Mijn verhaal in een notendop

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo meiden,

Ik schrijf eigenlijk altijd alleen op het forum "zwanger worden" maar wil hier nu eigenlijk ook wel wat schrijven. Ik probeer het zo kort mogelijk te houden ;-)

Mijn man en ik hebben vorig jaar eind Aug, begin Sept besloten dat we ons geluk graag wilde bezegelen met een kindje...Gestopt met de pil en afwachten maar.... Nu beland in ronde 14 en helaas nog steeds niet zwanger.

Ik heb het gevoel dat ik alles heb gedaan zoals: Ovulatietesten, schema's bij houden, regelmatig klussen....ook op de juiste dagen. We leven zo gezond mogelijk en proberen alles wat in ons macht ligt om zwanger te worden. Maar helaas....

Ik krijg natuurlijk regelmatig de vraag of we al naar de huisarts zijn geweest en mijn man en ik hebben besloten om tot Januari te wachten (komt ook door omstandigheden) Eigenlijk zie ik daar ook wel tegenop omdat het voelt als een enorme stap! Ik praat er regelmatig over met een vriendin/collega die al geruime tijd in de medische molen zit.
Ik heb ook geen idee wat ik kan verwachten op het moment dat ik de huisarts ga bellen, heb wel begrepen dat het dan nog even duurt voordat je in de medische molen terecht komt. Ik hoop natuurlijk dat het niet nodig is en wij voor Januari positief mogen testen maar soms zakt de goede moed me in de schoenen..... Mijn man snapt dat uiteraard en voor hem is het toch ook elke maand een teleurstelling maar hij bekijkt een bezoek aan de huisarts toch met iets andere ogen...misschien wil hij er nog niet helemaal aan ofzo...

Het is toch nog een heel verhaal geworden! ;-) Hebben jullie misschien wat verhaaltje over jullie eerste bezoeken aan de HA?

Alvast bedankt! Gr Lynn
 
Hoi Lynn,

Ik reageer al op jouw posts, maar hier mijn verhaal.

Ik ben vorig jaar rond dezelfde periode gestopt met de pil. Het heeft bij mij daarna een periode geduurd voordat mijn lichaam mijn cyclus weer zelf ging regelen, maar daarna vol goede moed gestart. Wel direct met ovulatietesten.

Ongeveer 1,5 maand geleden was ik het zat en ben ik naar de ha gestapt. Ik dacht dat ik hemel en aarde zou moeten bewegen om een verwijzing te krijgen, maar dat bleek geen enkel probleem. Ik zat 10 min. binnen en stapte naar buiten met een verwijzing naar de gynaecoloog.

Ik ga dus binnenkort voor het eerst naar het zh. Daar zullen ze het zaad van mijn vriend testen en bij mij de nodige onderzoeken doen. Inmiddels weet ik dat dit bestaat uit het afnemen van bloed, een echo en het inspuiten van vloeistof in mijn baarmoeder. Ook moet ik al een temperatuurcurve meenemen. Die hou ik sinds begin vorige maand bij.

Het is inderdaad een enorme stap en het haalt het hele romantische beeld van samen een kindje maken een btje weg. Het wordt klinisch en ik snap heel goed dat dit niet leuk is.

De reactie van je man is heel herkenbaar. Eigenlijk mis ik in dit forum ook wel de verhalen van de mannen. Het lijkt alsof mijn vriend niet beseft dat er wel iets mis zou kunnen zijn. Hij wil hier ook absoluut niet aan. Hij gaat wel mee, maar het dringt inderdaad nog niet door. Hij vindt het verschrikkelijk dat er nu een arts aan te pas komt.

Een vrouw ervaart dit toch anders. Het moet immers bij ons gebeuren en de emoties die daarbij komen kijken zijn voor ons heftiger denk ik soms.

Sorry voor mijn hele verhaal ;-) Ik hoop echt dat je voor januari zwanger bent. Dat hoop ik voor mezelf ook, al gaan we nu al de medische molen in.

Liefs,
Roos

 
Hai Roos,

Dank je wel voor je reactie! Wel fijn dat je niet hemel en aarde hoefde te bewegen voor een doorverwijzing! Dat scheelt alweer de nodige stress.

Over dat temperaturen...Dat is dus het enige wat ik niet doe, ik houd wel alles bij in een schema....wanneer ongi, wanneer ovu, hoeveel dagen etc... Ik heb daar eigenlijk helemaal geen zin in maar misschien is het wel slim om dat alsnog te gaan doen want daar zullen ze bij de gyn wel gelijk naar vragen. Ik heb alleen het gevoel dat als ik dat ook nog ga doen dat het helemaal zo'n 'moeten' word.

Ik ga eens opzoeken hoe dat werkt! Nogmaals bedankt! Wanneer gaan jullie naar het zh?

Succes en sterkte! Liefs Lynn
 
Ik moet wel zeggen dat de ene ha daar wat makkelijker in is dan de andere. Bij een vriendin van mij is het zaad van haar man direct bij de ha getest. Dat kan ook.

Het temperaturen heb ik zelf niet helemaal goed gedaan. Je moet namelijk rectaal voordat je opstaat meten. Ik deed het meestal na een half uur. Desondanks was er bij mij toch een stijging van de temperatuur na mijn eisprong (volgens de ovulatietest). Hij blijft ook hoog als je zwanger blijkt te zijn. Dan stijgt je lichaamstemperatuur gemiddeld een 0,5 graad.

Ik moet 17 oktober naar het zh. Ik zal je op de hoogte houden hoe dat gesprek is verlopen.

Liefs,
Roos

 
Mannen willen er nu eenmaal niet aan dat ze niet "presteren" Ze zien dat als een zwakte. Hier was er ook zo een die riep dat het niet aan hem lag, maar het eigenlijk niet wilde laten testen. Het lag ook niet aan hem, maar op het moment van de uitslag kreeg ik van hem te horen: zie je wel, het ligt niet aan mij. Goed daar zijn natuurlijk de nodige woorden aan vuil gemaakt. Ik vond de stap niet heel groot maar was al bekend bij de gyn. Mijn huisarts heeft er ook geen enkel probleem van gemaakt om een verwijsbrief te schrijven. (was nog binnen een jaar) Ik ben blij dat ik vrij snel allemaal door heb gekunt. Ronde 19 was ik zwanger en heb een prachtige zoon. Toen hij nog geen 3 maanden was, ben ik weer naar de gyn gegaan om het traject weer te starten. En met een goed resultaat. Ik ben nu 6 weken zwanger van de 2e. Heb net het hartje zien kloppen. En er was 1 ronde hormonen voor nodig.

Ik zou zelf niet tot januari wachten. Je kunt maar vast in het traject zitten. Het klinkt enger dan het is. Het hoeft trouwens niet helemaal klinisch te gaan. Bij mij wordt een eitje gerijpt en eisprong opgewekt, maar "mogen" nog wel zelf het verdere werk doen.
 
@ supertje. Daar hoop ik eigenlijk ook een btje op. Omdat mijn eisprong zo laat is en er zo kort tussen mijn ei en ongi zit, hoop ik dat het een hormoonkwestie is. Maar goed, dat is afwachten.

Bij mijn vriend is het niet alleen 'aan mij ligt het niet', maar 'aan ons ligt het niet'. Er is helemaal niets aan de hand. Als je al 1 jaar en 3 maanden bezig bent, is er wel wat aan de hand, maar ik krijg het er niet in. Misschien komt hij in zh een beetje tot inkeer. Ik kan het hem ook niet helemaal kwalijk nemen. Het kan natuurlijk ook angst zijn of ontkenning. Het is voor hem ook niet makkelijk.
 
Welkom op dit forum!

Wij kregen eerst een gesprekje met de huisarts, deze begreep ons probleem en wij kregen meteen een doorverwijzing. Anderhalve maand later zaten we voor het eerst in het ziekenhuis.Uistrijkje gemaakt, inwendige echo gemaakt, maar niets raars te zien. Hier ook een kort gesprekje, meteen templijst en een potje voor mijn vriend mee.
Zo is het bij ons begonnen.

Een collega van mij kreeg van de ha een potje voor haar vriend en templijsten mee en wordt daarna pas doorverwezen.
Het hangt dus een beetje van de ha af.

Ik herken je gevoel van een grote stap heel goed, maar voor ons is het de beste stap ooit geweest! Bovendien kun je in het ziekenhuis altijd zeggen dat je met een bepaald onderzoek nog even wilt wachten als je zelf vindt dat het allemaal te snel gaat.

Succes!

 
@Roos: Succes de 17de en ik hoor graag van je hoe het is geweest! Alvast succes en een dikke knuffel!!
Bedankt voor je verhaal.

@Supertje: Je hebt ook wel gelijk hoor maar er spelen een paar dingen waardoor we voor Januari hebben gekozen, anders had ik wel al eerder aan de bel getrokken. Ik snap het van die mannen ook enigszins ook wel: mijn man kwam tussen de middag even thuis eten en ik vertelde over dat temperaturen en hij zij gelijk: "schat, dat is toch goed maar wordt het niet helemaal een moeten dan?" Ik vertelde dat ik het ook gewoon wil uitproberen omdat al het voorgaande tot op heden niet mocht baten.

Fijn dat het bij jou allemaal redelijk snel is gegaan, mochten wij het traject ingaan dan hoop ik dat uiteraard ook! Hoe is het verder met je? Voel je je goed? Soms moet ik trouwens erg om jou lachen...Lees wel eens wat en dan vind ik jou reacties zo leuk (je begrijpt me wel) Lekker straight to the piont! Hou ik van!! Hahaha!!

Fijne dag beide en bedankt voor de toelichtingen!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan