Hoi pucka,
Ik heb al je verhalen gelezen en ik ben vorig jaar juni bevallen van een kindje met een skeletdysplasie.
Ik als ik het goed gelezen heb wist je tijdens je zwangerschap al wat jullie kindje had? Hebben ze ook een wes test gedaan of was het zo duidelijk via de echo's? En hoe groot is de kans voor jullie volgende keer? Wij worstelen daar nog steeds mee. Wij hebben nog niet alle uitslagen..
Wij wilde sowieso een half jaar wachten en na een half jaar zeiden we dat we eigenlijk zo iets hadden dat het soort van oneerlijk was om alweer verder te kijken in de toekomst terwijl het nog zo kort geleden is terwijl ons kinder wens ook enorm groot is. Wij wachten in ieder geval nu tot na haar verjaardag om dan weer eens verder te gaan.
Ik wens je nog veel sterkte met jullie verlies en ik zou zeggen neem de tijd. Ze zeggen 9 maanden op 9 maanden af. Al was het geen 9 maanden maar 5/5,5 maanden. Die tijd heeft je lichaam en mentaal nodig. Hoe vervelend het ook is i know. alles en iedereen om je heen. Maar wie weet hebben zij veel moeite gedaan of ook zover te komen.
Veel met je liefde er over blijven praten en maak er geen op sessie van. Vind ik persoonlijk. Des te liefdevoller en rustiger in je hoofd en lichaam kan je dan misschien wel weer genieten van je volgende zwangerschap.
Vriendelijke groet.
Ik heb al je verhalen gelezen en ik ben vorig jaar juni bevallen van een kindje met een skeletdysplasie.
Ik als ik het goed gelezen heb wist je tijdens je zwangerschap al wat jullie kindje had? Hebben ze ook een wes test gedaan of was het zo duidelijk via de echo's? En hoe groot is de kans voor jullie volgende keer? Wij worstelen daar nog steeds mee. Wij hebben nog niet alle uitslagen..
Wij wilde sowieso een half jaar wachten en na een half jaar zeiden we dat we eigenlijk zo iets hadden dat het soort van oneerlijk was om alweer verder te kijken in de toekomst terwijl het nog zo kort geleden is terwijl ons kinder wens ook enorm groot is. Wij wachten in ieder geval nu tot na haar verjaardag om dan weer eens verder te gaan.
Ik wens je nog veel sterkte met jullie verlies en ik zou zeggen neem de tijd. Ze zeggen 9 maanden op 9 maanden af. Al was het geen 9 maanden maar 5/5,5 maanden. Die tijd heeft je lichaam en mentaal nodig. Hoe vervelend het ook is i know. alles en iedereen om je heen. Maar wie weet hebben zij veel moeite gedaan of ook zover te komen.
Veel met je liefde er over blijven praten en maak er geen op sessie van. Vind ik persoonlijk. Des te liefdevoller en rustiger in je hoofd en lichaam kan je dan misschien wel weer genieten van je volgende zwangerschap.
Vriendelijke groet.