<p>Hoi dames, </p><p>Misschien hoort mijn topic hier niet thuis. Maar moet even mijn verhaal kwijt. </p><p>Jaren zou ik graag een kind krijgen mocht dit natuurlijk mij gegund zijn. Maar mijn man stelt al 10 jaar uit. Hij geeft aan dat hij graag een kind wil maar er nog niet klaar voor is. </p><p>Eerst had hij allemaal voorwaardes. Bijv een koop huis. Zijn hobby's, hij en ik een vaste baan. Auto rijbewijs. En ga zo maar door. Elke keer als hij met een nieuwe voorwaarde kwam ging er volle moed tegen aan om het voor elkaar te krijgen. En kwam hij als ik of wij het weer voorelkaar hadden met een nieuwe voorwaarde. Maar nu is dan ook echt het lijstje van hem helemaal afgewerkt. Dat is nu al zo'n 3 jaar geleden. Maar nu zilegt hij steeds dat het niet goed voelt omdat hij er nog niet klaar voor is. </p><p>Ondertussen wordt ik zo ongeduldig. Iedereen om mij heen. Heeft zijn of haar kinderen al op het middelbaar beroepsonderwijs zitten. En zelfs de laatbloeiers in mijn vriendenkring hebben hun gezinnetje compleet. Vandaag vertelde mijn stiefzusje dat ze zwanger is. Ik huilde er zelfs om. Gelukkig denk ze dat ik huilde van blijdschap. Maar ik baal om mij zelf dat ik huil omdat ik zulk nieuws niet zelf kan vertellen. En voel ik mij nu een ontzettend kl*OTE</p><p>Ik merk ook dat ik steeds vervelende doe tegen mijn man en mijn omgeving. Zo vroeg laatst mijn moeder of ik al over kinderen nadacht en ben toen ontzettend boos op haar geworden.</p><p>Ik weet dat mijn kinderwens niet alleen kan waarmaken. En zoals me vriendinnen raak dan perongelijk zwanger maar dit kan ik niet. Ik ben dan wel met de pil gestopt en dat weet mijn man. Maar we gebruiken altijd voorbehoedsmiddelen. Hoe kan ik hem toch overtuigen dat ik niet meer langer wil/kan wachten. Zonder dat er ruzie komt.</p><p> </p><p>Hebben jullie tips? </p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Mijn man blijft uitstellen
- Onderwerp starter Gebruiker10375722
- Startdatum
Lastig hoor!
Ik denk toch vooral te gaan praten met je man. In hoeverre begrijpt hij jouw kant? Wil hij überhaupt wel kinderen? Mag ik vragen hoe oud je bent? Begint de biologische klok al te tikken? Ik zou toch met m’n man proberen een termijn af te spreken. We wachten nog … zo lang en dan beginnen we. Vooral als je schrijft dat je al 10 jaar wacht.. Succes!
Ik denk toch vooral te gaan praten met je man. In hoeverre begrijpt hij jouw kant? Wil hij überhaupt wel kinderen? Mag ik vragen hoe oud je bent? Begint de biologische klok al te tikken? Ik zou toch met m’n man proberen een termijn af te spreken. We wachten nog … zo lang en dan beginnen we. Vooral als je schrijft dat je al 10 jaar wacht.. Succes!
Ik was ook benieuwd naar jullie leeftijden.
En dat uitstellen zo lang klinkt niet echt alsof hij er echt voor wil gaan. Of vindt hij het gewoon heel spannend en is het goed als het zover is?
Lastig hoor. Sterkte x
En dat uitstellen zo lang klinkt niet echt alsof hij er echt voor wil gaan. Of vindt hij het gewoon heel spannend en is het goed als het zover is?
Lastig hoor. Sterkte x
Ik herken de situatie wel een beetje, al is het bij ons (gelukkig) nog geen 10 jaar. Mijn vriend en ik zijn nu bijna 5 jaar samen en hij heeft altijd gezegd dat hij ook kinderen wilde. Toen mijn beste vriendin 2 jaar geleden zwanger werd, was dat een mooie gelegenheid om het balletje op te gooien. Hij kwam toen met de uitspraak: “ja, over een jaar of 5.” Toen was dat voor mij zoiets van; we zien wel. Maar toen hij een paar maanden geleden nog steeds dezelfde insteek had, veranderde er iets in mij. Ik ben ondertussen 30, hij wordt 30: ik wil nu! Wat bij ons geholpen heeft is dat ik mijn haet heb uitgestort bij mijn schoonmoeder en zij heeft met mijn vriend gesproken. Hierdoor kwam het gesprek tussen ons samen ook weer op gang. Mijn vriend heeft totaal geen kennis van het vrouwelijk lichaam en de “houdbaarheidsdatum” die wij hebben. Door het gesprek met zijn moeder heeft hij ingezien dat 5 jaar wachten niet meer reeël is en is hij mee in mijn kinderwens. Hopelijk is er bij jullie ook zo iemand die jouw vriend kan helpen aan het idee te wennen. En hoe moeilijk het ook is: houd het gesprek open. Zorg dat je praat zonder verwijten, maar gewoon over wat je voelt en denkt.veel succes!
Vervelende situatie, dit heb ik zelf ook mee gemaakt. Altijd maar smoesjes (zo zag ik het). Bleek toch echt wel een angst te zijn. Heb er heel goed met hem over gepraat en heb hem in 3 jaar tijd meerdere keren ermee geconfronteerd. Op een gegeven moment was het bij mij klaar. Heb hek dan ook een keus gegeven ondanks dat ik ontzettend van hem hou, om als hij mijn kinderen wens niet in vervulling kon laten brengen ik weg zou gaan. Klinkt heftig maar ik wist 100% zeker dat hij het wel wilde maar er angstig voor was. Succes hoop dat je vriend snel om draait.
Hoe belangrijk is het voor je? Dat is de kernvraag. Mijn vrouw heeft altijd een kinderwens gehad en is er altijd heel duidelijk over geweest dat ze uiteindelijk kinderen wilde. Mijn eis was klaar zijn met hoger onderwijs. Haar eis was dat we voor haar 30ste in ieder geval gingen beginnen met proberen. We hebben er eerlijke gesprekken over gehad, willen we dit beide? Zo nee, dan eindigt het hier. Heel triest maar wel simpel.
Ik moet zeggen dat ik ook bang was, dat ik mij er niet klaar voor voelde. Zelfs tijdens de zwangerschap was ik bang dat ik geen goede vader zou zijn of dat ik het niet leuk zou vinden.
Het gevoel van vader zijn en de vreugde die het geeft is eigenlijk niet uit te leggen aan iemand die geen kinderen heeft.
Daarom kom ik terug op de eerste vraag, hoe belangrijk is het voor jou? Stel dat ultimatum als het moet. Jij hebt ook maar 1 leven, en om een beetje cru te zijn niet alle tijd van de wereld. Je wacht nu al 10(!) jaar? Als dit nog 5 jaar doorgaat, en het dan niet meer lukt denk je dat je dan nog gelukkig bij hem kan zijn?
Ik moet zeggen dat ik ook bang was, dat ik mij er niet klaar voor voelde. Zelfs tijdens de zwangerschap was ik bang dat ik geen goede vader zou zijn of dat ik het niet leuk zou vinden.
Het gevoel van vader zijn en de vreugde die het geeft is eigenlijk niet uit te leggen aan iemand die geen kinderen heeft.
Daarom kom ik terug op de eerste vraag, hoe belangrijk is het voor jou? Stel dat ultimatum als het moet. Jij hebt ook maar 1 leven, en om een beetje cru te zijn niet alle tijd van de wereld. Je wacht nu al 10(!) jaar? Als dit nog 5 jaar doorgaat, en het dan niet meer lukt denk je dat je dan nog gelukkig bij hem kan zijn?
Hoi
Bedankt voor jullie antwoorden. Wij zijn samen 34 jaar.
Praten probeer ik wel. Maar hij is echt geen prater. Hij geeft dan hele korte antwoorden. Bijvoorbeeld heb je nog geantwoord zegt hij nee, en als ik open vragen stel zegt hij altijd ik weet het nog niet. Kom wel naar jou als ik het weet.
Heb soms ook wel eens gezegd dat ik anders weg zou gaan. Maar dat maakt weinig indruk. En zegt dat ik dan moet stoppen machtsspelletjes. Want dat zou volgens hem averechts werken.
Mijn kinderwens is echt groot,
Bedankt voor jullie antwoorden. Wij zijn samen 34 jaar.
Praten probeer ik wel. Maar hij is echt geen prater. Hij geeft dan hele korte antwoorden. Bijvoorbeeld heb je nog geantwoord zegt hij nee, en als ik open vragen stel zegt hij altijd ik weet het nog niet. Kom wel naar jou als ik het weet.
Heb soms ook wel eens gezegd dat ik anders weg zou gaan. Maar dat maakt weinig indruk. En zegt dat ik dan moet stoppen machtsspelletjes. Want dat zou volgens hem averechts werken.
Mijn kinderwens is echt groot,
Hoi dit is wel lastig probleem. Het uitstellen kan ook ander oorzaak zijn. Misschien durft hij dit avontuur niet aan.
Ik heb zelf expartner gehad die geen sterke kinderwens had dan ik. Uiteindelijk liep de relatie stuk. Gelukkig ben ik nu getrouwd met mn man die dolgraag kinderen wil. Wereld van verschil! Persoonlijk vind ik dat kinderwens niet in de weg moet staan in relatie en toekomst omdat teveel belemmering kan geven. En je wilt kind toch opvoeden met liefde van moeder EN vader...
en dat iemand vraagt over de kinderwens is best persoonlijke vraag wat boosheid heel begrijpelijk is.
Ik heb zelf expartner gehad die geen sterke kinderwens had dan ik. Uiteindelijk liep de relatie stuk. Gelukkig ben ik nu getrouwd met mn man die dolgraag kinderen wil. Wereld van verschil! Persoonlijk vind ik dat kinderwens niet in de weg moet staan in relatie en toekomst omdat teveel belemmering kan geven. En je wilt kind toch opvoeden met liefde van moeder EN vader...
en dat iemand vraagt over de kinderwens is best persoonlijke vraag wat boosheid heel begrijpelijk is.