Mijn verhaal geeft hoop, ben heel lang niet op forum geweest!

Biate, wat een ongelofelijk verhaal! Ben   zoblij dat het zo goed gaat en het gelukt is!
Snap heel goed dat je nu na 29 weken nog steeds onzeker bent. Je kunt door al die miskramen gewoon niet geloven dat het ook goed kan gaan. Je lichaam heeft je immers al die tijd "in de steek gelaten".

Uiteindelijk is het die onzekerheid die zo ontzettend K*** is. ALs het uiteindelijk goed gaat zoals bij jou kun je het hele traject ernaar toe wat beter overzien. Maar zolang je nog niet weet of het ooit gaat lukken, vreet die onzekerheid je helemaal op! Het komt er op neer dat je inderdaad altijd hoop moet houden maar dat geen enkel verhaal van een ander vertelt hoe het met jezelf zal aflopen. Dat wil niet zeggen dat ik niet  blij ben met jouw verhaal hoor!
Ik blijf hoop houden en hoop op een gezond kind. Ik ben 35, heb al 2 miskramen achter de rug, de laatste een jaar geleden. Er is niets aan de hand, alles is onderzocht. Ik ga er weer voor!

groeten,
Bep
 
Jouw verhaal geeft inderdaad hoop. Mijn verhaal loopt gedeeltelijk gelijk op met die van jou. Ik ben na het stoppen van de pil vrij snel zwanger geworden. Dit ondanks dat ik door twee operaties verminderd vruchtbaar zou zijn. In december bleek bij de echo het vruchtje maar 5 weken i.p.v. 8. Een aantal dagen daarna is de miskraam toch nog spontaan op gang gekomen. Een hoop verdriet natuurlijk. Tot onze grote verbazing kwam de menstruatie niet op gan en bleek ik meteen weer zwanger te zijn. Helaas bleek bij de echo dat het vruchtje met 6,5 weken was gestopt met groeien. Ik had toen minstens 8 weken moeten zijn. Maandag krijg ik weer een echo en dan krijg ik pilletjes om de miskraam op te wekken. Nu ben ik dus dubbel teleurgesteld. Ik begrijp ook niet waarom dit gebeurt. Ik ben wel 35, dus niet meer een van de jongsten, maar er zijn  wel oudere moeders. Ik heb overigens al een zoon van ruim 10, dus ik weet dat het ook wel goed  kan gaan. Volgens de gyn is het een goed teken dat ik al een kind heb mogen krijgen. Tot hier gaat ons verhaal gelijk op. Ik hoop dat ik ook ooit nog kan zeggen dat 3x scheepsrecht is en dat wij toch nog een keer een kindje mogen krijgen. Voorlopig even niet, want het was toch allemaal emotioneel wel erg zwaar. (Na een zwaar jaar i.v.m. een beginnende baarmoederhalskanker) Nu eerst even tot rust komen.....
Geniet van de laatste loodjes en heel veel geluk met de kleine.
Liefs Alexandra
 
hallo meiden

bij mij is het vandaag niet zo positief afgelopen net als bij baite ik had ook veel bloed verlies en inderdaad ik ben bezig met een miskraam ik heb er veel verdriet van moet nu afwacht of het zelf door zet en anders moet ik volgende week naar de gyn.dus wachten maar weer. jullie ook allemaal succes met alles.

groetjes geluk 1 (pech 1 )
 
Hai Biate,

Heerlijk om je verhaal te lezen, en wat fijn dat je even "terug bent gekomen" op dit forum en de moeite hebt genomen het ons mee te delen. Jij weet als geen ander hoe graag we zulke verhalen horen. Natuurlijk is inderdaad iedere vrouw verschillend, en kunnen wij geen conclusies uit jouw verhaal trekken voor onze situatie, maar mentaal doet het veel, het gevoel dat hoop houden zin heeft.
Ik lees hier meerdere reacties van vrouwen boven de 30, ik ben zelf ook bijna 35 en heb ook zojuist 2 miskramen achter de rug. Dat is gewoon goed balen, om het zachtjes uit te drukken. Maar we weten ook dat de kans op een miskraam toeneemt als je ouder wordt, en daar probeer ik dan maar juist hoop uit te halen, oftewel: dat er dus niets mis hoeft te zijn, gewoon meer kans op pech. Bij de 2e miskraam dacht ik: ok, de kans op een miskraam is bij een vrouw van 35 ongeveer 1 op 6 (zegt men), dus nu ik 2 miskramen heb gehad, zijn er 2x5=10 andere vrouwen van mijn leeftijd in blijde verwachting. Dat idee deed me dan wel weer goed.
En 3x scheepsrecht: daar gaan we gewoon allemaal voor!!!!!!!!!!!!
Nogmaals dank voor je fijne verhaal Biate!

groetjes
Ingrid
 
Hoi dames,

Het zijn nog steeds allemaal lieve meiden hier en echt ik GUN het jullie ook allemaal toe!

Geluk 1, wat ontzettend balen voor je....ik denk aan je...

Voor de andere dames....niet te druk maken over jullie leeftijden hoor ik ben zelf nog behoorlijk jong ben op mijn 26e gestop en nu net 29, dus ook dat hoeft niet alles te zeggen.

Ga er gewoon allemaal voor en probeer, HOE MOEILIJK HET OOK IS, er niet teveel druk op te zetten want dat werkt echt averechts,   maar ik weet hoe moeilijk het is. Zoek afleiding, ga lekker op vakantie/studie oppakken .....en laat vooral niet teveel voor het zwanger worden...Stoppen met het wijntje kan wel zodra jullie weten dat jullie zwanger zijn, ik heb jaren zoveel gelaten en in mei vorig jaar gewoon alles weer gedaan en ja uiteindelijk is het toen gelukt!
Succes allemaal!
Liefs Biate.
 
Hier nog een positief verhaaltje om iedereen een hart onder de riem te steken. In oktober 2005 ben ik gecuretteerd na een miskraam, het vruchtje was met 8 weken gestopt met groeien. Vorig jaar omstreeks deze tijd was ik weer zwanger en na een paar dagen toen ik net wist dat ik zwanger was begon ik weer te vloeien, mijn man en ik gingen er van uit dat het wederom foute boel was en moesten een week in spanning zitten voor een echo. Met klamme handjes hebben we de eerste drie maanden de echo's moeten ondergaan omdat ik steeds bloedingen had maar het bleef goed gaan!  Inmiddels is onze zoon alweer 4 maanden oud en het gaat hartstikke goed met hem, wat leeftijd betreft dat lap ik maar aan mijn laars want ik weet uit eigen ervaring dat er net zoveel oudere als jongere zwangeren miskramen krijgen. Mijn schoonzus kreeg tussen haar 37e en 40e 2 kinderen zonder een miskraam te hebben gehad, ikzelf ben 34 jaar en heb dus wel een miskraam gehad er zijn ook genoeg vrouwen die rond hun 20e  een miskraam krijgen! Mijn man en ik willen nog wel graag een 2e kindje en daarmee komt de angst voor een nieuwe miskraam wel weer om het hoekje kijken maar de wens ik toch groter dan de angst en we zien wel ik weet in ieder geval dat het mogelijk is na een miskraam toch een gezond kind te krijgen dus geef niet op hoe shit het ook is want een miskraam is gewoon heel verdrietig hoe kort of lang je zwangerschap ook heeft geduurd het was wel een kindje waar je heel erg naar uit keek! Veel sterkte en succes voor iedereen en ik hoop dat jullie snel weer zwanger mogen raken en dat het goed mag blijven gaan!

Liefs,

Puk  
 


quote: Puk reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('27-02-2007 08:09:23'));

Hier nog een positief verhaaltje om iedereen een hart onder de riem te steken. In oktober 2005 ben ik gecuretteerd na een miskraam, het vruchtje was met 8 weken gestopt met groeien. Vorig jaar omstreeks deze tijd was ik weer zwanger en na een paar dagen toen ik net wist dat ik zwanger was begon ik weer te vloeien, mijn man en ik gingen er van uit dat het wederom foute boel was en moesten een week in spanning zitten voor een echo. Met klamme handjes hebben we de eerste drie maanden de echo's moeten ondergaan omdat ik steeds bloedingen had maar het bleef goed gaan!  Inmiddels is onze zoon alweer 4 maanden oud en het gaat hartstikke goed met hem, wat leeftijd betreft dat lap ik maar aan mijn laars want ik weet uit eigen ervaring dat er net zoveel oudere als jongere zwangeren miskramen krijgen. Mijn schoonzus kreeg tussen haar 37e en 40e 2 kinderen zonder een miskraam te hebben gehad, ikzelf ben 34 jaar en heb dus wel een miskraam gehad er zijn ook genoeg vrouwen die rond hun 20e  een miskraam krijgen! Mijn man en ik willen nog wel graag een 2e kindje en daarmee komt de angst voor een nieuwe miskraam wel weer om het hoekje kijken maar de wens ik toch groter dan de angst en we zien wel ik weet in ieder geval dat het mogelijk is na een miskraam toch een gezond kind te krijgen dus geef niet op hoe shit het ook is want een miskraam is gewoon heel verdrietig hoe kort of lang je zwangerschap ook heeft geduurd het was wel een kindje waar je heel erg naar uit keek! Veel sterkte en succes voor iedereen en ik hoop dat jullie snel weer zwanger mogen raken en dat het goed mag blijven gaan!

Liefs,

Puk

Hoi Puk,
dank je wel voor je positieve verhaal. Dat geeft toch altijd weer goede moed!!

groet,
Patricia





 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan