Hallo,
Om dit topic een beetje kleur te geven, hier nog een reactie van een aanstaande vader.
Voor een groot deel van het verhaal kan ik me aansluiten bij de man van Julia. Goed om te zien dat je je humor in ieder geval weet te bewaren
Ook ik heb het boekje van Kluun van mijn vrouw gekregen. Toen ik het voor de eerste keer las, dacht ik 'ja ja, het zal allemaal wel' en ik moest er erg om lachen, maar toch heeft hij alles heel raak geschreven.
Ook mijn vrouw heeft (twee keer) in het ziekenhuis aan het infuus gelegen omdat ze zelfs geen water binnen kon houden. Nu was dat sowieso al geen pretje voor haar, maar het was extra ongelukkig dat dat rond onze verhuizing gebeurde. Inmiddels zijn alle grote en ook de meeste minder grote klussen afgerond. De babykamer is klaar voor de komst van onze 'Toshiba'. Wijzelf hopelijk ook !
Als man sta je bij de zwangerschap inderdaad een beetje aan de zijlijn. Ik ga (bijna altijd) mee naar de controle bij de verloskundige en ik probeer een extra handje toe te steken bij het huishouden (stofzuigen, wasje doen). En dan zijn er van die praktische dingen zoals helpen bij het afdrogen na het douchen en laarzen uittrekken.
Graag wil hier vermelden dat mijn vrouw (in ieder geval tegen mij) niet kortaf of chagerijnig doet, laat staan dat ze scheldt of vloekt. Wel willen allebei heel graag een kindje en zijn ook bereid om daar wat voor te doen (of te laten).
Kortom, eigenlijk heb ik bijzonder weinig te klagen en heb ik veel bewondering voor mijn vrouw (en andere zwangere vrouwen). Petje af!
P.S. Nog even wat betreft de sex: ik ben bang dat we over een poosje wel een opfriscursus kunnen gebruiken
P.P.S. Ik weet niet welke flap**** heeft besloten dat de knop 'Sluiten' wel handig zou zijn naast die van 'Plaats bericht'. Nu kon ik opnieuw beginnen na de eerste keer typen. Nou ja, ik ben vast niet de enige.
Om dit topic een beetje kleur te geven, hier nog een reactie van een aanstaande vader.
Voor een groot deel van het verhaal kan ik me aansluiten bij de man van Julia. Goed om te zien dat je je humor in ieder geval weet te bewaren
Ook ik heb het boekje van Kluun van mijn vrouw gekregen. Toen ik het voor de eerste keer las, dacht ik 'ja ja, het zal allemaal wel' en ik moest er erg om lachen, maar toch heeft hij alles heel raak geschreven.
Ook mijn vrouw heeft (twee keer) in het ziekenhuis aan het infuus gelegen omdat ze zelfs geen water binnen kon houden. Nu was dat sowieso al geen pretje voor haar, maar het was extra ongelukkig dat dat rond onze verhuizing gebeurde. Inmiddels zijn alle grote en ook de meeste minder grote klussen afgerond. De babykamer is klaar voor de komst van onze 'Toshiba'. Wijzelf hopelijk ook !
Als man sta je bij de zwangerschap inderdaad een beetje aan de zijlijn. Ik ga (bijna altijd) mee naar de controle bij de verloskundige en ik probeer een extra handje toe te steken bij het huishouden (stofzuigen, wasje doen). En dan zijn er van die praktische dingen zoals helpen bij het afdrogen na het douchen en laarzen uittrekken.
Graag wil hier vermelden dat mijn vrouw (in ieder geval tegen mij) niet kortaf of chagerijnig doet, laat staan dat ze scheldt of vloekt. Wel willen allebei heel graag een kindje en zijn ook bereid om daar wat voor te doen (of te laten).
Kortom, eigenlijk heb ik bijzonder weinig te klagen en heb ik veel bewondering voor mijn vrouw (en andere zwangere vrouwen). Petje af!
P.S. Nog even wat betreft de sex: ik ben bang dat we over een poosje wel een opfriscursus kunnen gebruiken
P.P.S. Ik weet niet welke flap**** heeft besloten dat de knop 'Sluiten' wel handig zou zijn naast die van 'Plaats bericht'. Nu kon ik opnieuw beginnen na de eerste keer typen. Nou ja, ik ben vast niet de enige.