A
Anoniem
Guest
hoi allemaal
weet dat het niet op deze forum hoord maar ben zo verdrietig
om mijn oudste zoon
hij is nu twee jaar en echt onhandelbaar
slaat schop en bijt anderen kindjes l
luisterd niet naar de juf en kan zich niet conceteren
nu heb ik net een geprek met de kinderarts gehad en nu word hij door verwezen naar een psygoloog om in aanmerking te komen voor een medice pedagoies kinderdagverblijf
heb zo een gevoel dat ik gefaald heb en ben ernog helemaal niet aan toe dat hij heledagen naar een kvd gaat ( hij is 2 jaar)
voel me zo onzettend beroerd maar wil ook niet de heletijd boos op hem zijn omdat hij weer een kindje pijn heeft gedaan
maar zo gaat gewoon niet meer van de hele ochtond op school zit hij de helf op het strafstoeltje maar als ik dan in zijn grote blauwe kijkers kijk word ik zo verdrietig en vind het ook een beetje zielig voor hem
voel me gewoon schuldig
weet ei9gelijk niet zo goed meer wat ik moet doen diep in me hard weet ik dat deze kvd goed voor hem zal zijn ( namelijk heel druk en moet echt zijn enegie kwijt) maar aan de anderkant vind ik het tevroeg en ben ik bang dat hij meteen zo een stempel krijgd door de omgeving
weet het gewoon effe niet
sorry voor het klagen en weet dat het hier niet hoor maar moest effe me ei kwijt
wil het ook nog niet in de familie brengen mischien een beetje bang voor de reacties
groetjes mariella
weet dat het niet op deze forum hoord maar ben zo verdrietig
om mijn oudste zoon
hij is nu twee jaar en echt onhandelbaar
slaat schop en bijt anderen kindjes l
luisterd niet naar de juf en kan zich niet conceteren
nu heb ik net een geprek met de kinderarts gehad en nu word hij door verwezen naar een psygoloog om in aanmerking te komen voor een medice pedagoies kinderdagverblijf
heb zo een gevoel dat ik gefaald heb en ben ernog helemaal niet aan toe dat hij heledagen naar een kvd gaat ( hij is 2 jaar)
voel me zo onzettend beroerd maar wil ook niet de heletijd boos op hem zijn omdat hij weer een kindje pijn heeft gedaan
maar zo gaat gewoon niet meer van de hele ochtond op school zit hij de helf op het strafstoeltje maar als ik dan in zijn grote blauwe kijkers kijk word ik zo verdrietig en vind het ook een beetje zielig voor hem
voel me gewoon schuldig
weet ei9gelijk niet zo goed meer wat ik moet doen diep in me hard weet ik dat deze kvd goed voor hem zal zijn ( namelijk heel druk en moet echt zijn enegie kwijt) maar aan de anderkant vind ik het tevroeg en ben ik bang dat hij meteen zo een stempel krijgd door de omgeving
weet het gewoon effe niet
sorry voor het klagen en weet dat het hier niet hoor maar moest effe me ei kwijt
wil het ook nog niet in de familie brengen mischien een beetje bang voor de reacties
groetjes mariella