mijn zoon overleed onverwachts aan een hartaanval

A

ANONYMOUS_USERNAME

Op 9 maart 2011 ben ik bevallen van onze zoon Wessel.
Een vrolijk en rustig ventje,een ideale baby.
Op 26 maart 2011 is hij onverwachts overleden aan een hartaanval.
Het ene moment lag hij in mijn armen druk te zwaaien een tel later lag hij levenloos in mijn armen.
Ik heb hem nog geprobeerd te reanimeren tot de hulpdiensten er waren.
Maar het mocht niet baten,zijn hartje is nooit meer op gang gekomen.
Zijn er nog meer ouders die dit hebben meegemaakt?
 
Wat een verschrikkelijk verhaal!

Gecondoleerd met je verlies... en heel veel sterkte toegewenst!

Ik heb niet hetzelfde meegemaakt als jij, maar ben wel een kindje verloren.

Er zijn verenigingen voor ouders van een overleden kind (bijvoorbeeld de VOOK), waar je veel steun, informatie en tips kunt krijgen. Ik weet van de VOOK dat ze ook bijeenkomsten organiseren. De Stichting Lieve Engeltjes heeft mailinglists voor ouders die op verschillende manieren een kindje zijn verloren, waardoor je (via e-mail) in contact komt met mensen in dezelfde situatie.

Nogmaals heel veel sterkte met het verwerken van het verlies van je zoontje Wessel.

MH
 
Bedankt voor de steun.
Het is en blijft moeilijk,ik mis hem elke dag.
Mijn man en ik kunnen er goed over praten en delen onze gevoelens met elkaar.
We hebben het zelfs al gehad over een breortje of zusje voor Wessel.
We willen dat allebei heel graag.
Of beginnen we hier nu te vroeg aan?
Voor mijn gevoel niet.
 
Beste Stasja,
Wat een vreselijke gebeurtenis is jullie overkomen. Ik heb zelf zoiets niet meegemaakt, maar wil jullie graag veel sterkte wensen.
Je schrijft dat jullie het hebben gehad over een broertje of zusje voor Wessel en je vraagt je af of het te vroeg is. Ik denk dat niemand voor jullie kan bepalen hoe je je voelt of wat je wel of niet moet doen. Als jullie samen het idee hebben dat het de juiste tijd hiervoor is, dan moet je er gewoon voor gaan. Ik kan me voorstellen dat het je iets geeft om naar uit te kijken en ook iets dat je helpt het gebeurde een plaats te geven, hoe moeilijk ook.
Nogmaals veel sterkte.
 
Wat een verschrikkelijk verdriet. Ben zelf ook in maart mama geworden en onze kleine is de eerste week heel erg ziek geweest. Waren hem bijna kwijt. Maar wij hebben hem nog wel.

Ik wil je heel veel sterkte wensen en hoop dat je kracht kunt vinden om dit grote verlies een plaatsje te kunnen geven in de loop van de tijd.

En als jullie er samen aan toe zijn voor een broertje of een zusje voor Wessel, moet je er gewoon voor gaan. Doe wat je eigen gevoel je ingeeft.

Veel liefs Supertje
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan