mannen!@#$#%

^Hi meiden, heb een probleem, mijn man intreseert zich niet zo voor de baby als ik. Althans dat vind ik.
Het begon al met de babykamer, we vonden nou ja ik vond er 2 leuk.
Het maakte hem niet uit, we stonden in de winkel en hij zei boos kies er maar 1 uit het intrseert me niet.

Hetzelfde geldt voor spullen die we nodig hebben, ik krijg dan zo'n antwoordt ja hoe moet ik dat nou weten.

We gingen kijken voor een dekbedje/dekentje. Het maakte hem niet uit. Hij wist het niet.

Zo gaat het met alles, we hebben boeken met geboorte kaartjes opgehaalt, 3 dikke boeken, hij heeft ze amper ingekeken!!!!!

Als reactie geeft hij dan dat hij een man is, en dat de zwangerschap voor mij anders is omdat de baby in mijn buik zit. Vandaar dat ik er veel meer bezig mee ben.

Alles wat we hebben gekocht heb ik uitgezocht, ik probeer hem er zoveel mogenlijk bij te betrekken. Maar het lukt niet.

Hij zit bv ook bijna nooit aan mijn buik of zo als je bij anderen hoort dat je er tegen praat.

Ik weet dat het voor een vrouw anders is, maar dit doet best veel pijn.
Of stel ik me gewoon aan en zijn dit zwangerschaps hormonen?????

Hoe is dat bij jullie??????
Hebben jullie ook het gevoel dat je zelf alles moet regelen??????
Ik weet t niet meer, misschien komt het wel na de bevalling???

Hoop t maar....
liefs anoniempje
 
Mijn vriend doet erg zijn best om betrokken te zijn, maar ook ik merk dat het voor hem allemaal nog erg abstract is. Hij voelt de baby niet, heeft de kwaaltjes en de hormonen niet, etc. Kortom: Hij weet dat ie vader gaat worden, maar dat is dan ook alles. Geef je man wat tijd en probeer uit te leggen dat het voor jou anders is en dat je het leuk zou vinden als ie probeerde wat meer betrokken te zijn.
Maak je verder niet teveel zorgen: Ik weet zeker dat ie heel snel bijdraait op het moment dat hij jullie kindje vast kan houden en kan zien.

Groetjes,
Lisa.
 
Hoi,

Mijn man is gelukkig wel betrokken bij alles, maar het is voor hem inderdaad anders en abstracter. Wij zijn nog niet zo ver dat we de baby kunnen voelen enzo, maar hij snapt bij mij soms niet dat ik het ene moment redelijk fit ben en het andere moe en misselijk. Het is denk ik toch een soort afstand.
Heb je het er wel eens met je man rustig over gehad dat je zou willen dat 'ie meer betrokken is? Misschien heeft hij het niet eens door...

Groetjes en sterkte!

Gea
 
MIjn vriend woont niet bij mij (hij woont zelfs nog in een andere provincie) dus ik moet heel veel alleen doen. Ik heb de babykamer alleen uitgezocht, hij vondt het wel een hele goede keuze, zo gaat het eigenlijk ook met alle andere spulletjes. Hij laat het allemaal aan mij over omdat hij denkt dat ik er meer verstand van heb. Nou moet ik zeggen dat ik wel iemand ben die veel leest en dingen nazoekt en navraagt dus ik snap wel dat het overkomt alsof ik het allemaal weet, maar dat is dus echt niet zo.

Bij ons speelt dus ook de afstand mee maar je kan ook goed merken dat het voor hem minder echt is dan voor mij, ondanks dat mijn buik op en neer gaat, dat vind ie overigens heel erg leuk en voelen aan de buik doet hij ook wel.

Het heeft ook zo zijn voordelen als je alles zelf regelt want dan kan je het helemaal regelen zoals je het zelf wilt. In ons geval stoort het me niet zo omdat ik inmiddels geleerd heb dat het feit dat hij veel aan mij overlaat niet betekend dat hij niet geinteresseerd is, hij ervaart het anders en ik merk ook dat hij wat onzeker is. Misschien is dat bij jou partner ook wel, misschien is het onzekerheid, angst voor het onbekende? Het zal straks vast wel goedkomen, maar zoals Gea voorstelt, praat eens met hem, misschien heeft hij inderdaad niet door dat hij zo ongeinteresseerd overkomt.

groetjes, Jane
 
Wij hebben 2 kinderen, 3e op komst.
Ik kan op 1 hand tellen hoe vaak mijn man aan mijn buik heeft gevoeld. Als mijn buik bewoog en ik vroeg hem zijn hand er op te leggen deed hij het wel maar als hij na 5 seconden nog niks had gevoeld ging zijn hand er weer af. Ik werd hier eerst ook verdrietig van en dacht dat het hem niks interesseerde. tot onze dochter geboren was, het is een geweldige vader. Bij mijn tweede zwangerschap heb ik hem niet meer gevraagd om te voelen op mijn buik en maar geaccepteerd dat het voor hem anders is als voor mij(die elke beweging voelt), en ook met onze tweede dochter is hij stapelgek. Ergens is het ook wel logisch, wij voelen alles in ons hele lijf en een man niet, dus het is moeilijk inleven voor de mannen.
En als hij maar wel lief voor je is als je kwaaltjes hebt, dan is het toch goed.
En reken maar dat hij diepe bewondering voor je krijgt tijdens de bevalling.
anoniem
 
Mijn vriend was toen ook een echte "droogkloot",maar heeft zich echt ontpopt als de beste vader die ik kan wensen voor ons kindje. Ik was ook erg verdrietig en dacht hoe moet dit nu? Maar je ziet er is hoop....Succes.
 
hoe lang ben je zwanger ?
bij ons bgon het ook pas de laatste paar weken ,dan heeft ie het ook over jullie afentoe
gister toevallig ook geboortekaartjes boeken ingekeken Samen
en hij weet gewoon veel zekerder wat hij wiol en ik ben meer twijfeliger
dus niet met veel dingen eens dat is ook niet leuk hoor
sucses
marijke 28 okt
 
Mijn man is qua spullen kopen niet echt betrokken, ik betrek hem er zelf bij. Nu is het zo met alles hoor, spullen voor in huis ging het zelfde... Ik overleg wel met hem maar hij gaat ervan uit dat ik goede keuzes maak en dat is tot nu toe ook zo geweest.
Hij werkt ook 5 dagen in de week 9 uur per dag en ik onregelmatig dus ik ga vaak op de rustige dagen winkelen en niet op de drukke zaterdag...
Ik merk wel dat sins hij van de week de kleine heeft gevoeld hij betrokken is bij mijn buik. Als ik aangeef dat zijn 'frummeltje' (=bijnaam) wakker is komt hij even voelen. Hij gefet iedere avond een kusje en wrijft over mijn buik en praat dan even... erg lief!!
Ik weet niet hoever je bent en of er al gevoel is voor hem maar ik heb gemerkt dat zijn betrokkenheid sinds dien ineens id toegenomen, misschien komt het dus nog even geduld nog!?!?!

Veel liefs Sas (22 weken)
 
Terug
Bovenaan