gezeur af. Lotte weet niet beter dan dat jij haar op haar wenken bedient dus die gaat er niet mee stoppen als jij niet ingrijpt. Als je zeker weet dat ze niks mankeert toch een paar keer flink laten huilen. En geloof me ik weet hoe moeilijk dat is. Lotte heeft net als Mette natuurlijk een verleden en de dames hebben genoeg meegemaakt om recht te hebben op een beetje extra aandacht maar het is niet de bedoeling dat het de spuigaten uitloopt.

Hou je taai!
gr.Ing
 
Hey meid,

ten eerste wil tegen je zeggen dat ik erg met je meeleef!! En dat je hier mag klagen.
Maar (gelukkig) kan ik er niet zo goed over meepraten. Dylano heeft in het begin ook wel gehuild, maar die hebben we gwn laten liggen... Soms huilde hij een half uur aan 1 stuk, en dan word je gek als moeder zijnde... Je bent net bevallen, dus kan toch al niet veel aan je hoofd hebben. Toch hebben we onze poot stijf gehouden, en nu weten we als Dylano echt huilt, dat er echt iets mis is.
Tuurlijk heb ik ook weleens genoeg van hem... Als hij zijn zin niet krijgt, en hij gaat erop door, breng ik  hem lekker "makkelijk" naar zn bedje toe. Want idd... De wereld draait niet alleen maar om je uk, maar ook om jezelf en partner en eventuele andere kids. Mensen kunnen me dan een onaardige moeder vinden (hebben ze nog nooit gezegd trouwens), maar dat interesseert met dus echt helemaal nix. Iedere ouder houdt van zijn kind. En iedereen heeft andere opvattingen wbt de opvoeding.
Ik zal als ik jou was dus ook duidelijke regeltjes voor jezelf gaan maken. Want eerst bij jezelf beginnen, en dan bij Lotte. Het zal zeker weten wennen zijn voor haar, maar uiteindelijk pluk je er de vruchten van denk ik.

En ik neem je nix kwalijk, want ook heb ik soms moeite met me aan de regeltjes te houden. En heb regelmatig discussies met mijn vriend over Dylano. Maar dat hoort er allemaal bij.

Liefs Debby.
 
ow ik lees de stukjes na mijn reactie en ik denk dat ik idd ook mijn poot maar eens stijf moet gaan houden... Ik probeer t wel maar ik vind het zooo moeilijk!
Madam wil vaak ook alleen in haar schommel slapen en daar zakt ze nog net niet door dus het is echt tijd voor verandering, misschien in combinatie met die terapie die ik nu doe wel goed..

Pff ik vind het echt heel moeilijk allemaal, het liefst zou ik ook een nanny hebben die me via een oortje inspreekt wat ik moet doen, want ik weet t soms echt niet en dan zwicht ik weer voor de trucendoos van Birgit!

nou ik ga t toch proberen!

Evelien
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan