Vervelend dat je er zo allen voor staat. Mijn zoontje had ook verborgen reflux en na twee weken had ik al via de HA ranitidine gekregen, nutraliseert het maagzuur en zorgt voor minder pijn. Hoofdeinde wiegje flink omhoog met boeken onder de poten, inbaker slaapzak (de kleinste) van puckababy, pittenzakje voor de darmpjes en naar een osteopaat geweest. Vooral het inbakeren hielp en het slapen in de maxicosi overdag. O en je kan de voeding indien BV indikken met JbM of bij FV bijv Hero comfort geven, komt de voeding minder goed terug. En proberen zolang mogelijk Na de voeding hoog te houden. Veel sterkte en ik weet na een maand of 4 gaat alles stukken beter
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Man is meer kraamvrouw dan ik
- Onderwerp starter Pink Unicorn
- Startdatum
Gefeliciteerd met je bevalling!
Dit klopt natuurlijk niet, vind het ronduit belachelijk dat je zo op je tenen loopt, kan me voorstellen dat je teleurgesteld bent.
Hoe not so fair dit gedrag ook voor jou en je baby is, helaas kan een traumatische bevalling ook gevolgen hebben voor de partner. Ik zou meteen hulp zoeken voor jullie als gezin, ik weet niet of de pop poli hierin wat kan betekenen maar ik denk van wel. Je gaat het sowieso niet lang volhouden op deze manier, dus praat hierover met je vk of huisarts.
De eerste 3 maanden zijn heel zwaar; gebroken nachten, last van krampjes, het is een rollercoaster en de nog aanwezige zwangerschapshormonen maken het allemaal niet makkelijker.
Sterkte de komende tijd!!
Dit klopt natuurlijk niet, vind het ronduit belachelijk dat je zo op je tenen loopt, kan me voorstellen dat je teleurgesteld bent.
Hoe not so fair dit gedrag ook voor jou en je baby is, helaas kan een traumatische bevalling ook gevolgen hebben voor de partner. Ik zou meteen hulp zoeken voor jullie als gezin, ik weet niet of de pop poli hierin wat kan betekenen maar ik denk van wel. Je gaat het sowieso niet lang volhouden op deze manier, dus praat hierover met je vk of huisarts.
De eerste 3 maanden zijn heel zwaar; gebroken nachten, last van krampjes, het is een rollercoaster en de nog aanwezige zwangerschapshormonen maken het allemaal niet makkelijker.
Sterkte de komende tijd!!
Ik moet zeggen dat ik er wel iets anders over denk. Ik vind het eerder zielig voor je man, dan dat hij een slapjanus is.
Mijn man kan ook niet tegen onze huilende kindjes, wordt veel eerder boos en gefrustreerd. Dat helpt natuurlijk niet om een huilend kindje tot rust te brengen.
Laten we niet vergeten dat we als pas bevallen vrouwen onder de hormonen zitten, waardoor we de heftige situatie veel beter aan kunnen. We zijn in staat met ongelooflijk weinig slaap en en na een super prestatie nog te zorgen voor een kleintje. Mannen hebben die hormonen niet. Bovendien heb jij al meteen een band met je kleintje, je kent je baby al door het dragen. De band van jouw man met zijn kindje moet groeien.
Misschien goed om te vragen of hij een nachtje bij wil slapen bij zijn ouders en jouw moeder bijvoorbeeld bij jou blijft die nacht om je te helpen met de zorg.
Het wordt beter, maar duurt even. Mijn jongste is nu net 1, maar het gaat nog steeds met stapjes vooruit. Ze kan steeds meer aangeven wat ze wil en dat helpt hem. Het is gewoon niet zo'n babyvader, maar een hele goede vader voor een dreumes, peuter en kleuter.
Mijn man kan ook niet tegen onze huilende kindjes, wordt veel eerder boos en gefrustreerd. Dat helpt natuurlijk niet om een huilend kindje tot rust te brengen.
Laten we niet vergeten dat we als pas bevallen vrouwen onder de hormonen zitten, waardoor we de heftige situatie veel beter aan kunnen. We zijn in staat met ongelooflijk weinig slaap en en na een super prestatie nog te zorgen voor een kleintje. Mannen hebben die hormonen niet. Bovendien heb jij al meteen een band met je kleintje, je kent je baby al door het dragen. De band van jouw man met zijn kindje moet groeien.
