Mijn complinenten

Hiya Annemiek,

Wat een leuke reactie van je, ik vind het hier zelf ook zo gezellig. Iedereen steun elkaar, deelt met elkaar...en inderdaad je ziet het steeds minder vaak, dat mensen elkaar niet beoordelen maar gewoon meningen delen en elkaar respecteren.

Oh trouwens zie ik het nou goed...zit er 19 jaar tussen jouw twee kinderen? Wow dat is weer een heel andere ervaring lijkt me.

Ajuus ilja mv Maximus 30-08-2006
 
Hallo zomermama's,

Bedankt voor de leuke reactie's. Het doet me dus echt deugd dat er nog mensen op onze aardkloot rondlopen die aan elkaar denken.

Ilja,

Inderdaad zit er bijna 19 jaar tussen mijn kinderen. dit was eigenlijk niet de bedoeling. Want om met je bijna 44 jaar nog voor een ukkie te kiezen, alleen het risico al wat je loopt. Dat is wel iets om even bij stil te staan. Nou had ik geen gelegenheid gehad om er bij stil te staan, want ik kwam er bij 22 weken en 3 dagen achter dat er iets groeide in mijn buik. Ik was al bijna 2 jaar bezig met een vervroegde overgang en mijn oudste knaap die woont al sinds vorig jaar op zichzelf. Dus dan denk je iets meer tijd aan jezelf te kunnen gaan besteden. Ik heb ook gelijk een vruchtwaterpunctie laten doen omdat ik zeker wilde weten of ons kindje gezond was. Nou dat was/is hij zeker.
Na een geweldig fijne zwangerschap (nou ja, halve zwangerschap) ben ik met 42 weken (op 2 maart 2007) bevallen van Rowan (een flitsbevalling van wel 2 minuten). Ik was na enkele uren al weer thuis en heb alleen die avond op mijn bed gelegen en vanaf de volgende dag draaide ik mijn huishouden weer.
Het is wel een hele omslag om weer een kleintje in huis te hebben maar alles gaat tot op heden van een leien dakje. Dit na een heel turbulent jaar want 3 weken voordat ik zwanger was geraakt heeft mijn oudste zoon Wesley een ernstig auto-ongeluk gehad waarbij zijn toen evenoude neef (toen allebei 17 jaar) om het leven is gekomen en Wesley zijn nek brak. Gelukkig is hij er helemaal bovenop gekomen en mag zich inmiddels een grote broer noemen. De naam Rowan is een combinatie van de eerste letters van mijn hubbie Ro, de W van Wesley en uiteraard de An van Annemiek.

Inmiddels is dit toch nog een flink verhaal geworden ... sorry.

Hier nog even een fotootje van mijn 2 binken.



Groetjes,

Annemiek
 
Hoi Annemiek(e?),

Wat een mooie mannekes heb je! En wat een verhaal over je oudste, dat was echt schrikken, gelukkig gaat het nu beter met hem, maar toch...pfffff... de nachtmerrie van iedere ouder.

Lees lekker mee, enne voel je vrij om ook mee te schrijven!

Dikke knuffel voor de kleine (de oudste zit er vast niet op te wachten)

Groetjes Nanda, mv Tess (17-08)
 

Bedankt voor je lieve reactie!!
Voel je welkom om vaker hier te komen schrijven..

Esmé mv Kay
 
wow annemiek wat een verhaal zeg!! Gelukkig gaat het met je oudste weer goed, wat een enorme schrik zou dat geweest moeten zijn zeg.

In ieder geval veel plezier op je forum, en als het daar minder gezellig is kom je toch gewoon hier kletsen!!
 
Hoi Annemiek,

tja na zulke lieve en warme woorden en dan zo ´n persoonlijk verhaal wil ik ook iets tegen je zeggen;

welkom en wat een gave foto van je twee zonen!!!   Wat moet dit ook bijzonder voor Wesley zijn....

Ik hoop dat alles van een leien dakje blijft gaan.

Liefs Renske mv Isa (29/05/04) en Meike (12/07/06)
 
Hi weer Annemiek,

Jemig wat een rare, verwarrende tijd moet dat geweest zijn. Ben blij dat het nu van een leien dakje gaat met je gezin. Rowan heeft maar geluk met zo'n grote broer.

Ajuus ilja, mv Maximus 30-08-3006
 
Nah doe ik het weer! 3006 moet uiteraard 2006 zijn. (of ik ben ineens in een soort van terminator twillight zone beland en heb een kind uit de toekomst)
 
Terug
Bovenaan