mijn schoonouders willen het contact verbreken met MIJ

Gelukkig heb ik vanacht goed geslapen, wel vroeg wakker en toen nagedacht......
Ik heb het volgende besloten; we hebben gisteravond er niet meer over gepraat (ik was zo boos) en vanochtend was mijn man al vroeg werken. Ik vind idd ook dat hij achter mij moet staan en mij moet steunen.
Ik heb ook besloten dat ik vind dat hierover 'praten' het alleen maar erger zou maken; zij gooien hun emmer gal over mij leeg en ik mijn emmer over hun, schiet toch niet op? Oke, je bent het dan wel kwijt, maar ik vind dat je elkaar hebt te respecteren en iedereen in zijn waarde moet laten. Als ze het zonodig aan me kwijt willen dan liever per brief, ik heb echt geen zin om een hele emmer gal over me heen te krijgen hoor!

En idd inge, als het DAAROVER gaat (niet op de koffie komen), waar hebben we het dan over? Is dat een reden om het contact met de moeder van hun kleinkinderen te beeindigen?

Boven alles ben ik echt zo verdrietig. 16 dec. wordt patrick 3 jaar en dat vieren we de 13e dec. Zijn ze dan van plan om niet te komen ofzo? Hoe zien ze dat voor zich?

liefs miranda
 
Hallo

Wou je even laten weten dat ik het super jammer voor jullie vind dat het zo moet gaan.
Voelde jouw boosheid ook echt wel als ik je verhaal lees.
Hetzelfde heeft een vriendin van mij ook dus komt mij erg bekend voor in de oren.

Vind het ook sneu voor je man en zoon, dit zal ook effect op hun hebben als ze het doorzetten. En inderdaad jammer dat ze het via je man zeggen. aLs ze zo denken zou ik zeggen laat ze lekker langs komen en vertel het tegen beiden als je beiden bij elkaar bent. Dan kun jij jezelf in iedergeval ook verweren.

Nou meid sterkte hiermee!

Groeten

Diarich
 
Hoi Miranda,

Nou, ik hoop maar dat je er uit kunt komen met ze. Je schoonouders staan (helaas) zo dicht bij je dat je ze erg vaak tegenkomt en er veel sociale gebeurtenissen zijn waar je niet zo makkelijk omheen kunt.

Mijn schoonouders zijn ook niet de makkelijksten. Gelukkig vind mijn man dat zelf ook en alle dingen die zijn voorgevallen was hij het met mij eens, gelukkig.   Zij zijn nogal bemoeierig dus de dingen die hierboven zijn genoemd (doe je dat zo, enz.) komen me erg bekend voor. Gelukkig zitten mijn man en ik op een lijn en heeft hij ze al eens de deur gewezen toen ze het 'beter wisten'.

Sterkte meid. Mijn zus heeft eens soortgelijk bericht te horen gekregen toen haar man zei dat ze gingen trouwen. Haar schoonouders zeiden toen 'waarom zouden wij er blij mee moeten zijn als het contact toch al niet zo leuk is geweest'. En dat terwijl ze er elke week op de koffie kwamen en niks aan de hand. Mijn zus is gewoon erg rustig en niet zo spraakzaam. Belachelijk die schoonouders...

Groetjes, Marisa
 
Hoi Miranda,

Wat een ontzettend vervelende situatie zeg. Ik kan me voorstellen dat je je overrompeld voelde toen je het hoorde en dat je boos bent over wat er is gebeurd. Mijn eerste reactie zou ook zijn: dan laat het allemaal maar zitten!

Maar....... is dat ook wel zo? In de berichtjes die je daarna hebt geschreven lees ik de onmacht maar ook de onzekerheid over hoe je dit verder aan moet pakken. En de machteloosheid over het feit of je schoonouders nog wel naar de verjaardag van je zoontje komen. Daaruit voel ik toch wel dat de situatie je niet lekker zit en je het contact niet zomaar wilt verbreken.

Ik denk ook dat je dit zo niet moet laten aflopen en dat je een poging moet wagen om deze situatie op te lossen. Je bent immers toch voor altijd met elkaar verbonden want ja, jij bent de moeder van hun kleinkinderen maar zij zijn opa en oma! En ik vind niet dat je je kinderen hun opa en oma mag ontzeggen. Dit klinkt misschien wat bot en ik praat hun gedrag niet goed maar er ligt toch ook een zekere verantwoordelijkheid bij jou EN je man.

Ik zou wel met hun om de tafel gaan zitten. En dan NIET om gal te spuwen zoals jij denkt dat gaat gebeuren maar om elkaars verwachtingen uit te spreken. Want zoals ik het lees, gaat het daar mis. Jouw schoonouders verwachten iets heel anders van jou als schoondochter dan dat jij denkt. En jij verwacht weer heel andere dingen van hun. Misschien is het verstandig om met ze af te spreken dat jullie allemaal op papier zetten wat jullie van elkaar verwachten. Dit kun je dan naar elkaar uitspreken en vervolgens ga je kijken wat je ervan waar kunt maken en wat niet. En dan zoeken naar de gulle middenweg.

Dit soort gesprekken zijn niet makkelijk en ook niet leuk omdat je er op moet letten dat het gesprek niet op de persoon zelf wordt gegooid maar op het GEDRAG van iemand. Jouw schoonouders vinden jou als Miranda waarschijnlijk niet verkeerd maar wat je DOET wel. Ik zeg bijv. ook altijd tegen Sven: je DOET stout (ipv van: je BENT stout).

