Deze reacties stellen me wel gerust. Ik voelde me echt alsof ik haar niet genoeg in de gaten houd, of haar teveel laat doen waar ze nog niet klaar voor is ofzo. Maar je houdt het toch niet tegen, en ik heb haar tot nu toe altijd haar nieuwste interesse laten oefenen (stopcontacten daargelaten ?)
Ze heeft nog geen schoenen. Het zijn echt nog maar wat onzekere stappen langs meubels. Binnen heeft ze antislip sokken aan, en buiten leren slofjes van Lodger, waar een rubberen dun zooltje onder zit. Buiten zetten we haar wel op de grond hoor. Ze kruipt vaak in de tuin, en gaat hier en daar staan. Bij de kinderboerderij even staan tegen de omheining. In de speeltuin bij de babytafeltjes en het klimrek, lekker kindjes kijken. Verder is het nog veel in de wagen/doek als je zelf vooruit wil komen haha! Of tillen, glijbaan af enzo. Zitten in de zandbak. Zodra het lopen wat vordert wil ik inderdaad haar eerste schoentjes uitzoeken, en dan even goed letten op de pasvorm.
Het vallen is echt wel eng ja. Je hoort echt de klap als haar hoofdje de grond raakt. Dat je je afvraagt, hoe is dat koppie nog heel? Ze heeft 1 keer een lichte bult gehad. En verder echt helemaal niks. Maar het klinkt heel akelig, zeker als je hoort hoe hard ze huilt. ?