Mijn man blijft uitstellen

Ik zou me persoonlijk heel erg aan het lijntje gehouden voelen als ik jou was. Je bent al 34…. Het is niet zo dat je nu nog zeeën van tijd hebt om te wachten. En daarmee bedoel ik nog een aantal jaar. Je kunt geluk hebben dat het snel gaat, maar ook de pech dat je een aantal jaren nodig hebt. En als je meerdere kindjes wilt dan wordt het nog wat complexer….

Je moet je afvragen wat je belangrijker vindt: een relatie met je man met het risico dat het misschien niet lukt om kindjes te krijgen of dat je echt liever kinderen wilt.

10 jaar wachten is echt meer dan lang genoeg. Persoonlijk zou ik een ultimatum stellen van 6-12 maanden. En dan de daad bij het woord voegen; dus uit elkaar gaan.

Je kunt sowieso eens contact leggen met een Fertiliteitskliniek. Dat heeft een vriendin van 36 ook gedaan om te bekijken hoe haar vruchtbaarheid erbij stond. Misschien geeft je dat ook wat meer inzicht in hoeveel haast je biologisch hebt. Dat staat uiteraard los van je emotionele behoefte… ook met hele goede biologische uitkomst kan je nog steeds uiterlijk op datum X willen starten met proberen. Dat is aan jou.
 
Dat ga ik is achter aan. Misschien dat het duidelijker wordt voor hem dat ik niet eeuwig kan wachten. 
 
En ja ik voel me best wel aan het lijntje gehouden en dat maakt me ook wel weer boos denk ik. 
 
Bedankt voor je tips! 
 
Hoi,
Hier ook nog even advies. Als je al 10 jaar wacht (al kan ik mij voorstellen dat je tien jaar geleden nog zoiets had van, dat komt wel goed) zou ik stoppen met wachten. 
Als hij nu nog nog jaren wilt wachten en niet open staat voor een eerlijk gesprek denk ik niet dat jouw kinderwens in vervulling gaat. 
Uiteraard kunnen het angsten en onzekerheden zijn. Je zou nog eens een serieus gesprek kunnen hebben waarin je een ultimatum stelt en ruimte geeft om zijn echte weerstand te bespreken. 
Maar als ik het zo lees lijkt hij het wel prima te vinden zo en gaat hij ervan uit dat je vruchtbaarheid net zo hoog is bij iemand van 38 jaar als 24 jaar, wat duidelijk niet zo is. 
Zo te lezen heb je ook alles op orde! En ookal had je het misschien heel anders gezien, een kindje krijgen kan ook zonder hem.
Ik ben met zeven weken verlaten door mijn man. Toch ben ik heel blij met de kleine man in mijn buik. 
Ik hoop dat je eruit komt! Hoe dan word je een goede moeder! 
 
Terug
Bovenaan