<p>Hallo allemaal,</p><p>Inmiddels ben ik al bijna 6 maanden moeder van een zoontje. Alles gaat goed en hij is een heerlijk vrolijk mannetje (natuurlijk niet altijd
). </p><p>Ik merk alleen dat ik niet zoveel durf te ondernemen met mijn zoontje. Vind het belangrijk dat hij goed slaapt (en hij slaapt nog veel!), dus ik plan altijd alles om zijn slaapjes heen en dat is af en toe lastig als je wilt afspreken. Ik wil ook niet dat iedereen zich altijd maar aan mij moet aanpassen. Iedereen zegt ook altijd dat je baby mee moet gaan in jouw ritme. Dat weet ik, maar ik vind het gewoon lastig. Ben bang als ik hem uit zijn slaapje haal om ergens naartoe te gaan dat hij dan chagrijnig wordt/niet uitgerust is en dat wil ik niet. Volgende week gaan we naar vrienden toe en we kunnen geen oppas regelen, dus de kleine gaat mee. Dat betekent daar ’s avonds naar bed brengen en ’s avonds/’s nachts als we naar huis gaan weer meenemen. Ik word nu al gek van mezelf omdat ik allemaal scenario’s aan het bedenken ben dat hij dan ’s nachts niet meer wil slapen als we thuiskomen. Slaat waarschijnlijk allemaal nergens op, maar vind het af en toe gewoon zo lastig. Maar heb ook behoefte om weer meer te socializen met vrienden en familie. Hoe gaan jullie hiermee om? Gewoon doen en ervaren hoe het gaat?</p>