Me lieve mams is stervende?

Eeeey ladies, ik moet even me hart luchten...
Ik ben nu 22+4 zwanger van jawel een babyboyyy.. me zwangerschap was echt rozen geur en maneschijn..het ene na het andere goede nieuws, geen zwangerschapsklachten gehad..gewoon niets...tot nu...sinds vorige week ligt mijn lieve mams te vechten voor haar leven in het zh...prognose ziet er helemaal niet goed uit...en kans is nihil dat ze overleeft...ik ben echt kapot van verdriet! Ik huil alleen maar....zo oneerlijk, zo onwerkelijk...zwanger zijn en ergens als weten dat me lieve mams onze kleine mannetje nooit zal zien...nooit zal leren kennen...en andersom..wat is dit mega zwaar voor me....ik weet dat stress niet goed is...je druk maken ook niet...maar hoe dan? Hoe? Waarom gebeurt dit nu? Het leven kan soms zo oneerlijk zijn...ik probeer positief en rustig te blijven..maar jeetje wat is dat nu moeilijk... ???
 
Ik voel met je mee! Het is zo'n zware tijd... ik hoop dat jullie een goede band hebben en dat je lieve moeder nu zoveel mee kan beleven! Heel veel sterkte en een dikke knuffel.
 
Ach jeetje, wat heftig he! Wie weet gebeurd er een wonder? En kan ze hem nog zien? Als dat haalbaar is 18 weken? En vraag anders of je bijv met 38 weken ingeleid kan worden, mocht ze er dan hopelijk nog zijn?
Mijn vader is ook ziek.. het is zwaar maar hij is er nu gelukkig nog, dat hadden we ook niet gedacht. maar ik moet nog officieel 3 weken. Ik word ook eerder ingeleid. Spannend.
Laat haar aan je buik voelen als hij beweegt en vertel haar hoe hij gaat heten.
Heel veel sterkte lieverd! En nogmaals hopen op een wonder! ❤️
 
? wat verdrietig! Heel veel sterke. Tuurlijk zijn stress en je druk maken niet bevorderlijk voor je zwangerschap, maar ik weet uit ervaring dat dat geen gevolgen voor je kindje hoeft te hebben. Ik ben de eerste 24 weken echt zo ontzettend gestresst geweest en gewoon een gezond kindje op de wereld gezet. ?? sterkte lieve mama (to be)
 
Helaas is het een kwestie van nu en misschien een paar dagen....ze is ook niet aanspreekbaar ze is echt in slaap gebracht...wel inmiddels uit haar slaap gehaald omdat er geen verbetering is.. nu echt hopen op een mega heel heel groot wonder...ik ga morgen weer bij haar bezoek...en leg ik haar hand op me buik...hopelijk geeft haar dat de kracht om door te gaan?
 
Wat verdrietig!
Misschien kun je een 3D/4D echo laten maken zodat ze hem toch nog een soort van kan zien?
Sterkte! ?
 
Terug
Bovenaan