Misschien goed om te vragen of hij een nachtje bij wil slapen bij zijn ouders en jouw moeder bijvoorbeeld bij jou blijft die nacht om je te helpen met de zorg.
Het wordt beter, maar duurt even. Mijn jongste is nu net 1, maar het gaat nog steeds met stapjes vooruit. Ze kan steeds meer aangeven wat ze wil en dat helpt hem. Het is gewoon niet zo'n babyvader, maar een hele goede vader voor een dreumes, peuter en kleuter.
Wat lastig! Klinkt als een zwaar begin voor jullie als gezinnetje.. Maar om boos te worden en hem sslapjanus te noemen helpt natuurlijk niet. Inderdaad wat hierboven ook wordt gezegd: wij vrouwen hebben al 9 maanden dagelijks de reminder gehad dat je kind eraan komt en met alle hormonen zijn wij bestand tegen slaapgebrek en doorgaan. Al moet ik zeggen dat mijn man een held is. Onze dochter is nu 4 maanden en hij heeft engelengeduld als ze niet wil slapen tijdens sprongetjes terwijl ik daar vaker gek van word.
Blijf met elkaar praten en vraag hulp van mensen om je heen! Geef ook je gevoelens aan bij je man. Zeg eerlijk dat je hem zo niet graag alleen laat met jullie kind omdat je bang bent dat hij dan boos wordt. En vraag hulp via consultatiebureau. Er zijn vast mensen waar je mee kunt praten en die je hulp kunnen bieden om samen een ritme te vinden. Veel sterkte!
Blijf met elkaar praten en vraag hulp van mensen om je heen! Geef ook je gevoelens aan bij je man. Zeg eerlijk dat je hem zo niet graag alleen laat met jullie kind omdat je bang bent dat hij dan boos wordt. En vraag hulp via consultatiebureau. Er zijn vast mensen waar je mee kunt praten en die je hulp kunnen bieden om samen een ritme te vinden. Veel sterkte!
Nou sorry hoor. De man mag geen slapjanus genoemd worden maar extra liefde en begrip voor de vrouw die net een zware bevalling heeft doorgemaakt dat is er ook niet. Dat is pas triest
Wat vervelend dat je in deze situatie zit. Ik begrijp heel goed hoe je je voelt en zat in soort gelijke situatie na een pittige bevalling. Mijn vriend kon niks met een klein huilend baby'tje en reageerde soms helemaal niet leuk tegen hem. Soms wilde ik ze zelfs niet samen alleen laten. Heb vaak gedacht waar ben ik aan begonnen. Nu een paar maanden verder gaat het vrij goed. Als de kleine huilt blijf ik degene die hem meestal troost, maar manlief is ondertussen gek op de kleine. Noemt hem zijn beste vriendje en speelt graag met hem. Er is meer interactie mogelijk nu en met een baby van een paar weken is dat er nog niet. Als moeder zorgt je instinct voor zo'n kleintje te zorgen, maar voor vaders is het soms lastiger. Snap je frustraties, maar hou vol en blijf praten met je vriend. Het wordt vanzelf beter. Misschien is er iets wat je vriend samen met jullie baby kan doen? Mijn vriend gaat altijd douchen met onze kleine en ze vinden dit beiden erg fijn. Zo heeft hij een band opgebouwd met de kleine. Die is tijdens het douchen altijd rustig en huilt dan nooit. Ik help droog hem daarna af (de baby dan ?) en kleed hem aan.
Misschien is het ook een idee om naar een osteopaat te gaan. Babies kunnen na een zware bevalling ook klachten krijgen en die kunnen dan weer reflux veroorzaken. Het heeft ons heel veel geholpen. Ik hoop dat het snel beter gaat met jullie ?
Misschien is het ook een idee om naar een osteopaat te gaan. Babies kunnen na een zware bevalling ook klachten krijgen en die kunnen dan weer reflux veroorzaken. Het heeft ons heel veel geholpen. Ik hoop dat het snel beter gaat met jullie ?