Mathijs* hoort er gewoon bij

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi meiden

4 juni zijn we er achter gekomen dat Mathijs* was overleden ik was toen 20 weken
zwanger .Voor mij is Mathijs* mijn vierde kindje maar helaas is dat voor de buiten
wereld niet zo Op de vraag hoeveel heb je er zeg ik tegen een vreemde niet zo gouw
4 terwijl het wel zo is ik voel me dan wel schuldig tegen over Mathijs* want hij hoort er echt bij
Na de bevalling van Mathijs kreeg ik ook goed bedoelde adviezen zoals
je bent nog jong of ach je heb er toch al drie of je kan er nog genoeg nemen .
maar voor mij werkt dat zo dus niet
Ik weet niet hoe jullie hier mee omgaan ik vind het moeilijk omdat ik Mathijs* niets te kort wil doen

groetjes Corina ( mama van vier)

 
Hallo.

Ik herken je verhaal.
Zelfs heb ik in januari 2006 2 miskramen gehad en in januari 2007 heb ik mijn dochtertje Anouk verloren met 38 weken zwangerschap.
En inderdaad ze horen er bij.
Ik ben zelfs nu weer 14 weken zwanger en ja ze krijgt een broertje of zusje er bij, en haar naam komt ook gewoon op het geboorte kaartje te staan.
Heb er nog steeds verdriet van en dat blijft ook zo .
Mensen die dat allemaal zeggen , die moeten het zelfs eens mee maken en dan kunnen ze pas er over mee praten.

veel liefs

Peggy mama van *Anouk*
en 14 weken zwanger.
 
Hoi Corina,

Je hebt helemaal gelijk dat Mathijs* er bij hoort hoor! Het is en blijft een kind van je.

Ik zelf heb het iets anders....ik heb ook een zoontje (Danny*) verloren bij 23 weken zwangerschap (vorig jaar december). Dit was ons eerste kindje. Helaas zijn we nog niet zwanger van een tweede.

Veel mensen vragen aan mij: Heb je kinderen....en dat is zo lastig. Als ik ja zeg, moet ik uitleggen hoe en wat. Als ik nee zeg, voel ik me direct weer schuldig. Meestal zeg ik: Ja, ik heb een kindje, maar hij is overleden tijdens mn zwangerschap.  Helaas durven mensen er niet meer op in te gaan, maar ik heb dan wel een goed gevoel dat ik Danny* niet tekort doe.

Doe wat je hart je ingeeft hoor! En inderdaad, wat ik bovenlas: Mensen kunnen er pas over oordelen, als ze het zelf hebben meegemaakt.

Liefs, Kitty (mama van Danny*)
 
Hallo Corina

Ik herken je verhaal. Ik heb in 2003 een tweeling (nikki* en iris*) verloren na een zwangerschap van 23 weken en 5 dagen.
Ik was na een derde poging ivf zwanger geraakt en dan rijk je ze nog kwijt en geen rede/oorzaak gevonden.
Ook ik heb er moeite mee om een te vreden antwoord te geven als mensen vragen heb je kinderen of hoeveel kinderen heb je. We hebben na nikki* en iris* nog een dochter gekregen.
Ik geef tegenwoordig op die vraag het antwoord: "Ik heb drie kinderen maar ik mag er maar voor 1 zorgen"
Dan is het aan de ander of ze verder vragen of niet.
Als ik zou zeggen ik heb 1 kind dan voelt dat inderdaad niet goed.

groejtes arina
 
hallo,

ik ben ook een kindje verloren het afgelopen jaar, ik was zwanger van een tweeling en tijdens de zestiende week bleek dat hij een paar dagen daarvoor was overleden mijn andere kindje leefde nog en is gelukkig in mei gezond geboren, heb nog twee grotere kinderen en als  mensen mij vragen hoeveel kinderen ik heb zeg ik altijd, ik ben moeder van drie bengels en een engel en dat zegt in de meeste gevallen wel genoeg, veel sterkte en doe vooral wat je hart je ingeeft, ze horen maak niet uit wiens verhaal dan ook er bij jullie hebben ze en ik ook onder je hart gedragen en daar zullen ze blijven.

groetjes bianca
 
Ik ken het dilemma. Ik ben nu opnieuw zwanger 30 weken. In februari zijn we ons eerste kindje verloren bij een zwangerschap van 23 weken wegens trisomie 9.

Vaak vragen mensen nu aan me: is het het eerste? tegen vreemden zeg ik ja om er snel van af te zijn. Ik voel me dan meteen schuldig. In het ziekenhuis bij controle bijvoorbeeld bij het CTG app. vragen de zusters wel eens of het het eerste is en dan zeg ik nee, maar dat behoeft dan weer uitleg. En dan wordt je vaak heel meewarig aangekeken.

Hoe dan ook volgens mij doe je wat praktisch is maar soms doen we dan onze engelenkinderen   te kort.

Op het geboortjekaartje van ons kindje maken we goed kenbaar dat het het tweede kindje is en dat ons kindje nog een zusje heeft. Dat geeft mij voldoening moet ik zeggen.

Liefs talke
 
halo corina ja ik heb dat ook hoor nog steeds ben in nov 2005 mijun meisje kyara kwijtgeraakt aan een fout van het zienhuis vroegen ze ook hoeveel kinderen heb je soms zeiik 2 maar had er 4 nu nog soms dan voel ik me ook schuldig hoor okk vroegen ze weer ga je weer aan kinderen beginen dan vergeet je die henou kyara kan ik nooit vergeeten he ze is niet vervang baar
IN MIDELS HEB IK NU EEN ZOONTJE VAN 7 MAANDEN ER BIJ MAAR IS EN BLIJF NOG STEEDS HEEL MOELIJK LIEFS JOLANDA MAM VAN 3 KINDEREN
 


quote: corina25 schreef document.write(friendlyDateTimeFromStr('24-10-2007 13:05:56'));

Hoi meiden

4 juni zijn we er achter gekomen dat Mathijs* was overleden ik was toen 20 weken
zwanger .Voor mij is Mathijs* mijn vierde kindje maar helaas is dat voor de buiten
wereld niet zo Op de vraag hoeveel heb je er zeg ik tegen een vreemde niet zo gouw
4 terwijl het wel zo is ik voel me dan wel schuldig tegen over Mathijs* want hij hoort er echt bij
Na de bevalling van Mathijs kreeg ik ook goed bedoelde adviezen zoals
je bent nog jong of ach je heb er toch al drie of je kan er nog genoeg nemen .
maar voor mij werkt dat zo dus niet
Ik weet niet hoe jullie hier mee omgaan ik vind het moeilijk omdat ik Mathijs* niets te kort wil doen

groetjes Corina ( mama van vier)





Ik vind dat je nooit schuldig hoeft te voelen. Jij voelt het zoals jij het voelt. Zelf voel ik het heel anders. Ik heb ons pukje inderdaad verloren na een zwangerschap van 18 weken. Op de geboortekaartjes van onze twee jongste kinderen prijkt een sterretje. Voor ons een bijzonder sterretje, voor anderen gewoon een sterretje.
Ik heb 4 kinderen, zelf heb ik er altijd wat moeite mee als mensen (bijv. de gynaecoloog) het heeft over 5 kinderen. Ons pukje was er wel, maar toch voel ik me als een moeder van 4. En weet je gevoelens zijn zoals ze zijn en kunnen niet betwist worden.

Ik denk dat je uiteindelijk de woorden zal vinden die passen bij hoe jij het voelt en hoe jij het naar de buitenwereld wil brengen. En tot die tijd, hoef je je nergens schuldig over te voelen.

Miep


 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan