@ Marit

Lieve Essje,

Op dit moment 29w3d.
Moet zeggen dat het met de dag lastiger wordt om "blij" zwanger te zijn...
Afgelopen maandag een middag in het WKZ doorgebracht, en alle hoop die we nog hadden dat Charlotte nog wat langer bij ons zou kunnen zijn is nu wel weg. Hadden een echo, en de gyn die mee keek zag weinig longontwikkeling, dunne darm die deels ook in de borstholte ligt, neus die niet goed ontwikkelt (ws geen neusgaten), en combi van ernstige verstandelijke handicap met aansturing van ademhaling/slikken is vaak ook een erg moeilijk punt.
Ook de neonatoloog bevestigde dit verhaal, en de gyn die we daarna spraken ook nog.

Mochten wel even bij de verloskamers kijken, zodat we weten waar we heen moeten als het zover is. 8 dec hebben ze daar een Zwangere Zaterdag (met kraampjes en lezingen) maar daarvan snapten ze gelukkig wel dat we daar niet naartoe willen.

Vandaag echt een dipdag, zit om de haverklap te huilen.... Punt is dat de eindstreep steeds dichterbij komt en we steeds minder licht aan het eind zien...

Ook maar besloten geen kerstkaartjes te sturen dit jaar, mijn hoofd staat er nu echt niet naar om die te schrijven.

Dank je wel dat je even aan me denkt!!

xxxx
 
Pfff...
Wordt gewoon helemaal naar van je verhaal. Wat ongelofelijk oneerlijk. Beweegt ze wel veel? Kan je daar nog lichtpuntjes uit halen?
Jullie zijn in mijn gedachten!

Liefs,

T
 
Lieve meiden,

Ja, ze beweegt wel veel, op het moment in stuit, dus voel benen onderaan en af en toe een hoofdje en handje bovenaan.
Genieten wordt helaas wel steeds moeilijker, juist omdat je er nu bij bepaald wordt dat de eindstreep in zicht is met alle gevolgen van dien.
Gelukkig nog steeds heel veel lieve mensen om ons heen waar we af en toe kunnen uithuilen, maar ik zie zo op tegen wat komen gaat.
Af en toe twijfel ik toch of uitdragen wel de juiste keuze was, al weet ik diep van binnen dat dat inderdaad wel de goede beslissing is geweest... Hebben gelukkig duidelijk in het wkz kunnen aangeven wat we wel en niet willen als Charlotte er eenmaal is. Maar wat zou ik graag zwanger willen zijn van een kindje zonder al deze stomme afwijkingen!!!!

Nogmaals dank voor jullie lieve woorden (schiet alweer vol...)

Hele dikke kus,
Marit
 
Lieve Marid,

Je verhaal grijpt me aan. Ik wil je eigenlijk zoveel zeggen maar ik kan de juiste woorden niet vinden( en heb inmiddels ook al tig keer zinnen getypt en weer weg gehaald)

Wat moet het moeilijk zijn, de wetenschap dat je straks afscheid moet nemen van jullie lieve meisje wat nu nog zo geborgen en dichtbij je mag zijn. Maar ik weet zeker dat zij nu de liefde voelt die jullie voor haar hebben. Maar snap ook dat het je bang maakt dat de bevalling steeds dichterbij komt.

Heel fijn dat jullie veel mensen om jullie heen hebben waar je troost bij vind. Ik hoop dat ze straks ook allemaal voor jullie klaar staan!

Ik wens je alle kracht en sterkte.
 
oh lieve marit, hier nog een berichtje van mij...

ben ook ontzettend aangegrepen door je verhaal. wat is het leven op deze manier oneerlijk. en zeker heb je de oede keus genomen. in dit soort kwesties kun je namelijk geen goede of slechte keuze maken.mik vind het ontzettend dapper dat jullie het kindje uitdragen met alle gevolgen van dien! dat bewijst hoe zeer deze baby welkom was en hoe dapper en sterk jullie als gezin zijn! ik weet niet wat ik had gedaan in jullie schoenen. maar ik word, zelfs als buitenstaander verwcheurd door dit verhaal!

heeeeeel veeeeeel sterkte de komende tijd!

liefs
 
Ik lees de stukjes die je schrijft altijd, maar weet vaak niet goed wat ik moet zeggen/schrijven.

Het is verschrikkelijk, de dingen die jullie nu doormaken. Heel erg veel sterkte de komende tijd!!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan