Hoi meiden, iedereen bedankt voor haar reactie. Zoals ik gisteren al schreef voel ik me vandaag al weer beter. Maar toch fijn om te lezen dat er meerdere meiden zijn met dit (ahum) probleem. En voor de anoniem die heeft gereageerd: dit zou mijn derde kindje worden!! Onze eerste dochter kregen we toen mijn man beroepsmilitair was, dus net als Patricia. Toen was hij ook vaak van huis. Onze tweede dochter was een maand oud toen hij dit werk ging doen. Was geen enkel probleem hoor. Ik heb me nooit zwaar oververmoeid gevoelt. Het is allemaal maar tijdelijk. Tegen de tijd dat wij (hopelijk) ons derde kindje in de armen houden is onze eerste dochter al 12 en de tweede in ieder geval 5. Ik heb dan niet echt kleine kinderen meer rond lopen. Nee, ik zit er echt niet over in. Dat loopt allemaal wel los. En Femke, lijkt me leuk om contact te houden. Kunnen we elkaar een beetje moed in spreken. Liefs, Hendrika. Tot snel.
