hoi allemaal,
Volgens mij heb ik nooit zo.n verdriet gehad dan ik nu heb.
Mijn man heeft mij na een ruzie laten weten dat hij totaal geen respect
voor mij heeft en dat hij daardoor niet meer van mij houd.
De ruzie was op zich het ergste niet, maar ik mocht hem geen grote mond
geven terwijl hij dat wel deed bij mij. Niks kan ik meer goed doen. Ik
ben geen goede vrouw, geen goede huisvrouw, ik kan de kids niet
opvoeden,en ik zorg er daardoor ook niet voor dat hij gelukkig
is. Ik mag geen grote mond hebben tegen hem, en moet er voor zorgen dat
ik altijd de vrede bewaar in huis en dat ik altijd in een goed humeur
ben. Doe ik dit alles niet, dan heeft ons huwelijk geen zin meer.
Het probleem word voor mij nu nog roter, want volgende week maandag heb
ik mijn NOD, en ik heb het flauw vermoeden dat ik zwanger ben. En dat
wil ik nu helaas niet. Tjonge dit te zeggen doet me zoveel pijn, want
ik hoopte zo op nog een kindje......... Scheiden wil hij niet, en ik
kan nog een scheiding niet aan. Dus zolang de kids nog thuis zijn,
blijven we bij elkaar, maar ik weet niet hoe dat gaan zal.
Hopelijk komt hij er nog op terug en hoor ik de ware reden waarom hij
zo vreemd doet. Meiden, sorry maar ik moest dit ff kwijt, ik voel me zo
enorm tegen de rond geslagen nu. Zo op....
Hester
Volgens mij heb ik nooit zo.n verdriet gehad dan ik nu heb.
Mijn man heeft mij na een ruzie laten weten dat hij totaal geen respect
voor mij heeft en dat hij daardoor niet meer van mij houd.
De ruzie was op zich het ergste niet, maar ik mocht hem geen grote mond
geven terwijl hij dat wel deed bij mij. Niks kan ik meer goed doen. Ik
ben geen goede vrouw, geen goede huisvrouw, ik kan de kids niet
opvoeden,en ik zorg er daardoor ook niet voor dat hij gelukkig
is. Ik mag geen grote mond hebben tegen hem, en moet er voor zorgen dat
ik altijd de vrede bewaar in huis en dat ik altijd in een goed humeur
ben. Doe ik dit alles niet, dan heeft ons huwelijk geen zin meer.
Het probleem word voor mij nu nog roter, want volgende week maandag heb
ik mijn NOD, en ik heb het flauw vermoeden dat ik zwanger ben. En dat
wil ik nu helaas niet. Tjonge dit te zeggen doet me zoveel pijn, want
ik hoopte zo op nog een kindje......... Scheiden wil hij niet, en ik
kan nog een scheiding niet aan. Dus zolang de kids nog thuis zijn,
blijven we bij elkaar, maar ik weet niet hoe dat gaan zal.
Hopelijk komt hij er nog op terug en hoor ik de ware reden waarom hij
zo vreemd doet. Meiden, sorry maar ik moest dit ff kwijt, ik voel me zo
enorm tegen de rond geslagen nu. Zo op....
Hester