Man aanwezig bij bevalling na hevige ruzie???

<p>Hallo dames,</p><p>ik zit helemaal in de knoop. Mijn volledige zwangerschap was/ is een hel en heb geen steun gehad van mijn echtgenoot. Ik was voorzien voor gisteren maar ben nog niet bevallen. Hij is altijd met zijn vrienden en nooit thuis en heeft praktisch niets bijgedragen bij de aankopen voor ons kindje.</p><p>In tegendeel ik ben zelf fysiek mishandeld geweest door hem toen ik 7,5 maanden zwanger was. Ik heb op aandringen van mijn schoonzus klacht ingediend bij de politie. Hij was verbaasd dat ik dat gedaan had en heeft zich verontschuldigd en dat het nooit meer zou gebeuren... En ik ben erin getrapt.</p><p>Sindsdien was hij constant thuis en deed hij mee met de aankopen... Enkele weken geleden is hij weer in zijn oude gewoontes hervallen en komt thuis wanneer hij wil, helpt niet in het huishouden, kijkt helemaal niet om naar mij, laat hele dag niets van zich horen wetende dat ik op eender welk moment kan bevallen.</p><p>Ik weet nu niet als de moment is aangekomen of ik hem ga bellen om aanwezig te zijn bij de bevalling. Het gaat helemaal niet de goeie kant uit met ons en ik denk niet dat dit huwelijk stand gaat houden... Ik heb zoiets dat hij het recht niet heeft om deze geboorte mee te maken nadat hij mij 9 maanden door een hel heeft laten gaan...</p>
 
Ik zou wachten tot de bevalling en op dat moment pas beslissen. Stel je vraagt hem nu erbij te zijn, maar je wilt dat ineens tijdens de bevalling niet meer, dan heb je gedoe. Stel hij wil niet gaan, of gaat ruzie maken. 
Dus ik zou zeggen; laat het open, dan blijf je zelf de baas. 
Heel veel sterkte, met deze situatie en met het bevallen straks. En ik hoop dat je straks kunt genieten van je kleintje! 
 
Zou misschien meer denken aan de tijd na de bevalling, hoe dat gaat zijn. Ik ken te veel (1 is al te veel) vrouwen die met een mishandelde partner zijn.. 1 heeft eindelijk de moed bij elkaar geraapt om weg te gaan en aangifte te doen. 
Je moet echt niet denken dat het onmogelijk is om alleenstaande moeder te worden, liever dat dan met een mishandelde of 'not caring' partner toch? Is ook niet goed voor de kleine om in zo'n omgeving groot te worden. 
Denk echt aan jezelf en aan je kleintje! Lijkt mij alsof hij helemaal geen kind wou omdat het hem niks kan schelen de gehele 9mnd...
 
Jeetje wat heftig en wat knap dat je je verhaal deelt.
Bij mij gaan alle alarmbellen af! Geweld is nooit acceptabel. Ook niet als het "maar" een keer is gebeurd. Ik denk dat je bij jezelf na moet gaan wat goed is voor jou en je kindje. 
Alleen zijn is beter dan in een gewelddadige/ongelijkwaardige relatie zitten die zowel voor jou als de baby niet veilig is. 
Ik wens je heel veel kracht! 
 
Misschien is het goed om eens met elkaar te praten? Buiten de deur, op neutraal terrein, waarbij je aan kan geven dat je je niet prettig voelt met zijn aanwezigheid. 
Voor de zekerheid zou ik zorgen dat er iemand andera bij de bevalling en kraamtijd kan zijn zodat jij je hoe dan ook veilig voelt, man erbij of niet. 
 
Ook ik ken een mishandelde vrouw, vooral tijdens de zwangerschap. Dit hoeft je niet te accepteren, en 1 x te ver gaan betekend helaas lang niet altijd dat het bij 1x blijft.
 
Sterkte!
 
Goedemorgen!
Zo, heftig verhaal. Dit gun je niemand natuurlijk. Ik denk dat jij zoveel mogelijk aan jezelf en aan je kleintje moet denken op 't moment. En als de kleine geboren is inderdaad heel snel moet gaan beslissen of je wel door moet en wilt gaan met je man.. Een babytje kan ook voor nog meer stress zorgen (vooral in 't begin). Wat als hij of zij veel huilt of ontroostbaar is waar is hij dan toe in staat? Ik vind 't nogal wat eerlijk gezegd. En zo'n kleintje voelt ook echt wel als er veel spanning of ruzie is, dat moet je niet willen denk ik persoonlijk. Maar ook jij, je hebt al veel moeten doorstaan en moet nog heel wat gaan doorstaan.. Hoeveel kan 'n mens hebben?! Ik zou echt na gaan denken wat te doen en vooral snel aan de bel gaan trekken als je eruit bent. En of hij er bij moet zijn ja of nee is net wat ze hierboven al zeggen, zou ik op dat moment pas beslissen. Later krijg je misschien spijt van wat je ook besluit en kun je niet meer terug. Heel veel succes, ik hoop dat 't allemaal goed komt voor jou en je kleintje.
 
 Al deze stress kun je nu echt niet gebruiken. Misschien dat ik in deze wat radicaal zou handelen maar als hij toch zo graag weg is en zijn eigen ding doet zou ik hem dat ook laten doen,  wel met je spullen mee en ergens anders slapen tot de baby er is en hij misschien tot inkeer komt.
 Voor de bevalling zou ik als ik jou was voor de zekerheid iemand vragen die je blind vertrouwd, een familielid, beste vriendin, etc.. Die er hoe dan ook bij is voor jou als steun of hij er straks bij is of niet.
Laat je in de kraamweek goed verzorgen en mocht hij daarna toch bijtrekken dan zul je in de weken erna denk ik hele zware en intensieve gesprekken moeten gaan voeren. Kies ten alle tijden voor je kindje en jezelf. Als het moet kun je alles alleen! Laat je niet van de wijs brengen.
Heel veel sterkte en steun gewenst in deze vreselijk moeilijke situatie :(
 
Heftig. Ik heb een advies ga bij hem weg. Ik ben vroeger door een ex ook mishandeld. Als ze het een keer doen, zullen ze het blijven doen. Je komt dan in een spiraal van mishandeling, beloftes om vervolgens weer mishandeld te worden. Als hij dit bij jou al doet, is er een grote kans dat hij dit ook bij de kleine gaat doen. De enigste wat helpt is weg gaan. Voor jouw veiligheid en die van de kleine.
Ik zou iemand anders bij de bevalling vragen. Je moeder of een vriendin. Eentje die er echt voor je is. Heel veel succes, dit is een situatie waar niemand in hoort te zitten.
 
Terug
Bovenaan