En let wel: mensen van die generatie zijn vaak niet gewend over gevoelens en emoties te praten. Daarom hebben ze het waarschijnlijk ook via je man verteld. Ik krijg ook wel eens dingen via mijn man te horen. Ik denk dan maar: ach, laat maar gaan. Ik doe ermee wat ik doe en dat is soms ook niets. Ik ben heel duidelijk naar mijn schoonouders toe wat ik van hun verwacht en wat ik wel en niet goed vind in Sven zijn opvoeding. Zij zijn het ook niet altijd met mij eens maar gelukkig respecteren we elkaar daarin wel en ook wij zoeken dan naar een middenweg. Voorbeeldje: mijn schoonmoeder had lange vingers gekocht toen Sven een maand of 9 was. Ik vond dat niet goed, al die suiker. Schoonmams helemaal teleurgesteld. Ik heb toen gezegd: als hem graag wat wil geven, dan haal een krentenbolletje in huis. Zo gezegd, zo gedaan. Iedereen weer blij (en Sven ook!).

Communiceren is het moeilijkste wat er is in het contact met iemand. Je kunt wel met elkaar praten maar communiceren is iets veel diepgaanders. Ik wil je best wel adviseren als je het gesprek met je schoonouders aan wilt gaan. Je bent een sterke vrouw, dat lees ik uit je verhalen wel. Vertrouw daarop en ga ervoor. Doe je dat niet, dan zal dit voor altijd in jullie midden blijven staan en dat lijkt mij ook niet de juiste oplossing.

Heel veel sterkte en ga ervoor!

Groetjes,
Maike
 
@ Maikje: ik lees dat je het goed bedoelt, maar in mijn ogen is het veel theorie wat je vertelt. Het klopt ook wel, maar in het echt is het veeeeeeel moeilijker. Dan pak je niet zomaar pen en papier en ga je respectvol opschrijven wat je van elkaar verwacht. Emoties spelen een veel te grote rol.

Ik heb zelf ook een aanvaring gehad met mijn schoonouders en natuurlijk weet je wel hoe het  in theorie in elkaar steekt, maar woede, teleurstelling en onmacht spelen een veel te grote rol. Ook al staat je man eventueel achter je, het legt een enorme druk op je relatie en je gezin.
Ik kan je helaas ook niet verder helpen. Ik hoop nl. zelf ook dat ik de feestdagen wat betreft schoonouders goed doorkom! Ik moet zeggen dat ik daarom geen hele grote fan ben van al die verplichtingen tijdens de feestdagen. Ik ben benieuwd hoe het verder gaat bij jullie. Ik hoop dat jullie eruit komen. Ik heb zelf nu oppervlakkig contact met mijn schoonouders. Ik draai steeds het verplichte programma af. Ik wil niet dat mijn man geen contact meer heeft met zijn ouders en mijn dochter moet haar opa en oma ook kennen. Ik zelf heb niks meer met deze mensen. Het is moeilijk, maar de enige manier om het vol te houden. Nou, aan mijn verhaal heb je ook niet veel!

Succes in ieder geval!
Groetjes Babybelle
 
Thanx voor al jullie reacties. Ik ben blij dat ik eruit op kan maken dat het in ieder geval ws. niet aan mij ligt!

Die kerst een paar jaar geleden is het fout gegaan en sindsdien doe ik er maar gewoon mee aan, ik draai idd het verplichte programma af, maar blijkbaar niet netjes genoeg??
Natuurlijk wil ik eraan werken, want ik wil absoluut niet dat mijn man zijn ouders niet ziet en wat ik nog belangrijker vindt; dat onze kinderen hun opa en oma niet meer zien, maar........ik zie het echt niet zitten om met ze aan tafel te gaan zitten, ik ben meer iemand van 'stuur maar een brief' en dat ga ik vanavond ook bij mijn man voorstellen.

Poeh hey, zo raar dat zoiets dan ineens opkomt in je leven he? Zo onwerkelijk! Ik kan eigenlijk alleen maar denken; stel dat het fout afloopt hoe leg ik dat aan patrick uit (wordt bijna 3, ilona krijgt er ws. niks van mee)? Opa en oma vinden mama niet lief, dus komen ze niet? Of gewoon 'opa en oma kunnen vandaag niet op je feestje komen'? En wat zeg ik dan een volgende keer?

GODVERDOMME WAT EEN K*T ZOOI en ik heb er nog niet eens om gevraagd, wordt gewoon in mijn schoot geworpen!

Wel fijn dat ik hier in ieder geval mijn ei kwijt kan!

x
 
En hoe ging je gesprek met je man!
Ben je tot een oplossing/conclusie kunnen komen?

Hoop het wel meis. Zeker voor de kids.

Sterkte/Succes.

Liefs Saskia
mv Rik 04-07-07
 
@maikje;petje af voor jouw advies,kan me in veel dingen wat je schrijft vinden!

en juli2007(sorry kom even niet op je naam)hou er wel rekening mee dat ALS je het via een brief doet over en weer,het op papier nog weer heel anders over kan komen dan hoe jij of hun iets bedoelen..en dat kan ook weer een uitwerking hebben..
in ieder geval veel sterkte en succes
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan