Mentaal zwaar tijdens zwangerschap

Goedemorgen allen,

Ik wil even iets in de groep gooien en vragen of meer aanstaande mama's hier last van hebben.

Ik ben nu 14 weken zwanger en heb tot nu toe een voorbeeldige zwangerschap. Geen klachten van misselijkheid o.i.d.. Ik ben alleen moe (maar kan ook door de periode van het jaar komen) en heb vaker honger. Maar dat is dan ook echt alles waar ik 'last' van heb.

Ik merk nu dat ik vaak de gedachte heb 'als het maar goed gaat met de kleine'. En ik denk dat ik die gedachte komt omdat ik verder geen klachten heb. Als ik er met mensen in mijn omgeving over praat zegt iedereen 'joh wees blij dat je geen klachten hebt' en 'als het niet goed zou zijn, dan voel je dat wel'.

Maar toch had ik liever wel klachten gehad, want dat geeft me meer rust in mijn hoofd.
Ben ik de enige die er zo over denkt? Of zijn er meer aanstaande mama's die zo denken?
 
Ik ben nu niet zwanger.. maar beiden keren ondanks misselijkheid wel veel last van die gedachtes gehad. Het zegt niks of je wel of geen klachten hebt. Ik heb 1x een extra echo gehad omdat ik me een keer enorm goed voelde 1 dag. Maar ook deze zorgen horen er echt bij. Het is een onzekere tijd. Het gaat pas over als je je kindje dagelijks goed voelt is mijn ervaring..
 
Het zegt niks dat je geen klachten hebt, mensen hebben altijd wel iets te zeggen en willen graag hun mening geven, zo zit de mens in elkaar. Heb je klachten, is er misschien wel iets mis en heb je geen klachten zeggen mensen eigenlijk het zelfde.
Het is wel zo dat je het zelf het beste aanvoelt natuurlijk als er iets mis is en geloof me, je kan echt vertrouwen al op je moederlijke instinct en mocht je toch je zorgen maken dan de verloskundige bellen. Je kan beter te veel als te weinig vragen! :)
 
Ik heb wel veel klachten van mijn zwangerschap. Tot 16 weken kotsmisselijk incl medicatie. Maar ik heb me ook veel zorgen gemaakt hoor. Bij beide zwangerschappen heb ik angsten over miskramen gehad, zeker geweten dat de baby nu echt dood was, zwaarmoedig gevoel over dat het nooit goed kon aflopen. Die onzekerheid hoort er een beetje bij. Praat erover met de verloskundige, die kan je geruststellen. Want doorlopen met angsten die erger worden is niet goed.  

Die klachten zeggen ook niet zoveel. Mensen met veel klachten krijgen net zo vaak miskramen. De hoeveelheid klachten zegt niets over het succes van de zwangerschap. 

Als je rond 18-20 weken de baby vaker gaat voelen (misschien later als je een placenta aan de voorzijde hebt) dan heb je vaker wat geruststelling over dat de baby het nog naar zijn zin heeft. Wat ik tot die tijd gedaan heb, is 2 echo's zelf betalen, pretecho's. 
7 weken, 11 weken, 13 weken, 20 weken zijn vergoed, en met 9 weken en 15 weken (geslachtsbepaling :)) heb ik zelf betaald. En tussen 15 en 20 weken ben ik 1 keer het hartje wezen luisteren, toen ik wat in paniek raakte. Ik voelde de baby al elke dag en toen 2 dagen niet. Maar het ging goed. 



 
Ik had wel klachten tijdens mijn zwangerschap, vooral aan het begin (tussen week 5 en 12). Maar ook ik maakte me zorgen, had ik wel "genoeg" klachten om echt goed zwanger te zijn? En de ene dag had ik wel last van X en de dag erna weer niet of veel minder, zou het dan nog wel goed zitten? 
Volgens mij hoort je zorgen maken wel bij het zwanger zijn ;) Het is zó bijzonder en zó kostbaar, logisch dat je zoekt naar een soort van controle. Alleen: die is er niet. Met of zonder klachten. 
Bovendien zit je nu een beetje in de fase van je zwangerschap dat je sowieso waarschijnlijk erg weinig klachten (meer) hebt. Rond die tijd knapte ik zelf bijvoorbeeld juist weer heel erg op en was ik ook alleen een beetje moe en had ik honger als een wolf. Binnenkort ga je waarschijnlijk je kindje voelen en dat maakt ook al heel veel goed
 
Ik had bij mijn eerste zwangerschap nauwelijks klachten, alleen moe en veel honger. Bij mijn tweede zangerschap had ik helemaal geen klachten. Ook niet moe of hongerig, nee echt helemaal niks. Ik was toen ook heel bang dat het niet goed zat, maar is helemaal goed gekomen hoor!!
 
Maar wat hierboven gezegd wordt, zorgen maken tijdens de zwangerschap horen er denk ik een beetje bij. Ik maakte me om alles zorgen. Ook als je wel klachten hebt (wat sowieso al niet fijn is) kun je je druk maken of het wel goed gaat met je kleintje.

Ik weet nog wel dat ik als ik eenmaal een gezond kindje in mn handen had ik beide keren dacht van “had ik maar geweten dat alles goed is en dat ik dit mooie kindje er voor terug zou krijgen, dan had ik me niet zo’n zorgen hoeven maken”. Maar dat weet je helaas pas achteraf.
 
Ik was ook totaal niet misselijk, maar wel juist ontzettend moe! Maakte me tot 24/25 ook nog regelmatig zorgen hoor. Is denk ik wel normaal..
 
Terug
Bovenaan