Mijn grote "geheim"

A

Anoniem

Guest
Het klinkt allemaal heel spannend maar dat is het echt niet. Ik baal er heel erg van.
Mijn "geheim" is namelijk dat ik het erg moeilijk vind om met Tyche iets te doen. Van spelletjes ofzo. Het lukt gewoon niet.
Puzzelen gaat even goed, en dan gooit madame alles door de kamer.
Liedjes zingen, verhaaltje lezen, knuffelen... dat wil ik wel maar Tyche niet. Liedjes zingen af en toe maar dan moet ze wel kunnen dansen.
Pakkertje doen vind ze wel leuk maar dat hou ik ook geen uur vol zeg maar.

Ik schaam me hier best wel voor. En mijn vraag is dan ook: wat doen jullie heel de dag met je kindjes...

Ik weet zeker dat het over een paar jaar wel zal gaan want dan kun je gaan memory-en ofzo en al iets uitleggen.. maar nu..

Durf dit zelfs in mijn omgeving niet te zeggen want voel me er best slecht over.

Groetjes Kirsten
 
Hee Kirsten, wat vind je dan zo erg???

Ik ben ook niet alle dagen in touw met Meike hoor. Zij kan zich goed zelf vermaken en vind het vaak snel te gek gaan (Miepje).

Ballen rollen vind ze leuk en lekker naar buiten op de fiets of in de wagen.

Isa is nu 3 en daar zijn de memory en puzzels aan besteed. Ze deed al eerder puzzels hoor maar dat liet ik haar alleen doen.

Concentreer je op wat wel leuk is en wat wel lukt en laat de rest even varen (even een juffenadvies). Kinderen voelen best veel aan en misschien ook wel jouw frustratie. Doe iets wat jullie alletwee leuk vinden en probeer over een week of wat weer een puzzeltje of wat anders wat moeilijk ging.

Maak je niet te druk hoor, ik vind jouw geheim niet zo dramatisch.

Liefs Renske
 

Hoi,

Ik denk dat je je daar niet echt voor hoeft te schamen want lang spelen met hetzelfde kunnen de meeste nog niet. Mijn zoontje ( 15 maanden) gooit ook met alles,het is net een wervelstorm in huis hij haalt elk laatje leeg wat hij tegenkomt en natuurlijk mag dat niet van mij dus dan zeg ik er wat van en dan word ie weer vreselijk nijdig zo gaat het zo'n beetje heel de dag. Ik ga nogal veel naar buiten,wandelen,naar de speeltuin,kinderboerderij,zwemmen dat soort dingen.
Dit is denk ik even een moeilijke periode. Succes ermee.

groetjes Geertruida
 
Daar hoef je je echt niet voor te schamen hoor. Ik weet ook niet altijd goed wat ik met Marissa moet doen. Gelukkig kan ze zich aardig goed zelf vermaken en zit ik te kijken wat ze allemaal doet. Probeer haar ook eens wat hele simpele dingen te geven zoals een lege colafles ofzo, daar zijn ze zelf soms heel lang zoet mee.

Ik lees Marissa ook niet voor, maar heb van die kleine boekjes met zo'n flapje die ze zelf open kan slaan en waar dan wat achter zit verstopt. Dat vind ze erg leuk, dan kan ze zelf de flapjes openmaken.  Gewone voorleesboeken waar ze alleen maar moet luisteren vind ze ook niets. Of het overrollen van een bal.

Mischien hebben ze in de bibliotheek wel boeken met babyspelletjes.
 
Hai Kirsten

Weet je, ik denk dat dit voor velen van ons wel herkenbaar is hoor. Ik weet in ieder geval nog dat toen ik alleen Gijs had, ik dit ook had. Want alles wat je doet, duurt maar even en écht spelletjes doen in de zin van puzzelen en memorie: daar zijn ze nog te klein voor.

Wat ik deed: veel naar buiten, afspreken met vriendinnen (met kinderen, nog leuker)boekjes lezen, plaatsjes kijken, auto's en boten kijken buiten, liedjes zingen en zo vaak mogelijk ook stimuleren dat hij zelf speelde............. Maar zo af en toe vloog hetme ook aan hoor en dacht ik net als jij: ik doe niet genoeg met hem, maar ik weet niet wat ik nog meer moet doen!!

Met Sophie is het weer anders: zij heeft de hele tijd haar broer om zich heen, vermaakt zich prima zelf en doet vaak 'mee' als wij spelen (memoriekaartjes op de grond gooien en weer oprapen, puzzelstukjes aangeven, dominosteentjes in het doosje doen en er weer uithalen). Een stuk makkelijker dus met twee......

Niet schuldig of verdrietig voelen hoor, het is echt niet gek!!
Liefs
Susan
 
Volgens mij hoef je je niet druk te maken hoor. Je onderneemt toch ook leuke dingen met je dochter? Als ze nog zo jong zijn spelen ze toch nog niet echt samen. Tenminste Stijn niet hoor. Hij vind het wel gezellig als we samen alle blokjes uit de doos halen en dan weer alle blokjes in de doos doen en dan weer, haha, etc... Heerlijk dat hij zich alleen kan vermaken. Meestal hebben we aan tafel, rond het eten, quality time en doen we iets leerzaams.
 
Tyche kan ook heel goed alleen spelen. Inderdaad dus ook met een lege fles ofzo, simpele dingen. Maar af en toe denk ik echt: Moet ik niet iets doen met haar?
En dan ga ik dus maar naar buiten en op bezoek ergens.
Ik vind het wel vervelend dat ik mijn familie/vriendengroep nog geen kleine kindjes zijn.
Dus het valt me inderdaad wel ooit aan en dan denk ik dat ik haar te kort doe.
En vaak kan ze met papa wel spelletjes lief spelen en uren (ja ik overdrijf) bezig zijn...
Maar het komt dus bij iedereen voor,,, dat lucht al een beetje op..
 
spelen met lukas? Wat is dat? Lukas is een heel ondernemend mannetje wat het liefst overal bovenop klimt en dingen doet die hij niet mag doen. Soms heeft hij even geduld om met mij met de vormenstoof te spelen of een toren van blokken te bouwen maar dat duurt nooit lang.

Voorlezen, vergeet het maar
liedsjes zingen, vergeet het maar

Naar buiten! dAt is wat hij wil, dingen zien en dat doen we dus ook maar vaak.

Ooit zal het hopelijk wel komen dat hij wat rustiger wordt en echt kan spelen maar nu absoluut niet. Ik maakte me daar ook wel druk om (waar maakte ik me niet druk om!) maar ondertussen haal ik mijn schouders maar op en doe mijn best om mijn mannetje te vermaken want hij gaat echt niet uren met een lege fles, muziekdoos, ballen etc spelen. Ik denk dat ik hem dan eerst maar eens moet leren stilzitten (zucht...)

Annemieke
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan