mis

[Anoniem]

De rode duivels zijn nog niet te zien, maar het is ENORM duidelijk dat ze 'onderweg' zijn! Balen, maar van de andere kant misschien ook wel goed, want afgelopen maand was ik erg gestresst en depri. Zelf zo erg dat ik erover denk dat het misschien beter is te wachten met zwanger raken... Te wachten tot ik beter in mijn vel zit en tot ik ander werk heb (zwanger zijn belemmert het solliciteren natuurlijk).

Maar nu twijfel ik weer, want stel dat het dan niet lukt. Of stel dat het dan heel lang duurt. Misschien moeten we gewoon het lot laten beslissen. Ik hoop alleen dat ik het dan een beetje los kan laten en er niet zoveel mee bezig zal zijn...

 

[Anoniem]

Hey meid,

Wat vervelend die gevoelens he?! Ik kan me begrijpen dat je aan het nadenken bent, maar je moet doen waar je je lekker bij voelt en dat je er ook achter staat, ongeacht je beslissing, wat vind je mannetje ervan?

Mijn vriend en ik hebben dat gevoel ook heel vaak, dit komt omdat ik net een nieuwe baan heb en dus nog geen vast contract, ik weet dus niet wat ze doen als ik zwanger ben, misschien verlengen ze mijn contract niet (officieel mag dat niet maar ja je weet het nooit) Wij hebben dus besloten om door te gaan ook omdat we natuurlijk al bijna een jaar bezig zijn.

Denk er goed over na !!!!
Liefs Belinda

 

[Anoniem]

Hoi Hanna,

Balen hé...tjaa...wij hebben het er laatst al over gehad...over de twijfels...ik heb gelukkig een vast contract en werk daar al 7 jaar...iedereen die in de tussentijd zwanger is geworden bij mij op het werk kon gewoon voor halve dagen of minder aan het werk blijven na de bevalling dus daar hoef ik me gelukkig geen zorgen over te maken!!!!
Nu ik in ronde 4 zit krijg ik toch steeds meer het gevoel dat het goed is dat we ermee bezig zijn want ja....je weet ut nooit...kan nog wel een half jaar duren en dan nog negen maanden zwangerschap....voordat zo'n kleintje er is duurt het toch altijd nog wel een hele tijd!!!
Denk er inderdaad maar goed over na...maar als je twijfeld...zou ik er toch voor gaan...straks krijg je spijt omdat je het te lang hebt uitgesteld!!!
Vroeg me inderdaad net zoals Belinda af wat je mannetje ervan zeg?!

Kop op.....sterkte en ik hou je in de gaten op dit forum hahaha

Groetjes Kaa

 

[Anoniem]

Hoi Hanna

Balen zeg, dat het waarschijnlijk deze maand ook weer niet gelukt is. Ik weet dat je er erg op had zitten hopen.
Weet je, over dat wachten omdat je eerst van baan wil veranderen; een kind of zwangerschap komt eigenlijk nooit uit en tegelijkertijd ook altijd wel. Jullie willen nu al zolang een kindje, dat het volledig tegen je gevoel in gaat om je wens nu voorlopig in de ijskast te zetten. Ik denk niet dat je daar gelukkiger van wordt. Je moet doen wat je hart je ingeeft, dat is altijd de juiste keuze. Als je moet kiezen tussen een kindje en werk, dan is voor mij de keuze niet moeilijk....

Dikke kus
Ella

 

[Anoniem]

Mijn man staat hoe dan ook achter me. Heeft dezelfde twijfels, maar is het met bovenstaand eens.

Ik heb nu ineens een heel erg deja vu gevoel... heel raar, alsof ik dit precies al eens eerder heb getypt... kan eigenlijk niet. Vreeemd hoor...

 

[Anoniem]

Lieve Hanna,

Ik heb precies hetzelfde. Heb het ook niet super naar m'n zin op m'n werk, maar we zijn ook nu bezig om zwanger te worden. Als ik nu zou gaan solliciteren en ik raak tegelijkertijd zwanger; tja, wat doet m'n nieuwe werkgever? Moeilijk. Vaak gebeurt het toch dat dan het jaarcontract niet verlengd wordt en daar zit je dan met je kind zonder baan! Dat is ook voor mij een reden om gewoon te blijven zitten waar ik zit (hoe moeilijk ik dat ook vind) en dan maar weer actief te gaan zoeken als ik zwanger ben geweest en parttime wil gaan werken. Dan hebben we in ieder geval de zekerheid van inkomen gedurende de zwangerschap etc.

En ja, wanneer ik zwanger word... Blijft gissen. Niemand die het weet, ook voor jou niet. Daarom zeggen mensen altijd dat je kinderen niet kunt plannen. Pas als je er echt mee bezig bent, heb je door hoe lastig dat kan zijn. Ik hoop voor je dat je dan inderdaad dan maar het lot laat beslissen.. Die instelling hebben wij in ieder geval wel. Als het komt, is het mooi meegenomen en komt het later, is dat ook goed. Maar ja, dat blijft vaag wanneer dan precies natuurlijk. Ik leef in ieder geval met je mee, want ik voel hetzelfde!

Liefs Madelief

 

[Anoniem]

Hoi Hanna,

Als ik me een beetje depri voel, oid dan denk ik ook; wil ik nog wel een kindje? Ik denk dat die twijfel er gewoon bij hoort. Het is ook heel wat !

Tja, dat loslaten, lijkt mij geweldig, maar ooooh zo moeilijk.

Wel kan je misschien jezelf de volgende vragen stellen, waarom je niet zo lekker in je vel zit, wat je daar evt zelf aan kan doen, of je daar hulp oid bij nodig heb, wat je graag verandert zou willen zien, ed.

Ik denk namelijk dat het belangrijk is dat je lekker in je vel zit, zowel geestelijk als lichamelijk als je aan kinderen wil beginnen.
(Denk niet dat ik het voor elkaar heb op dat gebied, maar ik besteed hier wel veel aandacht aan).

Veel succes ermee, doei Tanja

 

[Anoniem]

Hoi hoi,ik heb geen zekerheid op me werk,mijn contrackt loopt in jan af,weet niet of ze hem verlengen,plus dat mijn vriend wegens reorgsnistatie op straat staat in jan,dus alles tegelijk,maar mijn wens is zo groot,dat het me niet weerhoud om te wachten,want daar wordt ik ook niet gelukkig,van,hoe moeilijk het ook is voor mij op dit moment ,blijf ik er toch in geloven dat het allemaal weer goed komt,want stel ik wacht en er gebeurd iets waardoor ik ze niet meer kan krijgen,dan kan ik me zelf wel wat aan doen,omdat ik dan waarscheinlijk wel een kleintje had gehad,kwa kinderen is het nooit een goed moment,sucses met je beslissing.