meegevallen ???

Het is voor mij al weer even geleden (bijna 14 maanden). Ik was erg bang om een totaal ruptuur te krijgen. Maar na een tip heb ik met mijn verloskundige overlegt dat ze tijdens het persen een nate warme washand tegen de onderkant hielden. Dit heeft mij heel erg goed geholpen. Ik ben wel ingescheurt maar dat was inwendig. Verder is de bevaling me heel erg meegevallen. Ik dacht bij elke wee. Goed ontspannen want dat bevorderd de ontsluiting. Binnen zes uur had ik volledige ontsluiting.

Succes met bevallen.

Groetjes Astrid
(we zijn bezig voor een tweede kindje)
 
Hoi,

Het is inderdaad spannend en afwachten hoe je een bevalling zal ervaren. Ik heb er zelf lang over gedaan (24 uur vanaf de eerste wee) en had ook persdrang bij 4 centimeter ontsluiting (wat ik wel erg vervelend vond), maar ik kijk heel positief terug  op de bevalling. Het was heeeeeel hard werken maar ik zei gelijk toen Eline geboren was: dit doe ik zo nog een keer! De krachten die er in je vrij komen zijn ongekend. Ik was zo vreselijk trots op mezelf na afloop. En ja...ik zag het ook wel eens helemaal niet meer zitten. Een paar traantjes (lucht lekker op) en hop, we moeten door!

Samengevat: Ja  het doet pijn en er zijn zeker leukere dingen te bedenken maar het is een van de weinige keren dat je in je leven pijn hebt met een doel! Je krijgt er iets heel moois voor terug. Dat staat als een paal boven water. Laat je niet ontmoedigen door negatieve verhalen en stel je vooraf niet in op een "gemiddelde" eerste bevalling van 12 uur. Soms duurt het korter, maar soms ook langer!

Laat na afloop eens weten wat je er van vond!

Succes met de laatste loodjes of misschien ben je inmiddels al wel moeder.
Ingeborg
 
de bevalling van mijn eerste was een makkie.
dat zeg ik nu, maar vooraf zag ik er ook behoorlijk tegenop. Tijdens mijn bevalling zat ik steeds te wachten op die vreselijke pijn die vast zou komen, maar die kwam dus helemaal niet. Mijn bevalling was echt relaxt, ik heb bv maar een perswee gehad en mijn kind was er al. Al met al duurde mijn bevalling van de eerste echte wee tot aan de geboorte 9 uur, maar daarvan waren de eerste 8 uur echt een makkie, kon gewoon doen wat ik wilde, beetje lezen, beetje rondlopen ed. Laatet uurtje was wel wat pittiger, maar achteraf viel zelfs dat nog wel mee. Bij de eerste perswee had ik wel zoiets van....ojeeee, dit is het echte werk, dit wil ik niet dit ga ik nooit redden.....maar dat hoefde dus ook niet want mijn dochter was er toen al.

Wat wel een nadeel was dat ik twee dagen van tevoren al voorweeen had. Overdag met de nodige afleiding was het heel goed te doen en kon ik aardig uit de voeten, maar 's nachts kon ik er net niet van slapen en daarom was ik wel behoorljk moe toen de bevalling echt begon.

Nu merk ik dat ik heel laconiek ben over de bevalling. Deze zal wel zo ongelooflijk snel gaan dat wordt pas echt en makkie. Maar ja.......nu horde ik van iemand anders dat de bevalling van een tweede vaak wel sneller gaat, maar vaak ook een stuk heftiger is que weeen ed. Dus stiekem zit ik hem nu toch wel weer een betje te knijpen.
 
Ik persoonlijk heb niet echt moeilijke (maar wel hele heftige) bevallingen  gehad: eerste 5 uur, tweede nog geen uur. Ik was als de dood voor een knipje, heb het twee maal gehad en twee maal naderhand moeten vragen of ik 'm nu gehad had of niet.

Maar bevallingen zijn net als zwangerschappen voor ieder mens anders. Wat ik je wel kan aanraden: volg een zwangerschapscursus, zodat je je bewust voorbereid op je bevalling en je je ervaringen met anderen kunt delen. Ik heb het beide keren gedaan en ben beide keren onzeker maar rustig de bevalling in gegaan. En ook nu ik zwanger ben van mijn derde wil ik weer zo'n cursus gaan doen.
 
ik vond het heel erg meevallen! Tegen half 12 's avonds braken mijn vliezen, en toen bleek dat het vruchtwater bruin was hebben we de verloskundige gebeld en zijn we naar het ziekenhuis gegaan. Ik had daarvoor wat menstruatiepijn gevoeld, maar wel om de 5 minuten, voorweeen dus. In het ziekenhuis werd ik aan de monitor gelegd, alles was goed met de kleine en ik had pas 2 cm ontsluiting om half 1. Toen kreeg ik ook pas mijn eerste echte wee. Om half 5, 5 uur kreeg ik persweeen en werd de verloskundige in aller ijl opgeroepen. Zodra ze er was bleek dat ik volledige ontsluiting had en mocht ik gaan persen. Drie kwartier later is onze dochter geboren, met een kleine knip.
Ik vond het heel goed te doen, en stond een klein uurtje later onder de douche. Ben de hele dag gewoon op geweest, en de rest van de kraamtijd heb ik ook niet in bed gelegen overdag. Snel herstel dus!
Tuurlijk doet het pijn, maar je kan er veel beter mee omgaan dan je van te voren denkt, omdat je weet waarvoor je het doet.

groetjes, Ellen
 

hoi hoi

ook hier is het het 100% meegevallen.
de hele dag rommelde er al van alles en wist eigenlijk dat dat het echt was.. tegen 22u werd het heftiger en ben ik onder de douche gaan zitten met een tuinstoel..daar heb ik een half uurtje gezeten en toen was het zo heftig dat ik mezelf niet eens meer afgedroogd heb en zo mn bed op gekropen ben, maar het was wel nog goed op te vangen.. de verloskundige gebeld en toen die kwam had ik al 4cm ontsluiting..dat was om half 1..om 02.00u was de verloskundige er weer en had ik volledige ontsluiting.. en zelfs tot dat punt was het goed weg te puffen en zuchten.

persen ging goed..maar   yara wilde er niet uit komen.. dus ben na 5 kwartier persen in de auto gezet met persweeen en moesten we naar het ziekenhuis..   eenmaal daar hebben ze me een knip gegeven en hebben ze yara met de kiwi geholpen eruit te komen (soort vacuum).
dat vond ik iets minder..dat deed wel echt zeer!!
eenmaal geboren bleek yara een sterrekijkertje te zijn en was dat de reden dat ze er niet uit kon..ze woog ook nog eens 8 pond.. dus die combinatie was niet helemaal prettig..maar al met al is ze om 3.58 geboren.. erg vlot dus voor een eerste.. maar het viel mij echt mee..

groetjes jose
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan