hey,
jeetje, ik ben een paar dagen weg geweest en ik moet 4 pagina's bijlezen ;-) wel erg leuk natuurlijk!
o, o, bij mijn eerste waren we het,toen we eenmaal wisten dat het een meid werd, het snel eens over de naam. bij de tweede wist ik meteen na de echo hoe hij moest gaan heten. heel voorzichtig voorgelegd aan manlief. dit bleek hij niks te vinden. zelf verzinnen doet hij dan ook weer niet en naarmate te tijd verstreek bleef de naam toch echt in mijn gedachten en steeds weer voorzichtig gepijld hoe mijn man inmiddels erover dacht. ook andere namen voorgelegd: allemaal niet goedgekeurd en wat gebeurt er dan met de zwangere??? die kiest gevoelsmatig gewoon zelf!
dus na weken begon mijn man er toch aan te wennen (zonder dat het hardop definitief gekozen was) en al voor de geboorte was hij het helemaal met me eens en nu vindt hij het een ontzettend stoere naam dus ja.....het is goed gekomen.
nu zitten we weer in dit schuitje. vanaf het moment dat ik wist dat ik zwanger was, wist ik dat het een meid zou worden en er viel me ook meteen een naam binnen waar ikzelf nog nooit van gehoord had, eenmaal terug van vakantie gaan googlen en die naam bestaat allang maar neemt niet weg dat de ervaring erg bijzonder is het van bovenaf ingefluisterd te krijgen, zoals ook bij mijn zoontje.
weer voorzichtig geintroduceerd en nu begint hij er toch weer aan te wennen en volgens mij vind hij het stiekem wel leuk alleen hij vindt het nog een een beetje onwenning dat ze nu al een naam heeft.
herkenbaar? of zijn jullie mannen meteen lyrisch over jullie ideeën?
groetjes
jeetje, ik ben een paar dagen weg geweest en ik moet 4 pagina's bijlezen ;-) wel erg leuk natuurlijk!
o, o, bij mijn eerste waren we het,toen we eenmaal wisten dat het een meid werd, het snel eens over de naam. bij de tweede wist ik meteen na de echo hoe hij moest gaan heten. heel voorzichtig voorgelegd aan manlief. dit bleek hij niks te vinden. zelf verzinnen doet hij dan ook weer niet en naarmate te tijd verstreek bleef de naam toch echt in mijn gedachten en steeds weer voorzichtig gepijld hoe mijn man inmiddels erover dacht. ook andere namen voorgelegd: allemaal niet goedgekeurd en wat gebeurt er dan met de zwangere??? die kiest gevoelsmatig gewoon zelf!
dus na weken begon mijn man er toch aan te wennen (zonder dat het hardop definitief gekozen was) en al voor de geboorte was hij het helemaal met me eens en nu vindt hij het een ontzettend stoere naam dus ja.....het is goed gekomen.
nu zitten we weer in dit schuitje. vanaf het moment dat ik wist dat ik zwanger was, wist ik dat het een meid zou worden en er viel me ook meteen een naam binnen waar ikzelf nog nooit van gehoord had, eenmaal terug van vakantie gaan googlen en die naam bestaat allang maar neemt niet weg dat de ervaring erg bijzonder is het van bovenaf ingefluisterd te krijgen, zoals ook bij mijn zoontje.
weer voorzichtig geintroduceerd en nu begint hij er toch weer aan te wennen en volgens mij vind hij het stiekem wel leuk alleen hij vindt het nog een een beetje onwenning dat ze nu al een naam heeft.
herkenbaar? of zijn jullie mannen meteen lyrisch over jullie ideeën?
groetjes