Maak ik mezelf gek?

Gefeliciteerd met de kleine dame! Ja vervelend he al die regels over opvoeden en babys die er te vinden zijn. Net of het een exaxte wetenschap is. Als je hierin onzeker bent, kun je jezelf inderdaad helemaal gek maken. De huidige tijd met het internet maalt het niet makkelijker. Naast de mening van je moeder, buurvrouw etc kun je nu die van honderden vreemden lezen.
Wat mij helpt is te bedenken, wat zou ik doen, als ik niet zou weten wat de meningen van andere mensen en autoriteiten hierover is? Meestal betekent dit lekker meebewegen met mijn kinderen.  De hele dag gestresst boven de wieg staan, omdat baby in eigen wieg 'moet' slapen  heeft niemand wat aan. Dan zijn de dagen met lekker de baby op/naast je met netflix op veel leuker ;)
 
 
 
 
Herken het..4 maart bevallen van een zoontje... probleem bij ons is dat hij niet wil boeren na de voeding... en af en toe kokhalst wat ik enorm eng vind en vaak om moet huilen... het zit hem gewoon dwars het eten soms uur na de voeding gaat hij spugen.. consultatie bureau zegt dat meer baby’s er last van hebben.. overdag gaat het nog wel Maar in de nacht ander verhaal... heb dus angsten dat hij zou stikken in zijn spuug in de nacht..en lig dus niet lekker...
 
Het breek je moederhart als je je kleine zo ziet..
 2 april nieuwe afspraak bij een arts en ga even mijn hart dan luchten...
ik zet me wekker wel in de nacht maar als hij lekker ligt te slapen dan laat ik hem gewoon slapen aangezien hij in de nacht vaak wel om de 2,5 uur komt voor voeding... dan denk ik hij zou nog wel vol zitten... maar ga toch kijken of ik kan kolven Voor de nachten want soms duurt de borstvoeding geven wel erg lang en vind ik best pittig...
 
 
Ik herken wel iets.. maar bv wordt echt makkelijker! En ik vind een fles eigenlijk niet makkelijker hoor. Als mn dochter ineens heel vaak wakker wordt helpt mijn man door een flesje afgekolfde melk op te warmen, ze krijgt nu al bijna 5 maanden bv. Regels volg ik niet, maar ik kijk naar wat mn dochter aangeeft. Omdat ze moeilijk was heb ik haar veel in een doek gedragen en dat was heel fijn. Kijk vooral wat je zelf wilt en ga niet teveel af op wat anderen zeggen. Jij weet het t best!
 
Het is heel normaal dat je je verdrietig en onzeker voelt. Dat had ik ook. Het ging vanzelf over na een paar weken, maar soms heb ik nog wel eens zo'n dag hoor. Mijn zoon is nu bijna 5 maanden. Zo'n kleintje is niet niks!
Van BV heb ik geen verstand, dus daar kan ik je geen advies over geven. Wel wil ik je op 't hart drukken om alle regeltjes en adviezen met een korrel zout te nemen en vooral te doen wat jij denkt dat goed is (en als je 't soms zelf even niet weet, wat je partner vindt). Het is jullie kind en jullie mogen helemaal zelf bepalen hoe je het wilt doen. 
 
Hey!
Gefeliciteerd met de kleine! En ja.. die hormonen.. gatverdamme.
Ik begon ook met borstvoeding en ben na 6 dagen gestopt. 3 weken daarna kon ik wel janken, wat een spijt. Maarja ik kon overal om janken want dat hoort er echt bij!
Je lichaam moet zoveel doorstaan, al die veranderingen! En helaas kan dat wel maanden duren. Ik ben nu 4 maanden verder en kan nog steeds huilen als er iets mis gaat terwijl ik voor mijn zwangerschap nergens om kon huilen!
Is het een idee om te gaan kolven? Misschien voor de momenten dat jij het zwaar vind? Zodat je vriend het even van je kan overnemen?
En al die regels.. ik zou zeggen laat het los. Volg jullie gevoel als ouders. Nu denk je vast: Pff wat als mijn gevoel niet klopt? Maar dat doet het echt. Moedergevoelens krijg je er gratis bij! Ik volgde ook niet alle regels, mijn kleintje sliep regelmatig op mij. Cb was het hier niet mee eens? Jammer dan. Mijn baby was gelukkig daarmee.
Happy baby is happy mommy.
 
Van harte gefeliciteerd met jullie kleintje. 
Ik herken je enorm in je verhaal, ik wou en moest en zou ook alle regels tot de punt, komma nauwkeurig volgen! Nou daar zit ik nu dan 6 maanden later een prachtige, lieve, leuke dochter rijker. En wat heb ik een spijt, een spijt dat ik niet genoten heb van de eerste periode. 
IK riep tegen iedereen, ooh ze huilt zoveel, ik snap het niet, wat moet ik nou en nu ik erop terug kijk denk ik, meid ;'t lag echt aan jou. 
Mijn man en ik zijn op een gegeven moment (week 2 al ofzo) om de tafel gegaan, toen zei ik, ik kan het niet, ik snap het niet, ik weet het niet. Om rust te gaan generen gingen we googelen en hebben voor ons is gekeken naar - wat is de gemiddelde wakkertijd van een kindje (ongeveer), wat is de tijd tussen voedingen voor een baby  van deze leeftijd (ongeveer) wat is de slaaptijd voor een baby van deze leeftijd (ongeveer)! Deze 3 dingen hadden we voor onszelf toen duidelijk en hebben dit opgeschreven. 
Om voor iedereen rust te krijgen, hebben wij er toen voor gekozen om voor rust en regelmaat te gaan, dat betekende dat onze dag (elke dag, nu nog steeds om 7.00 begon), na het voeden nog even spelen en dan naar bed. 2 weken lang hebben wij dit vol gehouden, het ging steeds makkelijker. Ik herkende steeds beter het honger huitlje, moeheidssignalen en ik kon hierop inspringen. Na 2 weken kregen wij een totaal ander kindje, rustig, tevreden, super makkelijk! En deed precies alles wat een baby hoort te doen. 
Nachtvoedingen, huiluurtjes, regeldagen etc etc. we hebben het allemaal gehad, maar ook goed doorstaan. 
Nu met 6 maanden, hanteren wij nog steeds, voeden op +/- vaste tijden (we starten elke dag om 7.00 uur) dus het is elke dag hetzelfde. Slapen doet ze in bed, tentje, wandelwagenbak of campingbedje, maar altijd in een rustige ruimte met een gesloten deur, overdag met de gordijnen open, 's avonds alles dicht! Dus als we op visite zijn leg ik haar altijd op slaapkamer van de mensen waar we zijn. 
Ik kan je alleen maar een hart onder de riem steken, het wordt beter echt waar, al weet ik dat je daar nu niet veel aan hebt. 
Ga er rustig voor zitten, wat wil ons kindje. Voeden op tijd, op verzoek. slapen in bed/box/wandelwagenbak/oppapa/opmama. En luister die was, dat huishouden dat ligt er over een tijdje ook nog wel. Geniet van elkaar slaap wanneer zij slaapt, desnoods zit je de hele dag met haar op je borst netflix te kijken. nu kan het nog. 
Volg je moedergevoel, deze klopt altijd! 
Geniet, geniet, geniet. Ik wil niet dat je net als mij spijt krijgt. 
Dikke knuffel en het komt goed. 
 
Ps; sorry voor het onsamenhangende verhaal, maar het is dan soms zoveel wat ik wil zeggen!
 
Terug
Bovenaan