Hai Lynn,
Inmiddels hoor ik niet meer op dit forum, maar oude gewoonten slijten moeilijk. In juli of augustus 2007 zijn wij gestopt met de pil. Na een half jaar zelf proberen heb ik ovulatietesten via internet besteld en nog 's een half jaar later heb ik een afspraak gemaakt met de huisarts. Mijn huisarts keek naar mij, zag dat ik acne had (niet zo erg meer, maar toch), dacht dat ik PCO had en stuurde me door naar de gyn. Ik was helemaal over de flos omdat hij zo maar, met 1 blik een diagnose had gesteld en het dus aan mij zou liggen... in het ziekenhuis gekomen bleek dat allemaal wat genuanceerder te zijn. Ik had al een tijdlang getemperatuurd, maar daar keek de gyn helemaal niet naar. Wel kreeg ik de gebruikelijke onderzoeken (volgen van de eisprong, zaadonderzoek, samenlevingstest, HCG). Na dit traject bleek er helemaal niets aan de hand met geen van ons twee. Maar zwanger was ik ook niet. Ik werd 6 maanden naar huis gestuurd om het nog te proberen.
Ik kon daar helemaal niet tegen en heb een afspraak gemaakt in het Geertgen. Na 3 maanden was er plek en zijn we op intake gegaan. We mochten direct starten met IUI's. Ik leerde mezelf te spuiten en zo begon voor ons het medische circus. Na de 3e IUI bleek dat ik cystes had en kreeg ik een kijkoperatie (laparascopie). Ik bleek endometriose te hebben in mijn eierstok. Dit is toen verwijdert en ik heb nog 2 IUI's gehad. Weer bleek ik endometriosecystes te ontwikkelen. De gyn achtte het wijs om te starten met IVF. Uit de 1e IVF is mijn oudste zoon geboren! Dit was vorig jaar juni. Alles bij elkaar dus bijna 3 jaar en 28 ronden verder...
Na 6 maanden na de bevalling voelde ik me anders. Wat bleek: ik was spontaan zwanger!! Na 3 rondes eigenlijk al! Helemaal zelf! 3 weken geleden ben ik dus bevallen van nog een gezonde zoon. Zo zie je dus maar wat er in het leven kan gebeuren. Ik zou me niet te druk maken over het bezoek aan de huisarts. Je hoeft niet te kiezen voor behandelingen, maar je kan altijd wat onderzoekjes laten doen. Misschien is het wel een "eenvoudig" probleem? Je weet het maar nooit.
Veel succes en ik hoop dat je in de komende maanden alsnog zwanger raakt (maar dat hoop ik altijd voor iedereen met een kinderwens, want het traject is gewoon erg zwaar...).