Maar 1 kind.

Waarom kiezen jullie voor 1 kind? Ben wel nieuwsgierig wat daar de beweegredenen voor zijn.
Verder sluit ik me aan bij Ponyville; je weet van tevoren nooit hoe het leven verloopt en vooral als het gaat om kinderen krijgen komt er meer om de hoek kijken dan een 'verstandelijke' keuze. Daarbij spelen (moeder)(oer)gevoelens een grote rol.
Verder is het ene enige kind erg gelukkig in zijn of haar situatie terwijl een ander kind dit helemaal niet is. Familie van mij hebben ongewild één kind en hij voelt zich vaak alleen in vakanties etc (ze zijn nu actief in een adoptieproces). Als ouders moet je dan constant je kind vermaken en ermee spelen. Mijn mening is dat het gezond is voor een kind om broertje(s) of zusje(s) te hebben en niet alleen maar volwassenen om zich heen te hebben. Maar ja, wat ik al zei: ik ben benieuwd naar jouw beweegredenen!

Liefs, Line
 
Ik ben ook wel benieuwd naar het waarom. Maar als jullie het er bij eentje willen laten, waarom niet?!
Zelf dacht ik na onze eerste ook aan 1 kindje genoeg te hebben, maar na een jaartje begon het toch weer te kriebelen.
En voor ons was de grootste reden toch wel het feit dat we hier in Nieuw Zeeland helemaal geen familie hebben. Dus als we er ooit  niet meer zijn dan hebben onze kindjes in ieder geval elkaar nog.

Groetjes Miriam (35+6)
 
Bedankt voor jullie reacties, aangezien sommige van jullie om redenen gevraagd hebben zal ik het van ons standpunt uileggen.
Veel van jullie zeggen dat 1 kind altijd alleen is en geen steun heeft van broers of zussen, maar ik ken genoeg mensen die wel een broer of zus hebben en daar helemaal geen contact mee hebben. Verder vinden een aantal van jullie dat zo'n kind altijd alleen is maar dat is maar net hoe je zelf bent, bij ons is altijd iedereen welkom en mijn schoonzus verwacht vier weken voor mij haar kindje, daar zal die van ons dus veel mee spelen. Mijn eigen zus is in Mei bevallen dus ook met mijn neefje zal ze veel omgaan, en dan nu onze redenen.
Wij vinden het belangerijk dat we onze dochter straks alles kunnen geven wat ze nodig heeft (niet wat ze wil, maar nodig heeft). Financieel gezien kunnen we 1 kind een heleboel bieden, zo gaat ze straks naar een hele goed school waar het schoolgeld best duur is, maar ze een enorme voorsprong heeft. Verder willen we nog van alles kunnen doen zoals dagjes weg en vakanties. Ook vind ik het zwanger zijn echt niet zo'n feest. Ook wij hebben ons portie wel gehad en ik denk niet dat ik het nog een keer aan zou kunnen. Ook ben ik van mening dat er al genoeg kinderen op de wereld zijn en dat er een hoop mensen kinderen neer zetten zonder te kijken of ze het ook financieel aan kunnen. Mijn man wilden er eigenlijk ook 1 van ons zelf en 1 adopteren, maar we hebben ons in het adoptie proces verdiept en de kosten bedragen tussen de 10.000 en 20.000 euro. En dat zit er voorlopig echt niet in. Maar wij zien vooral het gemak in van 1 kind. Ik ben nu 31, we hebben wel afgesproken dat mijn man zich nog niet laat helpen tot we een paar jaar verder zijn, gewoon voor de zekerheid. Maar ons besluit staat eigenlijk al vast. Misschien een niet helemaal duidelijk verhaal dus als jullie vragen hebben hoor ik het graag.
 
hallo


soms heb je het niet voor het zeggen ik heb 1 zoontje van 4 jaar en had dolgraag een 2de gehad maar aangezien wij heel veel kans hebben op een kindje met pku of een geestelijke handicap of hartafwijkingen heb  (omdat ik pku een stofwisseling ziekte heb)
hebben wij helaas moeten besluiten het maar bij 1 kindje te laten
ook heb ik een hele slechte zwangerschap gehad bij mijn zoontje heb 4 maal in het ziekenhuis gelegen wegens braken heel erg was 10 kilo kwijt in 1 week en wegens zwangerschapsvergiftiging en hogevbloeddruk ook door mijn ziekte heb ik meer kans op die zwangerschapsvergiftiging ik durf het dus niet aan want denk het moet maar mis gaan

ik vind dit nog dagelijks heel erg had erg graag een broertje of zusje gehad voor mijn zoontje maar dit zit er helaas niet in

maar wat ik wel even kwijt wil is dat mensen zeggen dat het altyd zo zielig is dat kindjes enigstkind zijn
daar kun je andere mensen heel erg mee kwetsen ik lees dit zo vaak in bladen dat ik denk kom op jongens je moet je ook afvragen waarom sommigen het maar bij 1 kind laten eigenlijk helemaal niet afvragen want het gaat een ander niets aan
zal net zo zijn als iemand zegt ik wil graag een 3de dan zeggen wij toch ook niet dat is zielig voor de andere 2 snappen jullie waar ik heen wil

ieder heeft zijn eigen mening en ook ik heb die wel ik denk dat het beter is als je meerdere kinderen hebt want je geeft je enigste kind alles wij doen dat tenminste wel en dat is niet altyd goed dat zie ik zelf wel in maar goed je doet dat eenmaal
maar je moet een ander zijn keus respecteren!

dit is geen aanval moeders hoor maar soms word ik er zo zat van dat ik lees dat mensen in de buurt zulke reacties geven ik heb het ook gehad en telkens uitleggen dan we het wegens bovenstaande redenen niet deden moet wel zeggen het vragen was snel over!

nou succes!

groetjes
 
Ik vind kinderen zonder broer of zus echt niet zielig! Dan zou ik mezelf dus ook zielig vinden haha. Je kan het in je eentje ook heel leuk hebben,   ik kan mezelf bijvoorbeeld heel goed alleen bezighouden, dat leer je makkelijker als je alleen bent denk ik.

Maar het 'gevaar' van alleen zijn zit hem denk ik toch in het verwennen. Ik doe het ook hoor, mijn zoontje hoeft maar te zeggen dat hij bijvoorbeeld brum leuk vind en dan rent mama naar de winkel om een brum dvd te kopen. Hij vraagt er niet eens om, maar ik doe het vanzelf.

Ik sprak vandaag nog met iemand, die hebben ook 1 kind, hadden we het over pretparken e.d. Hun kind is 6 ofzo, die waren al 4 keer in Euro Disney geweest. Het kind is 6, waar kan je hem dan nog blij mee maken als hij 10 is? Met Euro Disney hoef je dan niet meer mee aan te komen want dat is al oud nieuws voor hem tegen die tijd om over de Efteling nog maar te zwijgen. Als ik dan zoiets hoor denk ik, ja is leuk dat jullie dat kunnen betalen, maar hij zal niet snel tevreden zijn met een dagje toverland of een wandeling door het bos bijvoorbeeld. Aan de andere kant kan ik me wel voorstellen als je er maar 1 hebt, dat je die ook graag blij wilt maken, ik doe het ook alleen op kleinere schaal vanwege een kleiner budget. Een klein budget is klote om het maar grofweg te zeggen, maar ik denk dat mijn kinderen daar wel van gaan leren om de kleine dingen te waarderen en ik denk dat het feit dat ik er twee heb (en dus nog minder budget heb daardoor) mij helpt om hun met andere dingen dan euro disney te vermaken.

Goh is nog een heel verhaal geworden en volgens mij ben ik een beetje van het onderwerp afgeweken, maarja
 
Ik denk dat je moet afwachten. Ik kan me bijna niet voorstellen dat je dat nu al met zoveel zekerheid kan zeggen, maar misschien ook wel.  je kan dat niet voor elkaar beoordelen.
 Ik kan me herinneren dat mijn moeder altijd zei: 1 is te kostbaar. Dat vond ik altijd een rare opmerking, maar nu. Onze jongste zoon van 2.5 (oudste is 4) is in februari overleden. En ik had mezelf echt van kant gemaakt als we die oudste niet gehad hadden. Daarmee wil ik niet zeggen dat je een 2e kind als reserve moet zien!!!,  want ik zou er alles voor over hebben om hem terug te hebben. Kon dat maar. Maar het hebben van kinderen geeft je een levenskracht, onvoorstelbaar. Met hen kan je het hele leven aan en voor hen kan je het hele leven aan.
En wij hebben in het afgelopen jaar zoveel steun gehad van mijn zus en zwager. Dan ben je zo blij dat je een zus hebt en dat je er niet alleen voorstaat. Hoeveel vrienden je ook hebt, je zus is eigen en onvervangbaar. Ik ben blij dat ik geen enig kind ben.
Maar zoals ik al eerder zei: wie zijn wij om elkaar te beoordelen over de keuze van het aantal kinderen. Of over alle levensbeslissingen.

Succes met het krijgen van de eerste!  
 
oh wat erg dat je zoontje overleden is! Dat is toch het allerergste wat je als ouder zijnde kan overkomen, ik word al diep bedroefd alleen al bij de gedachte.

Ik denk wel dat je helemaal gelijk hebt, als ik mijn kind zou verliezen zou ik me waarschijnlijk ook van kant willen maken, maar als je er nog een hebt dan kun je dat niet maken omdat je ook van dat kind heel veel houd en er het beste voor wilt.

Veel sterkte met alles, zal vast nog heel lang duren eer je dit kan accepteren, als je zoiets ooit al kan accepteren.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan