Eeeey ladies, ik moet even me hart luchten...
Ik ben nu 22+4 zwanger van jawel een babyboyyy.. me zwangerschap was echt rozen geur en maneschijn..het ene na het andere goede nieuws, geen zwangerschapsklachten gehad..gewoon niets...tot nu...sinds vorige week ligt mijn lieve mams te vechten voor haar leven in het zh...prognose ziet er helemaal niet goed uit...en kans is nihil dat ze overleeft...ik ben echt kapot van verdriet! Ik huil alleen maar....zo oneerlijk, zo onwerkelijk...zwanger zijn en ergens als weten dat me lieve mams onze kleine mannetje nooit zal zien...nooit zal leren kennen...en andersom..wat is dit mega zwaar voor me....ik weet dat stress niet goed is...je druk maken ook niet...maar hoe dan? Hoe? Waarom gebeurt dit nu? Het leven kan soms zo oneerlijk zijn...ik probeer positief en rustig te blijven..maar jeetje wat is dat nu moeilijk... ???
Ik ben nu 22+4 zwanger van jawel een babyboyyy.. me zwangerschap was echt rozen geur en maneschijn..het ene na het andere goede nieuws, geen zwangerschapsklachten gehad..gewoon niets...tot nu...sinds vorige week ligt mijn lieve mams te vechten voor haar leven in het zh...prognose ziet er helemaal niet goed uit...en kans is nihil dat ze overleeft...ik ben echt kapot van verdriet! Ik huil alleen maar....zo oneerlijk, zo onwerkelijk...zwanger zijn en ergens als weten dat me lieve mams onze kleine mannetje nooit zal zien...nooit zal leren kennen...en andersom..wat is dit mega zwaar voor me....ik weet dat stress niet goed is...je druk maken ook niet...maar hoe dan? Hoe? Waarom gebeurt dit nu? Het leven kan soms zo oneerlijk zijn...ik probeer positief en rustig te blijven..maar jeetje wat is dat nu moeilijk... ???