Mentaal op

P

Pucka

<p>Hallo allemaal,</p><p>ik heb al vaker mijn verhaal hier gedaan. Maar om een lang verhaal kort te maken.</p><p>in december bleek de 20 weken echo niet goed en met 23 weken is de bevalling in werking gezet en is ons zoontje Sam geboren.</p><p>na een lichamelijke nasleep (11 weken na bevalling pas gecureteerd) ben ik vorige maand voor het eerst ongesteld geworden. Blij dat mijn lichaam weer alles op pakt maar ook een spannend moment.</p><p>nu was ik van de week al bijna een week over tijd. Maar alles moet natuurlijk nog op gang komen. Toch had ik het gevoel dat ik weer zwanger was. Zere borsten, steekjes in de buik, raar misselijk etc. Helaas toch ongesteld geworden. </p><p>Ik had niet verwacht dat ik het daar zo moeilijk mee zou krijgen. Sindsdien ben ik mezelf helemaal niet meer. Veel huilen. Chaggerijnig en voel me erg eenzaam. Mn vriend verwerkt het heel anders en is er heel luchtig over. Hij vind het logisch dat het na de eerste keer niet gelijk raak is. (Is ook)</p><p>maar de wens is zooo groot. Ik heb nu echt het idee dat het ons nooit meer gaat lukken :( </p><p>Ook nog dubbel dat 2 schoonzusjes kort geleden zijn bevallen (we waren tegelijk zwanger). Alles is nu even heel heftig helaas.</p><p>hebben jullie wat positieve verhalen na een vroeggeboorte/miskraam met een volgende zwangerschap? </p>
 
Ach meid, natuurlijk heb je het er moeilijk mee. En het lijkt me ook logisch dat je het nog allemaal een plekje moet geven en dat je emotioneel wordt na de eerste keer ongesteld worden en dat je er dan ook weer mee bezig bent. En ook alles weer opgerakeld wordt.
Ik heb helaas geen tips, maar neem er gewoon de tijd voor om alles te verwerken en hopelijk ben je gauw weer zwanger en mag je een gezond kindje bij je dragen. Probeer het van de positieve manier te zien. Je bent al eens zwanger geworden, de kans is groot dat je dat weer wordt. Hopelijk over een jaartje of wat heb je een kindje in je armen liggen die hopelijk wel bij jullie mag blijven.
Veel sterkte met verwerken. Knuffel. 
 
G-G
bedankt voor je lieve woorden!
Dat is allemaal ook helemaal waar. Het is op dit moment alleen een beetje lastig om die gedachtes boven de negatieve te laten komen. Met het feit dat we constant nu geconfronteerd worden met babies. En zwangeren. Erg lastig.
ik waardeer je woorden enorm. Dankjewel xx
 
Ik herken je gevoel. Ik ben in februari 2018 bevallen van ons zoontje na een zwangerschap van 28 weken. Hij is overleden in mijn buik en er is geen oorzaak gevonden. Mijn cyclus kwam helemaal niet op gang, vloeide elke twee weken na de 6 weken kraamvloed. Ik was het vertrouwen kwijt en zo bang dat ik niet meer zwanger zou worden. Van ons zoontje was ik ook pas na 11 rondes zwanger. In mei had ik ineens toch een normale cyclus en toen ben ik ook meteen zwanger geworden. En afgelopen februari ben ik bevallen van een gezonde dochter. Ik hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt. En dat je heel snel weer zwanger mag zijn. Al zal het geen zorgeloze zwangerschap worden, er zijn ook echt momenten dat je er van geniet 
 
Sunshinexxx
wat heftig zeg. Vervelend dat er ook geen oorzaak is gevonden.
maar wat een mooi afloop! Gefeliciteerd met je dochtertje! Ik snap dat het niet zorgeloos zal worden. Maar heb er alles voor over om een gezond levend kindje ter wereld te brengen
 
Misschien is het niet een gek idee om het hierover met een professioneel iemand te hebben. Vooral met die negatieve gedachtes etc, er zijn manieren om die om te buigen en het een plekje te kunnen geven - hoe moeilijk dat ook zal zijn met deze situatie
 
IC J
Ik snap wat je bedoeld maar ik loop al bij iemand :)
maar daar heb ik niet zo heel veel aan op dit gebied. Want ja het is gewoon rouwverwerking.. en ik vind het ook prettiger om met lotgenoten te praten die een wat positievere uitkomst hebben. Zodat ik daar met Mn gedachten ook naartoe kan leven.
 
Oh wat goed dat je wel al hulp bij het rouwen hebt. Is en blijft een klotesituatie. 
Ik heb afgelopen januari overigens ook een miskraam gehad. Wel in een veel vroeger stadium dus wat dat betreft niet vergelijkbaar. Het was nog een drieling ook - via natuurlijke weg. Ben na het opwekken van de mk met cytotec, 2 weken later alsnog met spoed opgenomen en gecurreteerd door veel bloedverlies. 5 maart is mijn cyclus weer begonnen en nu ben ik 8 weken zwanger. Doodeng maar voor nu wel al een positieve echo gehad. Hopelijk is dat voor jou binnenkort ook zo ❤
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan